" وزارت آموزش و پرورش حمایت های لازم را از دانشگاه فرهنگیان نمی کند "

صدای معلم:

اینهایی که نام بردید تشکل هایی هستند که همسو با دیدگاه رسمی هستند. همسو با دیدگاه حاکمیت هستند. آیا اجازه ای به بخش جامعه مدنی آموزش و پرورش در حوزه دانشگاه داده می شود ؟ ممکن است اینها هم نظرات مختلفی داشته باشند.

علیزاده:

در حدی که دانشگاه های آزاد و دانشگاه های سراسری که سیاسی ترین دانشگاه ها به عنوان مثال تهران است ، همان فضای آزادی که در آن دانشگاه ها دیده می شود در دانشگاه ما هم هست. چون بیشتر ما در قالب " استخدام " جذب این دانشگاه شدیم اکثرا فکر می کنند دانشجویانی با یک فکر موافق و همسو با دانشگاه و مسائل سیاسی کشور و دولت است، این گونه نیست.

وقتی ریاست جمهوری به دانشگاه ما در پردیس نسیبه تشریف آورده بودند می توانید از گفت و گوهای آنها متوجه شوید که چند نفر از دانشجویان صحبت های خود را آزادانه بیان کردند حتی بسیج دانشجویی نسبت به دولت فعلی موضعی دارد. اکثر دانشجویان این موضع را دارند. این گونه نیست که چون دانشجویان استخدامی هستند یا مباحث گزینشی استخدامی و حراستی دارند آزادی فکری نداشته باشند این گونه نیست. چون بیشتر کارشان علمی است و جامعه را بیشتر درک می کند.

 دانشجومعلمان در دانشگاه  فرهنگیان و معلمان در بین دانش آموزان از طیف فکری مختلفی برخوردار هستند و دید بازتری نسبت به دیگر اقشار جامعه دارند.

صدای معلم:

آیا موردی هست که در حوزه کاری شما بیان بکنیم اگر چیزی به ذهنتان می رسد بفرمایید؟

علیزاده:

من از شما تشکر می کنم به خاطر فکر روشنی که دارید و رسانه ای که دارید و این رسانه در خدمت معلمان است. مطالب تان را آزادانه و با جرات و جسارت تمام در اختیار معلمان ، دانشجو معلمان و قشر فرهنگی قرار می دهید. دو مسئله است که می خواهم اشاره کنم. یک مسئله مهمی که از شما می خواهم در رسانه تان عنوان کنید.

کارشکنی ها و دخالت های نا جای وزارت در پیشبرد اهداف دانشگاه. کارشکنی هایی که از داخل سازمان مرکزی صورت می پذیرد.

صدای معلم:

کارشکنی به معنای چه؟ مگر دانشگاه فرهنگیان زیرمجموعه ای از سازمان های اقماری آموزش و پرورش نیست ؟ منظورتان از کارشکنی چیست ؟ یعنی وزارتخانه نمی خواهد دانشگاه فرهنگیان حالت مطلوبی داشته باشد؟

علیزاده:

مثلا شما به عنوان یک مدیر، برنامه ها و اهدافی دارید. یک سری برای الآن است و یک سری برای سال های آینده. شما به تعویض مدیران دانشگاه نگاه کنید. مدیری می آید و می خواهد اهداف خود را اجرایی کند تا می آید کاری انجام بدهد او را عوض می کنند. حس ریاست وزارتخانه نسبت به دانشگاه باعث شده که یک ثبات مدیریت در دانشگاه نباشد. مدام مدیر عوض می شود و وزارت آموزش و پرورش و برخی قسمت های دولتی که اخیرا دفاعیات شما در این زمینه  بوده که می خواستند خدمات دانشگاه را به دانشگاه پیام نور بدهند. ما از مسئولین وزارتی هیچ حمایتی ندیدیم.

صدای معلم:

منظور شما از حمایت چیست؟

علیزاده:

همسو با اهداف و مدیریت دانشگاه باشند. حامی دانشگاه باشند.

صدای معلم:

منظور شما این است که وزارتخانه بیاید و خودش را با مدیریت دانشگاه  هماهنگ بکند یا این که باید دانشگاه فرهنگیان در قبال عملکرد خودش نسبت به وزارت آموزش و پرورش پاسخ گو باشد؟

اگر می شود شفاف سازی کنید .

علیزاده:

نمی گویم که دانشگاه فرهنگیان نسبت به وزارتخانه یک قدم جلوتر باشد. می گویم همسو باشند. یکی از مشاوران آقای وزیر یک سری برنامه هایی برای دانشگاه فرهنگیان گذاشته اندو  موانعی برای پیشبرد اهداف دانشگاه به وجود آورده اند که من به عنوان یک دانشجو شاهد بودم. تعامل بیشتری داشته باشند چون ما نیروهای آینده آموزش و پرورش هستیم  و به چشم یک بیگانه نگاه نکنند.

ما دانشجو معلمان، معلمان آینده این نظام هستیم و نظام تعلیم و تربیت از اساس پیشرفت است. یکی از رکن های اساسی تعلیم و تربیت است. اخیرا هم رهبری اعلام کرده اند که همه معلمان و دانشجومعلمان باید از کانال دانشگاه فرهنگیان وارد شوند.

مسئله دیگری که خیلی مهم است بحث کسورات 45 درصدی است. همه دانشجومعلمان به این اعتراض دارند. ما حدودا دو میلیون و هشتصد هزار تومان حقوق می گیریم. نصف این از حقوق ما کسر می شود. آیا با این یک میلیون و دویست یا سیصد هزار تومان در این وضعیت تورم می شود زندگی کرد. اکثر دانشجویان ما متاهل هستند.

صدای معلم:

بحث کسر 45 درصد قبلا مصوبه هیئت امنا بوده است. چیز جدیدی نیست. می تواند دلیل آن این باشد که بودجه دانشگاه فرهنگیان به آن صورت نیست که بخواهد حتی تکافوی نیازهای روزمره اش را بکند . شما فکر می کنید چرا دانشگاه فرهنگیان نتوانسته حداقل در این زمینه های صنفی خودش را شبیه دانشگاه های دیگر کند ؟ همان گونه که شما می فرمایید آقای خنیفر که بیش از دو سال است  مدیریت دانشگاه فرهنگیان را دارد ، این بحث ها زیاد مطرح شده و این بحث ها در حد یک شعار باقی مانده و دانشگاه فرهنگیان نتوانسته حداقل خودش را شبیه دانشگاه های دیگر کند  ، شبیه آن شرایطی بند که بتواند بگوید که ما به عنوان یک دانشگاه در سیستم آموزش عالی با همان شرایط و با همان پروتکل ها هستیم.

علیزاده:

این یک مقدار دور از واقعیت است. آقای خنیفر از زمانی که آمده اند دانشگاه ها را از رکود چند ساله نجات دادند و به عنوان یک پدر و یک استاد در راس دانشگاه فرهنگیان عمل کردند. من می توانم این را به عینه با مثال عرض کنم.

دانشگاه ما الآن حدود هفتاد هزار دانشجو دارد که در دوره قبل سه هزار نفر بود. اگر طرح های 31 - 31 اجرا شود می دانید چه تحولی در دانشگاه فرهنگیان رخ خواهد داد ؟

صدای معلم:

دانشگاهی که نمی تواند بودجه جاری و روزمره اش را تامین کند و دستش در جیب دانشجو معلمان است چگونه می تواند در سی و یک استان با آن شرایطی که وجود دارد بخواهد زمینی را بگیرد ... گرفتن زمین و احداث دانشگاه نیروی انسانی می خواهد ، بودجه می خواهد ، اعتبار و امکانات می خواهد ...با چه پشتوانه ای؟ اصلا چنین چیزی امکان دارد؟

علیزاده:

حسن خیلی مهمی که آقای خنیفر دارند ارتباطشان با خیرین است.

صدای معلم:

یعنی آموزش و پرورش همیشه باید دستش در جیب خیرین باشد و دستش را به سوی آنها دراز کند و بگوید به ما کمک کنید؟

علیزاده:

اگر آقای خنیفر نبود چه می شد؟ در خیلی از استان ها مانند استان خوزستان که دانشگاهش یک خرابه بود الآن آن دانشگاه را مانند یک هتل پنج ستاره می توانید مشاهده کنید. ارتباطی که آقای خنیفر با اکثر مسئولان و نمایندگان دارند و این تحقق یافته است. از استانداری کمک مالی گرفتند ، حتی از حوزه های علمیه هم کمک گرفتند . مشکل آقای خنیفر و دانشگاه فرهنگیان و سازمان مرکزی نیست. شما که می گویید دست کمک دراز کردند این به چند سال قبل برمی گردد. اعتبار دانشگاه فرهنگیان اکثرا از جیب دانشجومعلمان است ولی اگر شما با دوره های قبل در نظر بگیرید الآن شاهد اتفاقات خوبی در دانشگاه هستیم. اگر دخالت های بعضی عوامل از داخل سازمان و بیرون سازمان مانند وزارت آموزش و پرورش کمتر شود....

صدای معلم:

آقای علیزاده دارید حاشیه می روید ....

من می گویم دانشگاهی که کسری بودجه دارد و نمی تواند نیازهای جاری اش را برطرف کند این طرح های بلند پروازانه ای که شما در نقش مدافع یا سخنگوی آقای خنیفر بر عهده گرفتید و از ایشان دفاع می کنید ؛ آیا این عملی است که بگوییم چون ایشان رابطه خوبی دارد و لابی گری می کند . رابطه اش با خیرین خوب است ... آیا فکر می کنید در یک سیستم بودجه ریزی عملیاتی یا شفاف می تواند قابل تحقق باشد؟ کسی که می آید و طرحی را می دهد باید قبلا برنامه اش را بنویسد ، آسیب شناسی کند ، موانع را بشناسد و حالا بخواهم بر اساس روابط جلو بروم اصلا این قابل تحقق است ؟ آیا این منطقی و عقلانی است با آن وضعیتی که دانشگاه فرهنگیان دارد؟

منظور من این است اگر واقعا چنین ارتباطاتی است شما اول بحث این چهل و پنج درصدی که می فرمایید و مرتبا تکرار می کنید و به صورت یک دل مشغولی و یک دغدغه برای دانشجومعلمان مطرح است ؛ با همان ارتباطات نمی توانند آن را حل کنند ؟ حداقل در زمینه صنفی دانشجومعلمان را راضی نگه دارند بعد بروند دنبال طرح های عمرانی که می خواهند انجام بدهند؟

علیزاده:

من سخنگوی آقای خنیفر نیستم . من دانشجویی هستم که در بطن دانشگاه بودم. ارتباطم با سازمان در بخش های پژوهشی و فرهنگی بوده به علت رزومه ای که دارم و بیشتر واقعیات را دیدم  .من دارم واقعیات  را عرض می کنم. حقایق را به شما عرض می کنم. شما می توانید با رسانه ای که دارید بیشتر بررسی کنید. این کسری قبل از آقای خنیفر بوده است....

صدای معلم:

قبل از آقای خنیفر بوده است !

این مشکل هنوز هم هست .

 آیا باید همه چیز را به گذشته پاس داد ؟

علیزاده:

این به دوره های قبل برمی گردد. شما گفتید با این بودجه می خواهند اهداف شان را عملی کنند ، آقای خنیفر رشته شان مدیریت است اینها را ارزیابی کرده اند.

صدای معلم:

از کجا می دانید بر چه اساس و حسابی این حرف را می زنید؟ می گویید ارزیابی کردم مستندات و شواهد شما چیست؟ همین گونه بر اساس حدس و گمان حرف تان را می زنید؟

شما روزمه ایشان را نگاه کنید ...

صدای معلم :

بحث روزمه نیست !

فردی که می آید این چیزها را مطرح می کند باید یک برنامه ای داشته باشد و تدوین کرده باشد تا اعلام کند؟

 وقتی مسائل ساده دانشگاه فرهنگیان در حوزه مسائل صنفی همچنان وجود دارند و همچنان خودنمایی می کنند ؛ آیا بهتر نیست اول اینها را رفع و رجوع بکنند بعد بروند دنبال مسائل دیگر. مثلا در بحث کیفیت آموزشی ... شما فرمودید ظرفیت دانشگاه فرهنگیان افزایش پیدا کرده است و چند برابر شده است.

آیا فکر کرده ایم که چه نسبتی وجود دارد بین افزایش چند برابری پذیرفته شدگان دانشگاه فرهنگیان یا میزان کیفیت آموزشی ؟

معمولا اصلی است است بین کمیت و کیفیت که می تواند یک رابطه معکوسی وجود داشته باشد. وقتی کمیت بدون برنامه ریزی بالا  برود کیفیت صد در صد کاهش پیدا کند .

علیزاده:

این دور از واقعیت است. یکی از آداب آقای خنیفر مدیر جهادی بودن است. در مورد 45 درصد کسورات ایشان خیلی موفق بودند.

صدای معلم:

اما شما گفتید این مشکل هنوز هست؟

علیزاده:

شما اشاره کردید که آموزش و پرورش یکی از ناظرهای دانشگاه فرهنگیان است و سازمان دانشگاه فرهنگیان کلا مربوط به آموزش و پرورش است و زیر نظر آموزش و پرورش است. این مشکل وزارت آموزش و پرورش است. هم نیرو لازم دارد و مجرایی که دارد دانشگاه فرهنگیان است. ایشان نمی تواند تامین اعتبار کند . حوزه وزارتی باید تامین اعتبار کند و دانشگاه را حمایت بکنند. خود وزیر و رئیس جمهور عضو هیئت امنا هستند. خودشان تصویب کردند که 45 درصد کسورات اعتبار دانشگاه فرهنگیان از وزارت خانه تامین شود و مدیری که توانسته این برنامه ریزی ها را داشته باشد و این پذیرش هایی که انجام شده و حداقل آن این است که شما می گویید ما نسبت به دانشگاه های دیگر محروم تر هستیم خیر ، این نیست. دانشجویان دانشگاه فرهنگیان از نظر اخلاقی و فرهنگی و معیشتی خدا را شکر در وضعیت بهتری و همسو و متناسب با دانشگاه های دیگر هستیم ولی بحث دیگری که هست بحث فضا است. این را هم وزارت آموزش و پرورش باید تامین کند.

صدای معلم:

بحثی که می فرمایید دانشگاه ما مثل دانشگاه های دیگر است باید بر اساس شواهد و مستنداتی بیان شود. این نظر شماست آیا وزارت علوم هم این را تایید می کند ؟ آیا صحبت های شما را قبول دارد ؟ تا جایی که ما می دانیم وزارت علوم با افزایش ظرفیت های چند برابری دانشگاه فرهنگیان مخالف است. موضعی است که وزارت علوم قبلا اتخاذ کرده استو به نظر ما موضع منطقی و کارشناسی است.

منظور ما این است چرا دانشگاه فرهنگیان حداقل نمی خواهد پروتکل ها و استانداردهای وزارت علوم احترام بگذارد ؟

علیزاده:

شما یک دید نقدی خیلی شدیدی نسبت به دانشگاه فرهنگیان دارید. آیا وزارت علوم حمایت هایی که از دانشگاه تهران یا شهید بهشتی و غیره دارد آیا نسبت به دانشگاه فرهنگیان دارد ؟

 زمانی می توانید ادعا داشته باشید که تامین مالی کند. همان حمایت سرانه ای که به دانشجویان دانشگاه های دیگر در نظر گرفتند آیا برای ما هم هست.

صدای معلم:

بودجه دانشگاه فرهنگیان بودجه مستقلی نیست. بودجه ای است که در وزارت آموزش و پرورش دیده می شود. بودجه مستقل و جداگانه ای ندارد که شما بتوانید خارج از مجموعه بخواهید برای آن تعریفی داشته باشید.

علیزاده:

من هم همین را عرض کردم.

صدای معلم:

چه ارتباطی به وزارت علوم دارد؟

علیزاده:

دانشگاه ما زیر نظر وزارت علوم و وزارت آموزش و پرورش است. ولی حمایت های لازمی که باید توسط این دو وزارتخانه انجام شود به دانشگاه ما ندارد. آیا می توانید با ده هزار تومان یا یک میلیون تومان یک ساختمان بسازید؟ آیا شرایطش وجود دارد ؟ متناسب با تورمی که در جامعه ما وجود دارد با اقتصاد نابه سامانی که داریم در حوزه دانشگاه فرهنگیان می شود گفت مدیریت آقای خنیفر یکی از موفقیت های برتر کشور است. با کمترین شرایط بهترین ها را ایجاد کنید یکی از مصداق های مدیریت جهادی است. در کلام رهبری هم هست . این که اشاره کردید مشکلات هست بله هست. مشکلاتی که دانشگاه فرهنگیان دارد نسبت به دانشجویانی که دارد خیلی کم است ، یک به صد است. چون از طرفی آموزش و پرورش اعلام نیاز می کند. این نیروها برای وزارت آموزش و پرورش تربیت می شوند.

 خود من استخدام وزارت آموزش و پرورش هستم و حقوق من را وزارت آموزش و پرورش تامین می کند. ما منکر وجود مشکلات نیستیم. مشکلاتی که با سه هزار دانشجو در زمان آقای مهرمحمدی بود دانشگاه فرهنگیانی که با استانی حدود صد نفر دانشجواداره می شد الآن با مدیریت آقای خنیفر با حدود هفتادهزار دانشجو معلم که قرار است این ترم تا سال دیگر با 48 هزار دانشجو معلم ترکیب ماده 28 دانشجو معلم پر شود . فضای دانشگاه الآن را با گذشته  مقایسه کنید همان وضعیت هست ولی کمی بهتر. نمی توانیم بگوییم که افزایش دانشجو باعث شده که ما این مشکلات را داشته باشیم. حمایت های لازم را نداریم. ارگان هایی باید به دانشگاه فرهنگیان توجه کنند به خصوص دولت و هیئت دولت که توجه لازم را ندارند.

صدای معلم:

ما قبلا یک گفت و گویی را با آقای خنیفر در زمان سرپرستی دانشگاه فرهنگیان انجام دادیم که به همین مسئله اشاره کردیم. ایشان گفتند من آمار دانشجویان را بالا می برم بودجه اش را می دوم و تامین می کنم. ما گفتیم شما باید اول امکانات و برنامه ریزی های لازم را انجام بدهید قبل از افزایش دانشجو بر اساس آن به جلو بروید ولی ایشان گفتند اول دانشجویان را افزایش می دهیم بعد سعی می کنیم بودجه اش را تامین کنیم و این نشان می دهد که نتوانستند با آن حرف هایی که سه سال پیش زده بودند موفق شوند.

علیزاده:

آموزش و پرورش امکانات لازم را ندارد بودجه کافی ندارد از طرف دیگر برنامه های خوبی برای نظام تعلیم و تربیت کشور داریم . یکی از اساس های پیشرفت بودجه و منابع مالی است. آقای خنیفر دارند تامین می کنند. در سایت دانشگاه فرهنگیان آمده که صرفه جویی های مالی انجام شده و ریخت و پاش هایی که در دور قبل بوده الآن نیست. بودجه لازم را سازمان آموزش و پرورش در اختیار دانشگاه فرهنگیان قرار نمی دهد ولی این برنامه ها لازم است از یک سری کانال ها مانند امور خیرین و ارتباط از طریق مراجع تامین شده و یکی از زمین های بزرگ دانشگاه فرهنگیان که در قم است و قرار است به زودی مورد بهره برداری قرار بگیرد که حدود یکصد هکتار زمین است. در یک استان دیگری 68 هکتار است. آقای خنیفر عقیده ای که دارد و خیلی ایده جالب است . اساتید و معلمان دانشگاه فرهنگیان از خود دانشجویان خود دانشگاه فرهنگیان تشکیل می شود.

صدای معلم:

آیا شما فکر نمی کنید این نظر باز و نظر گشاده دستی که مسئولان دانشگاه فرهنگیان نسبت به شما دارند به خاطرهمین حمایت هایی است که شما می کنید ؟!

اگر فردی منتقد وضعیت موجود باشد  بازهم این دیدگاه وجود خواهد داشت نسبت به فعالیت های صنفی که شما دارید انجام می دهید یا این که این چرخه برمی گردد؟

علیزاده:

این موضوع نظر شخصی من نیست. با بررسی موضوعات دقیق این را گفتم. موضوع گشاده دستی این طور نیست . نباید به برخی از آدم ها که دارند کارشان را درست انجام می دهند بدبین باشیم. گشاده دستی دانشگاه نسبت به من که گفتید این یک اتهام است . شما بررسی کنید اگر یک ریال از دانشگاه تا الان گرفته باشم .

صدای معلم:

کار رسانه پرسشگری است .

منظور من از گشاده دستی این است که آن نگاه باز و آن نگاه تایید آمیزی که به شما دارند ناشی از همین مواضع حمایتی است که شما دارید. مثلا اگر فرد دیگری بیاید و بخواهد خارج از این چهارچوب مواضع مسائل صنفی را یک مقدار عمیق تر و یک مقدار ریشه دارتر و یک مقدار با تند و تیزی بیشتری ادامه بدهد ؛ آیا دانشگاه فرهنگیان در این چهارچوب ؟ن فرد را تحمل می کند ؟

علیزاده:

بله. جلسه ای که با رئیس دانشگاه داشتیم اعضای شورای صنفی از ده استان دیگر هم حضور داشتند. ایده خوبشان هم شورای مشورتی است. در تعیین روسای دانشگاه و حوزه های وزارتی این دیده نمی شود. توجه وزارت به آموزش و پرورش به سازمان دانشگاه فرهنگیان آن چنان که باید نیست .

این هم اشاره کنم این که گفتید بله. دانشجویی بود. دوستان بیایند زنگ بزنند نسبت به دانشگاه نقد کنند. آقای دکتر خنیفر علاوه بر این که مدیر خوبی است از نظر اخلاقیات هم در درجه خیلی بالایی قرار دارد. دفاع می کنم چون دیدم. چون برنامه هایشان را می دانم و بنده اگر ارتباطم با دانشگاه زیاد است الان در مقام نماینده دانشجو معلمان هستم. قبلا در مقام پژوهشگر بودم همه این مسائل را به خاطر ارتباطی که با دانشگاه داشتم و نیز اختراعی که داشتم، کنترل گر آرا 2009 بود و یک طرح خیلی جالبی بود با حمایت مستقیم آقای دکتر خنیفر این کار انجام شد و حتی بودجه اش را تامین کردند. این مسئله مهمی است که اگر هر دانشجویی مقاله داشته باشد دانشجو را تامین مالی می کند و این در هیئت امنا هم تصویب شده است. این را می توانید شما از پیس های خبری این اطلاعات را دریافت کنید که خیلی از دانشجویان شورای صنفی و دبیران شورای صنفی علیه دانشگاه اعتراض به مسائل دانشگاه به گردان های دیگر نامه می زنند که به مجلس می برند نه مدیریت دانشگاه. بحث کسورات 45 درصدی از حقوق دانشجویانی که بر اساس عدالت نیست و کاری غیر اخلاقی و غیرعادلانه ای است وآموزش و پرورش به جای این که خودش تامین مالی بکند از جیب دانشجویان ، سازمان دانشگاه فرهنگیان را تامین مالی بکند. من یک دانشجو هستم ارتباطم به خاطر مقالات و اختراعات و بحث پژوهشگری است و آقای دکتر با تمام شورای صنفی این ارتباط را دارد و برنامه هایشان را مطرح می کنند و در مقام دانشجو از آنها حمایت می خواهند.

صدای معلم:

آقای علیزاده از وقتی که در اختیار ما قرار دادید ممنون هستیم و توانستیم با شما یک گفت و گویی داشته باشیم.

علیزاده:

من هم از شما تشکر می کنم.

پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی

بخش نخست

پایان گزارش/