گروه گزارش/
همان گونه که پیش تر نیز آمد ( این جا ) ؛ « سالار قاسمی » به عنوان تنها مدیر کل از 31 استان آموزش و پرورش نشست کارشناسی با موضوع نقد شبکه شاد را با حضور موافقان و مخالفان برگزار کرد .
در این نشست ؛ علی پورسلیمان مدیر مسئول پایگاه خبری - تحلیلی صدای معلم ، رضا قاسم پور فرهنگی و روزنامه نگار، یونس جاویدنسب کارشناس تعلیم و تربیت، ابوذر کشن روستا مدیر مدرسه و مرجان خمیس آبادی آموزگار البرزی حضور داشتند و به ارائه دیدگاه های خویش پرداختند .
بخش چهارم این نشست تخصصی منتشر می گردد .
قاسمی:
من این را تاکید می کنم و اصلاح می کنم. چیزی را که وزارت آموزش و پرورش اعلام کرده الزام است ولی تهدیدی پشت آن نبوده ممکن است در جایی استانی یا اداره کلی کج و یا منطقه ای سلیقگی کرده باشد و از طریق پیامک ها فرستاده باشند.
فرمایش شما را تایید می کنم .
نظر آقای میرزاده سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات درست است . متاسفانه یک کج سلیقگی در اینجا به وجود آمده است.
خمیس آبادی:
من به صورت عملی امروز روز پنجم است که با برنامه نرم افزار شاد کار می کنم. باید رسمی از یکم اردیبهشت شروع می شد ولی چون ما جذب صد در صدی در کلاس داشتیم کارمان را شروع کردیم. مدیر مدرسه حضور دارد. معلم باید ادمین کلاسش باشد. وقتی ادمین می شود امکان حذف پیام امکان ، پین کردن پیام ، امکان دیدن اعضا هر چه که مدیر به آن دسترسی دارد ، معلم هم دارد. در کنار آن معاون پرورشی ، مربی بهداشت مربی ورزش و بچه ها در کلاس من حضور دارند.
قاسم پور:
آیا نیاز هست که مربی بهداشت و مربی های دیگر هم حضور داشته باشند؟
خمیس آبادی:
برای ما که بخواهیم ساحت ها را اجرا کنیم نیاز نیست که مربی بهداشت آموزش هایش را بدهد ویا مربی پرورشی ولی در حوزه خودشان با برنامه ریزی و این که همه بچه ها با هویت خودشان وارد می شوند. من الآن چهل و یک دانش آموز دارم دقیقا با نام و نام خانوادگی خودشان است ولی اگر کسی با نام دیگری آمده باشد طبق قوانین گروه گفتم لطفا نام کاربری خودتان را تغییر بدهید که من بدانم با کدام دانش آموز در حال گفت و گو هستم.
قاسم پور:
بله . الآن درست است به روز رسانی شده و من به عنوان مدیر می توانم اد کنم.
خمیس آبادی:
از ساعت چهار به بعد اگر در پشتیبانی برنامه شاد را بخوانید گفته آموزش ها از هشت صبح تا ساعت چهار باشد. از چهار به بعد به علت این که به روز رسانی می شود هیچ آموزشی داده نشود. قبلا اطلاع رسانی شده است. اگر معلمی بخواهد ساعت شش بعد از ظهر آموزش بدهد باید به این نکته توجه کند. من چون با واتس اپ کار می کردم ولی الآن در شاد کار می کنم در شاد از خود نرم افزار کاربرد بیشتری می بینم. چون مدیر در کلاسم حضور دارد و متوجه می شود کدام معلم فعالیت می کند ، با چه دانش اموزی اختلال ایجاد می کند که همه اینها قابل بررسی هستند .
نکته دیگر این که وقتی من روز سوم اپلیکیشن را نصب کردم به نماینده کلاسم پیام دادم که از بچه ها نظرسنجی کنند در رابطه با سامانه شاد آیا مخالف هستند یا موافق ؟
در تاریخ 26 فروردین و یکی یکی برای من ارسال کردند. در صورتی که بچه ها برای ثبت نام و احراز هویت خیلی مشکل داشتند و من فکر می کردم که مخالف باشند از سیزده نفر دوازده نفر موافق شاد بودند. البته در هر نظر سنجی همیشه با یک مخالف رو به رو هستیم. به نظر من اگر گروهی مخالف باشند در اینجا مخالفت از طرف دانش آموزان و اولیاء نیست و بیشتر از طرف معلمان می باشد. علت هم آن است که زمان تدریس در شاد بیشتر است که باید فیلم آموزشی بگذارند و پرسش و سوالات بچه ها را بدهند ولی قبلا چون ارتباط دو طرفه نبود زمان کمتری صرف می شد.
قاسمی:
مهمترین اشکال شما در این شبکه چیست؟
خمیس آبادی:
یکی موضوع اینترنت و تبلت است که در همه جا بچه ها از این حیث برخوردار نیستند. چون ما شاد را نمی خواهیم فقط الآن داشته باشیم . تعطیلات غیر پیش بینی در کشورمان زیاد داریم که آموزش عملا پنج شش یا ده روز تمدید می شود اگر بخواهیم این را حفظ کنیم تبلت هایی به صورت امانت در مدارسی که برخوردار نیستند به بچه ها داده شود. اینترنت رایگان باشد و خانواده ها بار مالی زیادی نبینند. یک چهارچوب داشته باشد. مانند یک کانال رسمی اداره شود این گونه نباشد که معلمی شش غروب آموزش بدهد دیگری هشت غروب آموزش بدهد.
قاسمی :
الآن هر کس هر وقت بخواهد می تواند درس بدهد؟
کشن روستا :
خیر . هنوز دستوری العملی ارسال نشده است.
پورسلیمان:
بنده مخالف شبکه شاد هستم.
دوستان روی جزئیات و حواشی چک و چانه می زنند !
حتی منتظر صدور دستور العمل هستند ؛ انگار معلمان و مدیران به بخشنامه و دستور العمل اعتیاد پیدا کرده اند و تا آن نباشد کاری پیش نمی رود !
باید این پرسش را مطرح کرد که خلاقیت و نوآوری در کجای سیستم تعریف شده است ؟
اصلا فرض کنیم صد درصد معلمان و دانش آموزان آمدند به شبکه وصل شدند. تازه می شود همگام.
این را که قبلا داشتیم !
چه نیازی بود که دوباره بیاییم و اینها را تبلیغات کنیم ؟
حرف من این است این دوباره کاری و موازی کاری نباید انجام شود. آموزش و پرورش باید دست از پوپولیسم بردارد. دست از تبلیغات توخالی بردارد. باید نظر منتقدین را بگیرد. آن ها را در اتاق فکر به کار بگیرد البته اگر اتاق فکری وجود داشته باشد .
اینها را به بازی بگیرد و از مشارکت معلمان به صورت " واقعی " استفاده کند.
می خواهم در مورد مدرسه محوری صحبت کنم یا بوم که قبلا مطرح شده است. دیدگاه من نسبت به این مسائل این گونه است.
قاسمی:
آقای پورسلیمان یک سوال کلیدی کردند. صحبتی با آقای وزیر داشتیم از طریق ویدئو کنفرانس . مدیر کل یزد بودند و من .من روی سامانه همگام خیلی تاکید داشتم. خیلی جزئیات این سامانه را نمی دانم و در مدرسه به چه شکل بود.
یک نکته اشاره به تلویزیون تعاملی بود که در زمان آقای بطحایی بود که مطرح کردند . تلویزیون تعاملی رویکرد تربیتی بیشتری داشت. هم آموزشی هم تربیتی. آیا ما نمی توانستیم این کار را در بستر همگام انجام بدهیم؟
جاویدنسب:
به نظر من یکی از چیزهایی که می تواند اعتماد را ایجاد کند جلوگیری از انحصار است.
از نظر من نباید محدویت هایی برای کسانی که می خواهند از واتس اپ استفاده بکنند تلگرام استفاده بکنند و یا همگام استفاده کنند به وجود بیاید.
اجازه بدهید اینها به عنوان ظرفیت در کنار یکدیگر باشند چرا وقتی که ما الزام ایجاد کردیم کا حتما باید از این استفاده شود همیشه یک مقاومت هایی وجود دارد.
ما انسان ها ذاتا در مقابل مراجع قدرت گارد می گیریم این یک امر کاملا طبیعی است . انسان آزاد آفریده شده است. وقتی ما بخواهیم همه را به این الزام وادار کنیم پنهان کاری و فرار از مسئولیت در استفاده از سامانه ایجاد می شود.
شما در جلساتی که در وزارتخانه خواهید داشت اجازه ندهید که نگاه کنترلی بر این سامانه حاکم بشود. چون نگاه، نگاه بلند مدتی است همان گونه که شما فرمودید. یعنی این که ما این را به عنوان ابزاری قرار بدهیم برای این که معلمان را از دیدگاه های مختلف خانواده ها و دانش آموزان را کنترل کنیم و معلم احساس کند که فضایی شده که مدام باید گزارش بدهد.
مرجع گزارشگری صرف نشود و حالت اداری پیدا نکند.
مدیر مدرسه از معلم بخواهد ، مدیر ناحیه از مدیر مدرسه بخواهد ، اداره کل از مدرسه بخواهد و خیلی از طرح و برنامه هایی بودند که به بن بست کشیده شدند همین نگاه های کنترلی و گزارشگری بوده است.
موضوع دیگر سامانه همگام مدیریت و ظرفیتش متفاوت است با سامانه شاد. اینها می توانند مکمل یکدیگر باشند. چون یک پلتفرم خاص و سامانه شاد یک پلتفرم دیگر است و می شد اینها را از یکدیگر تفکیک کرد و همگام گذاشت.
پورسلیمان:
من مدیر فنی نیستم ولی مشکل ما در کشور اینترنت پرسرعت است. خودتان ماجرای وزارت ارتباطات و صدا و سیما را شنیدید.
جاویدنسب:
بله موافقم. اشکالاتی در سیستم وجود دارد که به مرور می شود حل کرد و نگاه کرد.
من با آقای پورسلیمان موافقم در مورد بحث کلان که فرمودند. یکی از چیزهایی که ما خیلی در خانواده درمانی به آن می پردازیم این است که خانواده معمولا سعی کند از فرزندان یک گام جلو باشد. وقتی در دوره بلوغ است خانواده باید بداند که برای فرزندش چه اتفاقاتی خواهد افتاد . دوره قبولی آنها ، فارغ التحصیلی آنها ، ازدواج آنها همه این مقدمات را پیش بینی کنند.
در راس کشور و در بسیاری از مسائل متاسفانه ما جلوتر از مردم نیستیم. مردم یک حرکتی می کنند و بعد ما پشت شان حرکت می کنیم .
پورسلیمان :
برخی اوقات هم خلاف و ضدش عمل می کنیم !
جاوید نسب :
درست است .نمی خواهیم سعی کنیم این مشکلات را پوشش بدهیم و به مردم کمک کنیم و همراه باشیم و آنها را کنترل می کنیم که این یک آسیب جدی وارد می کند که همان به اعتمادی است و از بین بردن سرمایه اجتماعی که متاسفانه در جامعه رخ می دهد. در بعد آموزش هم همین است.
قاسمی:
فرد هنرمندی می گفت من اصلا به این طرف و آن طرف کاری ندارم اما در اوایل انقلاب ما بر اساس خواسته مردم تولید هنر داشتیم هر چه که مردم می خواستند. مثلا می رفتند لانه جاسوسی آمریکا را می گرفتند . ما اصلا با حاکمیت کاری نداشتیم چون مردم رفته بودند این کار را انجام داده بودند ما بر اساس آن کار هنری مان را می کردیم. چون در میدان ژاله حرکتی کردند ما بر اساس آن کار می کردیم و هنرمان ماندگار می شد.
یکی از اشکالات ما این است که در مدیرت هایمان و در حکمرانی مان به جای این که همگام با مردم حرکت کنیم ببینیم ، ذائقه و نگاه مردم چیست بر اساس برداشت های مدیریتی و حاکمیتی خودمان کارهایی انجام می دهیم که مانع می شویم نه تنها کمک نمی کنیم به مردم، مردم مقاومت می کنند و اعتماد فیمابین در اینجا از بین می رود.
جاویدنسب:
وقتی ما می بینیم اجتماع گسترده ما تصمیم های زیادی گرفته شده بود از نوع پوشش و رسانه های دیداری و شنیداری ... حالا این قدر مانع ایجاد کردیم مثلا بحث ورود گوشی به مدارس.
وقتی می بینیم که این یک ابزار است و به مرور می توانیم از آن استفاده کنیم چرا حالا در " تعارضی " گیر کرده باشیم که اصلا تبلت به مدرسه بیاید یا نیاید.
این فقدان تصمیم گیری های مرکزی و تعارض در تصمیم گیری ها در سطح کلان که متاسفانه یک مقدار نگاه های امنیتی و ایدئولوژیک بر این مسئله حاکم است یکی از آسیب های جدی است که متاسفانه در آموزش و پرورش ما رسوخ کرده و اجازه نمی دهد که آن اعتماد ایجاد شود.
سامانه شاد ظرفیت بسیار بالقوه ای است ما باید اجازه بدهیم این ظرفیت اگر قرار است انگیزشی به وجود بیاید از طرف معلم باشد ؛ اگر قرار است نظر سنجی انجام بشود از طرف مردم باشد و آن نظر سنجی از پایین باشد . انعکاس از پایین شکل بگیرد تا اعتماد به وجود بیاید و اجازه ندهیم که کسی بیاید و بگوید تبلت بیاد این اتفاق بیفتد یا شورای عالی مجازی چیزی بگوید ...
خود من در مدرسه شاهد بودم . دانش آموز توانمندی که با مدیر مدرسه صحبت کردیم که الآن شده یکی از نخبه های فضای مجازی و برنامه نویسی به این دلیل که گوشی وارد کرده یک هفته از مدرسه اخراج کردند.
اینها تاوان های سنگین و تصمیم هایی است بدون این که پیش بینی کنیم که چه اتفاقی دارد می افتد برای بحث آینده پژوهی که یکی موضوعاتی است که باید حتما به آن بپردازیم.
و نکته آخر این که این سامانه نباید به سمتی برود که غلبه تکلیف بر مهارت و یادگیری باشد. طوری نشود که هم خانواده ها عاصی شوند و هم معلم عاصی شود و هم این که دانش آموز عاصی بشود.
فکر کنند فرصتی است که من می توانم دستوری بدهم ، جمله ای را بنویسم و دانش اموز در خانه و معلم در خانه به سمت و سویی نرود. این فضای آموزشی صرف را هم خارج کنیم و بتوانیم از لحاظ بحث های فرهنگی نه ایدئولوژیک بحث هایی که بتواند برای بچه ها جذابیت ایجاد کند .
چه اشکالی دارد گاهی اوقات یک موسیقی ملایمی هم در آنجا گذاشته بشود و نگویند که دوباره سند 2030 آمد !
فضا را یک مقدار شاداب کنیم ضمن این که معتقدم این نرم افزار مکملی است در جریان آموزش و نباید ما در مقابل آن جبهه بگیریم مانند پروژکتورهاو اورهدی قبلا که استفاده می کردیم به عنوان یک ابزار آموزش و کاری نکنیم که این هم به سرنوشت کلاس های هوشمند ما تبدیل شود.
پورسلیمان:
من دو نکته در مورد صحبت های شما عرض کنم.
اگر وزارت آموزش و پرورش ما خیلی زرنگ است آئین نامه اجرایی مدارس را به روز کند.
نزدیک بیست سال است که هنوز به روز نشده است.
در فراخوانی که شورای عالی آموزش و پرورش داده بود در حد ارسال مقالات بود و طبق روال مرسوم وزارتخانه از کارشناسان و منتقدان دعوت نکردند.
این که بیایید در این کارگروه های شورای عالی ما بنشینید و کار را حلاجی بکنید و کالبد شکافی کنید.
مشارکت در آموزش و پرورش بیشتر حالت اداری و نمایشی – تبلیغاتی پیدا کرده است .
شاید کسی به آن مقالات توجهی هم نکند و یا بازخوردی نباشد . سنجه ای برای بازخورد تعریف نشده است .
نظر من این است ؛ آن حالت اجباری که در شبکه شاد به وجود آوردند که حتما باید این کار را کنید و همین اجباری و تحمیلی بودن شکست این شبکه را رقم زد.
شما در بحث آموزش فضای مجازی باید ابتدا رقابت را مطرح می کردید ، آپشن ها را مطرح می کردید و حق انتخاب برای معلمین و دانش آموزان می گذاشتید که می خواهم روی مدرسه محوری تاکید کنم.
این اجبار شتاب زده ای که وزارت آموزش و پرورش به حالت آمرانه و خشک و بخشنامه ای به معلمان دیکته کرد هم به شعور معلمان توهین کرده که باید عذرخواهی کند و همین که خودش را در مقابل بدنه قرار می دهد.
وقتی من می گویم بحث انتخاب شامل تلگرام هم می شود. شامل واتس اپ هم می شود.
ادامه دارد
پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی
نظرات بینندگان
دو نکته عرض می‌کنم؛ من از اسفند تو تلگرام با بچه‌هام تدریس گروهی آنلاین دارم. با کمترین نقص و نیاز به چیز دیگر. یه روز که بهشون پیشنهاد کوچ به شاد رو دادم، نه تنها اکثریت کلاس استقبال نکرد که تعدادی تهدید به ترک کلاس کردن.
نکته دیگر اینکه با انتخابی و رقابتی بودن اپلیکیشن موافقم و اجباری کردن شاد رو توهین واضح میدونم.
پایدار بمانید ...
در مدارس ۲شیفت به ما گفتن از صبح تا عصر بیایین!!!
کمک...
اگه شاده حصوری چیه اگه حصوریه شاد چیه؟!
کمک...
شاد رو هم حذف کنید.
یکی از آرزوهای بزرگم اینه که انقدر پولدار بشم بتونم یه مدرسه درست کنم. بالاشم بنویسم:
((لعنت بر پدر و مادر کسی که در اینجا رایگان تدریس کند!))