سطح " کارشناسی " و " تخصص " در سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور کجاست ؟!

گروه گزارش/

هنوز مسئولی در  سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور به گزارش « صدای معلم  » با عنوان " نشست هم اندیشی و صمیمی معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نوسازی با طعم " ضد کرونا " ! " پاسخی ارائه نکرده هر چند رئیس اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان در تماس با صدای معلم توضیحاتی را ارائه کرد که این نکات در گزارش منعکس گردید .

معاون وزیر آموزش و پرورش و رییس سازمان نوسازی مدارس کشور 10 اردیبهشت 1399 در گفت‌وگوی مجازی با خبرنگاران استان سمنان در مورد " حذف مدارس کپری "  گفته است : ( این جا )

" مدارس کپری عمدتا مخصوص عشایر منطقه و جمعیت کوچرو است که مبدا و مقصد مشخص و ثابتی ندارند و از همین رو در صورت برچیدن‌شان دوباره از نو بنا می‌شوند.

رخشانی مهر به برگزاری جشن پایان مدارس کپری در سال 87 اشاره و تصریح کرد: در آن سال کل مدارس کپری کشور برچیده شد و جشنی هم تحت عنوان جشن پایان مدارس کپری برگزار شد اما با گذر زمان با توجه به نیاز منطقه به مدارس کپری، دوباره این گونه مدارس که متناسب با نیاز اقلیمی، فرهنگی و اجتماعی جمعیت عشایری شکل گرفته از نو بنا شدند و از همین رو در حال حاضر نیز 150 مدرسه کپری در سطح کشور داریم که با توجه به تجربه قبلی برنامه‌ای برای برچیدن آنها نیز نداریم. "

« صدای معلم » در گزارشی به تاریخ 19 آذر 1395  با عنوان " چه کسی می گوید " مدارس کپری نداریم " ؟آقای معاون وزیر ؛ گزارش صدای معلم را بخوانید ! " نوشت : ( این جا )

" چند سالی است که یکی از شعارهای مسئولان وزارت آموزش و پرورش جمع آوری کامل مدارس کپری است و هر موقع مصاحبه ای انجام می شود اعلام میکنند سال هاست دیگر چنین مدارسی نداریم .

در این زمینه می توان به سخنان « مرتضی رئیسی » معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور در دوازدهم تیرماه 1394 اشاره کرد .

ایشان در پاسخ به این پرسش که «گفته می‌شود همچنان در جنوب کرمان مدارس کپری وجود دارد، آیا قرار نیست که مدارس کپری برای همیشه در کشور جمع‌آوری شود؟»، اظهار داشت: به هیچ عنوان مدرسه کپری در کشور نداریم و آنهایی که اعلام می‌شود، کلاس درس کپری است.

 در هر نقطه کشور که کلاس کپری وجود داشته باشد و مردم به ما اطلاع دهند، به سرعت آنها را جمع‌آوری می‌کنیم .

بررسی‌ها نشان می‌دهند که در استان کرمان با آن مفهومی که از کپر صحبت می‌شود چنین چیزی وجود ندارد و ممکن است کلاس کانکسی باشد، اما کلاس کپری نداریم."

  مشخصات و تصویر یکی از " مدارس کپری " جهت اطلاع این مسئول محترم ارائه می شود .

دبستان کپری عارف

روستای رسول آباد،دهستان کشتگان، منطقه سراوان بم پشت

تعداد دانش‌آموز۳۰ (۲۰ دانش‌آموز فاقد شناسنامه)

تاسیس: سال تحصیلی 96 -95

مدیر کل آموزش عشایری، سال 86 در انتقاد از مدارس کپری گفت:" تبدیل اکثر واحدهای کپری به فضاهای مناسب تر از قبیل کانتینر، کانکس یا حتی ساختمان باعث ارتقای وضعیت روحی دانش آموزان عشایر می شود."وی افزود:" می توان با اختصاص تنها چهار میلیون تومان برای تبدیل یک واحد کپری به کانکس، بسیاری از مشکلات رفاهی دانش آموزان عشایر را برطرف کرد."

اشکی مدیرکل نوسازی و تجهیز مدارس استان سیستان و بلوچستان مهر 96  گفت :‌ از سال 88 موضوع جمع‌آوری مدارس کپری در دستورکار قرار گرفت و مدارس استاندارد [کانکس] جایگزین آنها شد. اما با توجه به شرایط اقلیمی استان کلاس‌های کپری همچنان در برخی نقاط مانند توابع فنوج و مهرستان وجود دارد که کلاس پیش ساخته برای این مناطق ارسال شده است. با وجود این طرح تحقیقاتی مدارس کپری و سنتی با هدف طراحی سازه‌ای مناسب و جایگزین مدارس پیش ساخته در سیستان و بلوچستان اجرا می‌شود. زیرا مدارس پیش ساخته یا همان مدارس کانکسی نمی‌توانند جایگزین مناسبی برای مدارس کپری که با زیست بوم منطقه سازگاری دارند، باشند."

پرسش « صدای معلم » از مسئولان این سازمان و سایر آن است که سطح " کارشناسی " و " تخصص " واقعا کجاست  و در چه مرتبه و سطحی قرار گرفته است؟

آیا اساسا و اصولا این حرف ها و سخنرانی ها ، پشتوانه ی تئوریک و نظری دارند و یا آن که پس از 4 دهه هنوز " آزمون و خطا " کلید واژه مهم و استراتژیک و مفاهیم و فرآیندهای مدیریتی است ؟

و قرار است هزینه این آزمون و خطاها از جیب چه کسی پرداخت شود ؟

آیا این گونه مسئولان نمی خواهند و یا نمی توانند بپذیرند که منابع به ویژه " سرمایه و اعتماد اجتماعی " محدود و تجدیدناپذیر است و " مدیریت " عرصه لج و لجبازی نیست ؟

آیا  منطقی نیست که مدیران آموزش و پرورش مخصوصا وزیر و معاونان او، مدیریت را عرصه آزمون و خطا تصور نکنند و در همه زمینه ها  ایده های خود را  قبل از اعلام عمومی  و بدون استفاده از وزن اجرایی و تطمیع یا ترساندن کارشناسان ،  به اتاق فکر و کارشناسی بفرستند ؟

واقعیت آن است که مدارس کپری عمدتا در میان انبوهی از خاک و خل، زیر نور شدید آفتاب، بدون کم ترین امکانات و در گرما و سرما و با میز و صندلی های کهنه و فرسوده و صد البته با دانش آموزانی از خانواده های فقیر و محروم و مطرود که توان خرید نوشت افزار و ملزومات اصلی را هم ندارند شکل گرفته اند!

در مدارس کپری حتی خدمات آموزشی اولیه نیز ارائه نمی شود و دانش آموزان این مدارس با نبودها و کمبودهای آموزشی و ورزشی دست و پنجه نرم می کنند .

دانش آموزان مدارس کپری ضمن این که در خانواده های کاملا فقیر و محروم با کم ترین امکانات روزگار می گذرانند و از سوء تغذیه رنج می برند در مدارس هم همین فقر و محرومیت را تجربه می کنند و گویی هیچ راه رهایی ای از این وضعیت فروبسته و ناگشوده ندارند .

فارغ از اظهارنظرهای فله ای و غیرکارشناسی شده مسئولان سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور در مورد فیزیک مدارس کپری  چه فرد ، مقام و د ستگاهی باید پاسخ گوی این بخش از ناعدالتی آموزشی باشد ؟

پایان گزارش/