صدای معلم :
نظر شما در مورد وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش چیست؟
قادری :
من مسئله ای را مطرح کردم تحت عنوان تخصص در تعلیم و تربیت. و این که اغلب مدیران ما متخصص نبودند. اگر وزرای آموزش و پرورش را با بهداشت و دیگر وزرا مقایسه کنیم متاسفانه اغلب شان تخصص در تعلیم و تربیت ندارند و به اصطلاح تعلیم و تربیت چی نیستند. تخصص کمی دارند.
صدای معلم :
دلیل این که تخصص ها همیشه کم بوده چیست با توجه به این که بدنه آموزش و پرورش را بیشتر تحصیل کرده ها با مدارک بالا تشکیل می دهند ؟
قادری :
قبلا هم گفته ام . نهاد آموزش و پرورش بیشتر سیاسی است. انتصاب این وزیر دقیقا معیارهای مشخص ندارد و این نشان می دهد که آموزش و پرورش ما چقدر سیاست زده است.
جنبه دیگر بحث اقتصادی را مطرح کردم که نظام آموزشی با سیستم و مدارس مختلفی که در ایران است و این برنامه هایی که می بینید - بیشتر حتی ایده مردم است - و مردم هم از آموزش و پرورش نگاه سیاسی می خواهند ، نگاه اقتصادی می خواهند. می خواهند بچه هایشان وقتی به مدرسه می رود شغل داشته باشند.
در بحث مذهبی و دینی هم عرض کردم . ایدئولوژی های دینی هم خیلی مسلط است و بیش از حد در مدرسه حضور دارد .
این سه عامل در انتصاب وزیر آموزش و پرورش نقش دارند و به خصوص عامل اول از همه مهم تر است. یعنی سیاست زدگی سیستم آموزش و پرورش ایران باعث شده که این اتفاق بیفتد.
صدای معلم :
نظر شما در مورد عملکرد وزرای آموزش و پرورش پس از انقلاب چیست ؟ ما می بینیم دولت آقای روحانی کاری کرده که ما تصور بکنیم که انتخاب وزیر به این خاطر بوده که آموزش و پرورش می خواهد تا دو سال دیگر به هر جهت وضعیت موجود را ادامه بدهد و تحولی که از آن حرف می زنیم اتفاق نمی افتد و محال است که اتفاق بیفتد .
قادری :
هیچ کدام اولا بینش تحول نداشته اند و این که یک دیدگاهی در مورد آموزش پرورش داشته باشند.
در مورد آموزش و پرورش در نظام جهانی که کشورهای دیگر دنیا چه کار می کنند . کاری در ساختار و نهاد آموزش و پرورش انجام ندادند هم از لحاظ نرم افزاری و هم از لحاظ ساختار سازی و نهاد سازی .
الآن خیلی از نهادهای اساسی را متاسفانه در کالبد آموزش و پرورش نداریم.
صدای معلم :
انتظار شما به عنوان یک فرد دانشگاهی از جامعه مدنی در آموزش و پرورش که عمدتا معلمین و دانش آموزان و اولیاء آنان هستند در این زمینه ها چیست؟
قادری :
تقاضایی که من از این سه گروه دارم و احساس می کنم خیلی موثر است و باید به آنها میدان داده بشود و اگر به اینها میدان داده نشود آموزش و پرورش ترقی پیدا نمی کند و همین وضعیتی که هست ادامه پیدا می کند یکی والدین هستند ، دوم معلمان و سوم متخصصان تعلیم و تربیت .
باید مانند کشورهای دیگر دنیا خیلی موثرتر وارد آموزش و پرورش شوند و خیلی بی اختیار شده اند. اختیار واقعی از اینها سلب شده و باعث شده که یا خودشان دلسرد باشند یا این که این گونه تصور بکنند که هیچ توجهی به نظر اینها نمی شود.
اینها در آموزش و پرورش زیاد حرف می زنند . معلمان صداهای خاصی دارند و می آیند و مطرح می شوند ولی متاسفانه پاسخ گویی به این صحبت ها و نظرات خیلی کم است.
اول این که به نظر من آموزش و پرورش باید مردمی بشود و به نظرات مردم بیشتر توجه کنند مخصوصا به والدین بیشتر باید توجه بشود. در مورد آموزش و پرورش باید حرف درست را از دو قشر بیشتر شنید . یکی والدین و دیگری معلمان هستند که بیشتر حرف درست را می زنند. معمولا از آموزش و پرورش به عنوان رای استفاده می کنند !
صدای معلم :
شما اشاره کردید به بی اختیار بودن سه عنصر در ارتباط با آموزش و پرورش.
در زمینه دانش آموزان ، معلمان و اولیاء دانش آموزان با توجه به این که اینها یک رابطه دوسویه دارند و ارتباط و نفع متقابل با سیستم دارند ممکن است این صادق باشد اما چرا جامعه دانشگاهی و آکادمیک کشور در مورد مسائل آموزش و پرورش بی اعتنا و بی تفاوت است؟
قادری :
بی اعتنا نیست. خیلی از اساتید دانشگاه ها نظرات خودشان را دارند . حداقل چهل بیانیه صادر شده است .موضع گیری انجام شده و به صورت فردی و گروهی نظر دادند . به صورت گروهی انجمن های علمی نظر دادند .
انجمن مطالعات درسی ایران که من در آنجا عضو هیئت مدیره هستم اعلام نظر صریح نکرده است ولی اساتیدی هستند که نظر دادند.
اگر شما نظرات را بخوانید می بینید که اغلب مخالف انتخاب وزیر به این وضعیت هستند چون وزیر باید فردی باشد کار کشته تعلیم و تربیت هم به لحاظ تئوری هم به لحاظ عملی یعنی متخصص شایسته ای باشد که بتواند ایده پردازی کند و از وضعیت موجود فراتر برود. در حالی که ما می بینیم دولت آقای روحانی کاری کرده که ما تصور بکنیم که انتخاب وزیر به این خاطر بوده که آموزش و پرورش می خواهد تا دو سال دیگر به هر جهت وضعیت موجود را ادامه بدهد و تحولی که از آن حرف می زنیم اتفاق نمی افتد و محال است که اتفاق بیفتد .
پیش بینی که الآن متخصصان دانشگاهی در این زمینه اعلام کردند و شما می توانید در سایت ها این را ببینید.
صدای معلم :
آیا شما فکر می کنید انتخاب فردی که ویژگی هایی که شما فرمودید یعنی فردی که متخصص و غیر ایدئولوژیک باشد چقدر ساز و کارهای ایدئولوژیک در آموزش و پرورش و بیرون از آن این فرد را می تواند در جنبه های مختلف تحمل بکند؟
قادری :
بالاخره همه افراد ایدئولوژی دارند . من ایدئولوژی دارم شما دارید ، همه داریم منتها این که در کار تخصصی مخصوصا یک مدیر ارشد اثر منفی نگذارد، منجر به عوام گرایی نشود، منجر به بازی های سیاسی و گروه های سیاسی، پاس دادن های مختلف، انتخاب هایی که سلیقه ای است نشود.
معمولا از آموزش و پرورش به عنوان رای استفاده می کنند مخصوصا وقتی که ما نزدیک انتخابات هم هستیم احساس می کنیم که این انتخاب این گونه ارتباط دارد با انتخابات پیش رو که دارد انجام می شود و بیشتر آن مسئله تخصص را که عرض کردم فدای همه چیز می شود .
می گردند دنبال آدمی که خیلی از خصوصیات حزبی و وابستگی های حزبی و ارتباطات پشت صحنه را دارد منتها آن تخصص را ندارد.
در وزارت بهداشت نگاه کنید !
وزیران بهداشت که آنجا هم مسائل سیاسی و گروهی مطرح است اما به شدت آموزش و پرورش نیست !
آموزش و پرورش خیلی سیاست زده است !
صدای معلم :
در مورد آموزش عالی چگونه است؟
قادری :
آموزش عالی متاسفانه همین گونه است. به نظر من هر دوی این نهادها دچار یک مشکل هستند و آن این است که افراد متخصصی برای این نهادها انتخاب نمی شوند . مثلا وزیر جدید پیشنهادی در آموزش و پرورش رشته اش جامعه شناسی است در حالی که رشته وزیر علوم حوزه های خیلی غیر مرتبط تر از علوم انسانی است که هیچ ربطی به بحث آموزش عالی ندارد.
صدای معلم :
با تشکر از وقتی که در اختیار ما قرار دادید.
پایان گزارش/
نظرات بینندگان
مخالفم از این جهت که بیشتر نظرات شخصی خود را بیان نموده اند واین درست نیست. دوم اینکه نظر باید مردمی وبر اساس عدالت ویکسان سازی وبه دور از تبعیض باشد...