گروه گزارش/
مسابقات المپیک دانشآموزی "ژیمنازیاد" (کمتر از ۱۵ سال) ۱۶ الی ۲۵ فرورین ماه در شهر زلاتیبور صربستان برگزار میشود که در این مسابقات ۳۵۳۵ ورزشکار در ۲۵ رشته به مصاف هم می روند ..
کاروان ایران در این دوره از رقابتها شامل ۱۱۴ ورزشکار، ۱۳ رشته و ۲۳ تیم است که مقابل حریفان قرار میگیرند. در بین این ۱۱۴ ورزشکار ۴۰ ورزشکار دختر و ۷۴ ورزشکار پسر است .
تاکنون دانش آموزان ورزشکار ایرانی نتایج خوب و قابل توجهی در این مسابقات کسب کرده اند اما آن چه قابل تامل است تبلیغات وسیع وزارت آموزش و پرورش و مقامات آن است گویی این نتایج حاصل برنامه ریزی و سرمایه گذاری آنان بوده است . آیا وزارت آموزش و پرورش که نزدیک به دو دهه ، سرانه ورزشی مدارس را قطع کرده است و حتی ادارات آموزش و پرورش مناطق و نواحی بعضا برای شرکت دانش آموزان در مسابقات اقدام به طلب پول می کنند ؛ اساسا چه ادعایی می تواند برای کسب این موفقیت ها داشته باشد ؟
این در حالی است که ورزش دانش آموزی و به عبارت ساده تر ، « زنگ ورزش » جایگاه و اهمیت چندانی در برنامه ریزی های این وزارتخانه ندارد .
علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش در حاشیه برگزاری مراسم افتتاحیه مسابقات ژیمنازیاد در صربستان در جمع خبرنگاران در خصوص سفر به صربستان چنین می گوید : ( این جا )
« اگر قرار باشد ورزش ایران رشد کند باید به ورزش دانش آموزی توجه کنیم.
با همکاری وزیر ورزش و جوانان ایران و فدراسیونها توانستیم یک کاروان بزرگ را راهی مسابقات کنیم اگر این حمایتها نبود نمیتوانستیم تیم را آماده کنیم.
این رویداد علاه ه بر دستاوردهای ورزشی دستاوردهای دیگری نیز دارد. اینکه ورزشکاران ما در میادین بزرگ حضور پیدا میکنند و موفق به افتخارآفرینی برای کشور میشوند اتفاق بسیار بزرگی است.
علیرغم همه فشارهای جهانی با افتخارهایی که کسب میکنیم، میتوانیم پرچم ایران را در کشورهای دیگر به اهتزاز درآوریم » .
همکاری ما با وزارت ورزش و جوانان محدودیت ندارد و در تمامی حوزهها کنار هم خواهیم بود .
قرار است با همراهی وزارت ورزش زمینه کشف استعدادها، ورزش قهرمانی و همچنین توسعه ورزش همگانی فراهم شود » .
این رسانه در گزارش خود به تاریخ 9 اردیبهشت 1403 با عنوان : « قهرمانی تیمملی والیبال دانشآموزی ایران در جهان و پرسش های بی پاسخ ؟ » نوشت : ( این جا )
« صدای معلم » این موفقیت را به دانش آموزان ایرانی تبریک و شادباش می گوید هر چند این پیروزی ها نباید مسئولان و مقامات را از این نکته ی مهم و راهبردی دور کند که ورزش و زنگ ورزش در مدارس ایران به ویژه مناطق محروم کشور جایگاهی نداشته و بودجه و نیروی انسانی متبحر و متخصص همچنان دو چالش بزرگ هستند .
« صدای معلم » در مطلبی از بحران چاقی در میان دانش آموزان ایرانی خبر داده و نوشت : ( این جا )
« البته مطابق معمول و در جهت بازشناسی اهمیت موضوعات ، زنگ مدارس هم در این مورد نواخته خواهد شد اما کسی نمی پرسد که آیا در همین مدارسی که نیمی از دانش آموزانش دچار چاقی هستند ؛ ورزش صبحگاهی برگزار می شود ؟ آیا این قانون قدیمی نیست ؟
آیا زنگ ورزش واقعا زنگ ورزش است ؟
باید این پرسش را به جد مطرح کرد :
برنامه ی وزارت آموزش و پرورش در حوزه « سواد سلامت » چیست ؟
مشخص نیست وقتی یک وزارتخانه عریض و طویل با آن همه نیروهای ستادی و اداری توان اجرای یک مراسم ساده مانند « ورزشگاه صبحگاهی » در مدارس را ندارد و نگاه بسیاری در درون و بیرون آموزش و پرورش به زنگ ورزش به مثابه « زنگ بیکاری » است ؛ این گونه تبلیغات وسیع وزارت آموزش و پرورش برای مدال آوری دانش آموزان ایرانی جزء مصادره و پوشاندن ناکارآمدی و سوء مدیریت و فقدان برنامه ریزی و نظارت ؛ آیا معنای دیگری می تواند داشته باشد ؟
آیا وزارت آموزش و پرورش که نزدیک به دو دهه ، سرانه ورزشی مدارس را قطع کرده است و حتی ادارات آموزش و پرورش مناطق و نواحی بعضا برای شرکت دانش آموزان در مسابقات اقدام به طلب پول می کنند ؛ اساسا چه ادعایی می تواند برای کسب این موفقیت ها داشته باشد ؟
دانش آموز یک مدرسه عادی دولتی به « صدای معلم » می گوید :
دوستان من خودشان و با هزینه شخصی خودشان در سطح ورزش قهرمانی فعالیت می کنند و این مدال آوری ها ارتباطی با تلاش مسئولان ندارد .
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
فقیر باد فرد و سیستم متکبّر و ذلیل باد غاصب و حامی غاصب و تاییدکننده غاصب و راضی شونده به غصب