بررسی وضعیت معیشت بازنشستگان در ایران و دیگر کشورهای جهان

داستان تلخ بازنشستگان در ایران
به دلیل پائین بودن سن بازنشستگی در ایران، فرد شاغل و صندوق های بازنشستگی، قابلیت افزایش پس انداز و سرمایه خود را ندارند. نداشتن قدرت پس انداز و خرید توسط یک فرد بازنشسته تا مهر سال 99 که همسان سازی حقوق بازنشستگان با شاغلین انجام نشده بود، برای بازنشستگان بسیار بیشتر محسوس بود. ( قبلا طی یادداشتی در همین سایت تحت عنوان " سن بازنشستگی در ایران و استانداردهای جهانی " به مقایسه سن بازنشستگی در کشورهای مختلف جهان، پرداخته ام.)

از سویی به دلیلی جوانی جمعیت و پرشمار بودن جوانان بیکار، سعی در بازنشست کردن افراد شاغل در سنین پائین تر را داریم. از سویی دیگر شرایط نامساعد کاری، باعث فرسودگی و تحلیل قوای فرد شاغل می گردد. مشکلات افسارگسیخته اقتصادی و تضاد طبقاتی شدید و کاهش قدرت خرید، نیز بیشترین دغدغه یک فرد را برای زمان استراحت در کنار خانواده به تهیه و تأمین مایحتاج اساسی زندگی، تبدیل ساخته است. مثلا اگر مردم ژاپن را با خود در یک نگاه، مقایسه کنیم آنان به سخت کوشی و تلاش بیشتر شهره اند اما سن بازنشستگی در آنجا از 65 به 75 سالگی افزایش یافته است چون طول عمر بیشتر گردیده است. ( مردان 80 و زنان 87 سال) ؛ در ایران علیرغم این که طول عمر از مرز 70 سالگی گذشته است ( مردان 75 و زنان 77 سالگی ) و به اندازه مردم ژاپن سخت کوش نیستند اما فرسایش روحی - جسمی حین انجام خدمت بسیار زیاد است.

طول عمر زنان در تمامی گروه های سنی و حتی در دوران جنین، بیشتر از مردان است. شاید کنجکاو باشید تا دلایل این تفاوت را بدانید، 7 مورد مهم از 14 دلیل، عبارتند از:
* " مردان فعالیت فیزیکی سخت تری دارند.
* کاهش عمر مردان به علت تفاوت در کروموزوم است.
* عملکرد قلب مردان و زنان متفاوت است.
* سیستم ایمنی آقایان زودتر از خانم ها پیر می شود.
* مردان بیشتر از زنان سیگار می کشند.
* خانم ها روابط اجتماعی قوی تری دارند.
* خانم ها کمتر رفتارهای خطرناک انجام می دهند. " (1)

استهلاک روحی - جسمی فرد شاغل تا دوران بازنشستگی، ناشی از شرایط نامساعد کار و نبود روحیه سالم انسانی و نشاط آمیز در محیط کار و جامعه است. یعنی عاری بودن هر دو از هر نوع فاکتور فزاینده روحیه و انرژی، خستگی روزها را طی مدت خدمت، در وجود آدمی حبس می نماید و پس از بازنشستگی در سنین پائین، حوصله، توان و انرژی فعالیت دیگر و حتی زندگی کردن از افراد سلب می شود.

در جامعه ما، پس از بازنشستگی افراد مابین سنین 50 تا 60 سالگی در سازمان های مختلف، انتظار انجام کار جدید و دیگری از سوی خانواده و شاید حتی جامعه، به فرد بازنشسته تحمیل می شود، چون درآمد او برای امرار معاش در حد نرمال، معقول نیست. چرا نباید اجازه دهیم تا او این 20 - 10 سال از مابقی توان فعالیت خود را در همان شغلی که تجربه و مهارت بسیار کسب کرده است، فعالیت نماید؟ این مهم، یکی از دلایل ضعف توانمندی اقتصاد ایران است که به سادگی از کنار آن عبور می کند. یعنی فعالیت دو دهه ای افرادی که در کشور ما گاه حتی زیر 50 سالگی، بازنشست می شوند، سرمایه چندلایه ای از ارزش کاری است که ما آن را مفت از دست می دهیم، در حالی که این تجارب و مهارت می تواند بر کیفیت تولید و خدمات، اثری سازنده و احیاگر داشته باشد.

اشتغال جمعیت بیکار، دغدغه دولت است که می باید به طور متوازن در بخش های گوناگون از توان و انرژی آنان استفاده نماید و در واقع با عدم استفاده از نیروی جوان، خود دولت و صدالبته جامعه ضرر می بیند. کاهش سطح اشتغال و تولید که از مهم ترین ویژگی های کشورهای عقب مانده است، ناشی از همین ضعف دولت است. منتهی تاوان آن را شاغلین با برچسب پیری زودرس تحمیلی ناشی از بازنشستگی زودتر از موعد واقعی، می پردازند. چون در کشور ما تعبیر بازنشستگی مساوی است با پایان زندگی و روزشمار مابقی عمر در تنهایی و ناتوانی!

رضایت بیشتر شاغلین به بازنشستگی هر چه سریع تر در کشور ما، معضلی است که ناشی از شرایط نامساعد فعالیت اقتصادی و اجتماعی است. در یک کلام اگر بخواهیم به مقایسه جامعه ای همانند هلند و دانمارک با ایران خود بنشینیم بدون هر نوع خودخوارانگاری، باید بگوئیم که ارزش انسان در این جوامع بسیار رفیع و متعالی است و برعکس انسان ارزان ترین کالا در کشور ماست. به دور از هر نوع برداشت دینی و مذهبی نسبت به ارزش انسان، باید واقع بین بود و حقیقت را اعتراف کرد. وقتی بیشترین و حتی تنهاترین دغدغه یک انسان تهیه روغن، گوشت قرمز و مرغ و تخم مرغ و دیگر کالاهاست ؛ در واقع او و توانایی ها و روحیات انسانی او بی ارزش شمرده می شود و محلی از اِعراب ندارد. نیاز به خوردن و تلاش برای تأمین آن، فصل مشترک انسان و حیوان است و نگه داشتن توان و باور یک فرد در همین حد، اسائه ادب به ذات انسانی است.

محاسبه هزینه‌ها و تلاش برای تضمین متناسب بودن حقوق با هزینه‌ها در کشور ما نزدیک به صفر است و برای همین فرد بازنشسته از رفاه نسبی فاصله بیشتری دارد و او زیاد راغب به ادامه زندگی نیست. در ایران یک فرد شاغل برای ایجاد توازن در زندگی خود، باید ترجیح دهد که همسرش نیز حتما شاغل باشد تا بدین طریق با به علاوه کردن درآمد دو فرد، شاید بتوان به درآمد متوسط یک نفر نزدیک شد. یعنی بیشترین دلیل میل به اشتغال همسر، در این نکته نهفته است تا برخاسته از نگاه فرهنگی و انسانی.

صندوق بازنشستگی در تأمین منابع مالی با مشکلات جدّی مواجه است و سعی بر آن است که سهم بودجه عمومی دولت در آن کاهش یابد. کسر از حقوق فرد شاغل یکی از منابع مالی اصلی صندوق است، در دیگر کشورها بانک مرکزی و بازارهای مالی در تأمین این منابع دخیلند و برای همین توانمند و بهترین هستند.

" ایران نیازمند سامانه اطلاعاتی جامع سالمندان است. بر اساس آمار ارائه شده از سوی دبیرخانه شورای ملی سالمندان و طبق آمار برآوردی مرکز آمار ایران، از جمعیت ۸۳ میلیون نفری کشور حدود ۱۰/۱۷ درصد سالمند هستند، یعنی معادل ۸ میلیون و ۳۳۰ هزار نفر سالمند در کشور وجود دارد. وضع نامطلوب " امنیت درآمدی سالمندان " نشان می دهد که تنها ۴۵ درصد از سالمندان مستمری می‌گیرند و نرخ فقر سالمندان ۲ برابر غیرسالمندان است. ایران در حوزه امنیت درآمدی در رتبه ۶۵ قرار دارد.

رتبه ایران در خصوص " وضعیت بهزیستن و حال خوب سالمندان " در بین ۹۷ کشور ۶۴ است، وضعیت ایران از کشورهای روسیه، یونان، مراکش، ترکیه، هند و پاکستان بهتر است. کشورهای سوئیس، نروژ و آلمان به ترتیب رتبه‌های اول، دوم و سوم را به خود اختصاص داده اند.

در حوزه مناسب‌سازی محیط نیز رتبه ۴۹ را کسب کرده‌ایم. حدود دو میلیون و ۶۰۰ نفر از سالمندان نیازمند مراقبت‌های یک ساعت تا ۲۴ ساعته هستند که مشکل اصلی و جدّی خانواده‌ها، عدم دسترسی به مراقبین آموزش دیده است.

براساس آمارها ۱۵ درصد از سالمندان تنها زندگی می‌کنند، تنهایی و انزوای سالمندان مسئله بسیار مهمی است که باید سازمان‌ها و وزارتخانه‌های حوزه اجتماعی به این موضوع توجه داشته باشند. انسان‌ها یک سوم از عمرشان را در دوره بازنشستگی سپری می‌کنند و برای رهایی از تنهایی و انزوا باید برنامه‌ای داشته باشند." (2)

به طور مثال باید گفت در نظام بازنشستگی نیوزیلند، ‌میزان درآمد بر حقوق بازنشستگی بی‌تأثیر است و همین موضوع باعث می‌شود افراد بدون نگرانی از تأثیر حجم دارایی و درآمدشان بر حقوق بازنشستگی، به‌ کار و پس‌انداز ادامه دهند، در حالی که دغدغه اصلی و فشار مضاعف زندگی ما در نبود همین نکته مهم است.

از سوی دیگر سازمان ها و ادارات گوناگون، به طور متفاوت نسبت به روز بازنشستگی یک فرد که صدالبته برای او خاص و حزن آور است، برخورد می کنند. بی مهری، بی اعتنایی و کوه یخی عوامل همکار یا اداری در آموزش و پرورش، حقیقتا در چنین روزی یأس آور و تلخ است. شاید خاطره خوش شما همکار ارجمند، استثنا باشد اما غالبا بسیار دردناک است. یعنی یک روز خاص با نادیده گرفته شدن، تمام خاطرات سی سال خدمت را تحت تأثیر منفی خود قرار می دهد.

اگر به عنوان یک فاکتور مقایسه ای می خواهید تفاوت سالخوردگی در ایران را با دیگر کشورها باور کنید فقط کافی است که شما نیز همانند من سری به گالری عکس های سالخوردگان بزنید، تفاوت سرزندگی و نشاط با اثر مشقت و دشواری زندگی را در عکس ها مشاهده خواهید کرد! مقایسه تندیس زوج سالخورده در همدان و لندن، تعجب و تحلیل کاربران را برانگیخته است، این همه واقعیت تفاوت هاست.

صندوق بازنشستگی ایران
" پس از تصویب قانون استخدام کشوری در تاریخ 31 خرداد 1345 به موجب ماده 70 قانون مزبور ، اداره کل بازنشستگی با کلیه دارایی و موجودی صندوق بازنشستگی و اسناد و اوراق و بودجه و تعهدات خود از وزارت دارایی جدا و تابع سازمان امور اداری و استخدامی کشور گردید و براساس اصلاحیه ماده مذکور از اول سال 1354 خورشیدی، صندوق بازنشستگی کشوری به صورت مؤسسه‌ای مستقل وابسته به سازمان امور اداری و استخدامی کشور تشکیل گردید. با ادغام سازمان‌های امور اداری و استخدامی کشور و برنامه و بودجه در تاریخ 11 اسفند 1378 و تشکیل سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، صندوق بازنشستگی کشوری نیز یکی از مؤسسات تابعه این سازمان شد. با تصویب قانون نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی در تاریخ 21 اردیبهشت 1383 و به موجب تبصره 2 ماده 17 این قانون، صندوق بازنشستگی کشوری از سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور منتزع و تابع وزارت رفاه و تأمین اجتماعی گردید و توسط سازمان بازنشستگی کشوری اداره می‌گردد. صندوق بازنشستگی کشوری پس از سازمان تأمین اجتماعی، دومین صندوق بازنشستگی و بیمه ای ایران است که تا ابتدای سال 1399 بیش از یک میلیون و 471 هزار نفر بازنشسته و وظیفه بگیر دولت را زیر پوشش خود قرار داده است. در یک کلام اگر بخواهیم به مقایسه جامعه ای همانند هلند و دانمارک با ایران خود بنشینیم بدون هر نوع خودخوارانگاری، باید بگوئیم که ارزش انسان در این جوامع بسیار رفیع و متعالی است و برعکس انسان ارزان ترین کالا در کشور ماست.
این صندوق علاوه بر رسیدگی به امور بازنشستگان کشوری در حوزه حقوق و دستمزد، در زمینه های دیگر از جمله پرداخت وام ضروری، احداث و فعال کردن خانه های امید بازنشستگان، برگزاری جشنواره های ورزشی استانی و ملی برای بازنشستگان، بیمه تکمیلی درمان، بیمه عمر، ارائه تسهیلات سفرهای سیاحتی و زیارتی، وام ازدواج فرزندان، پورتال پایش، تسهیلات خرید کالا (طرح یاری) ، ارائه تخفیف از فروشگاه های مختلف به بازنشستگان، استفاده از خدمات پزشکی و آزمایشگاهی در محل با استفاده از وبسایت آزمایش آنلاین، تقدیر از بازنشستگان نمونه در سالروز 25 ذی الحجه یا روز خانواده و تکریم بازنشستگان و دیگر موارد، به ارائه خدمت به بازنشستگان می پردازد." (3)

به عنوان یک فرد بازنشسته بر خود لازم می دانم تا از خدمات شایسته مدیر عامل فعلی صندوق بازنشستگی کشوری جناب دکتر اکبر افتخاری، تقدیر و تشکر نمایم. ایشان با پویایی بسیار و به دور از سیاسی کاری و تبلیغات جهت دار و غیر مربوط و غیرلازم، متواضعانه خدمات شایسته ای برای بازنشستگان انجام داده اند که کم سابقه است. اگر رضایت همگان جلب نشده است باید دلیل را در ضعف ساختار اداری و اوضاع نامساعد اقتصادی جامعه جست و جو کرد.

بهترین نظام بازنشستگی در کدام کشورها است؟
" رده‌بندی شاخص جهانی بازنشستگی که هر سال توسط مؤسسه رده‌بندی منابع انسانی " مِرسِر " در ملبورن منتشر می‌شود، نشان می‌دهد که پنج کشور هلند، دانمارک، استرالیا، فنلاند و سوئد دارای بهترین نظام بازنشستگی در جهان هستند.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری به نقل از یورونیوز، بر پایه گزارش سال ۲۰۱۹ مؤسسه مِرسِر، کشورهای هلند و دانمارک تنها کشورهایی هستند که با کسب شاخص بالای ۸۰ در دسته نخست بهترین نظام بازنشستگی قرار گرفته‌اند.

در محاسبه این شاخص سه معیار عمده بررسی می‌شود؛ نخست «تکافوی نظام بازنشستگی» توسط عواملی همچون میزان رشد دارایی‌ها، طراحی کارآمد، سطح حمایت مالیاتی از آن و عواید سالانه آن ارزیابی می‌شود. سپس «ثبات نظام بازنشستگی» بر پایه بررسی میزان پوشش آن، بدهی دولت‌ها و رشد اقتصادی کشور امتیازدهی می‌شود. در نهایت هم «یکپارچگی این نظام» بر اساس ارتباط کارآیی مقررات، شیوه حفاظت از منابع و میزان هزینه‌های عملیاتی آن سنجیده می‌شود.
افزون بر استرالیا، فنلاند و سوئد سه کشور کانادا، آلمان و شیلی نیز در دسته دوم کشورهایی قرار گرفته‌اند که در سال ۲۰۱۹ بهترین نظام بازنشستگی را دارند.
همچنین گزارش مؤسسه مِرسِر نشان می‌دهد که بریتانیا، هنگ کنگ، آمریکا، مالزی و فرانسه نیز در سال جاری در صدر دسته سوم کشورهای دارای بهترین نظام بازنشستگی جای گرفته‌اند. این گزارش، هند و چین و ژاپن را نیز در دسته چهارم قرار داده است." (4)

وضعیت بازنشستگان در برخی از کشورهای جهان
" بر اساس گزارش سال 2020 شاخص جهانی بازنشستگی " مؤسسه مرسر" امنیت مالی در دوران بازنشستگی هم برای جوامع و هم برای افراد بسیار حیاتی است، به‌ ویژه در دورانی که بیشتر کشورها در جهان با چالش‌های اجتماعی، اقتصادی و مالی جمعیت کهنسال دست به گریبانند. همه‌گیری کرونا هم به این چالش‌ها دامن زده و نظام‌های بازنشستگی را با مشکلاتی مواجه ساخته است.
در این گزارش کشورهای هلند و دانمارک به‌ عنوان دارندگان برترین نظام‌های بازنشستگی در جهان انتخاب شده‌اند. استرالیا، فنلاند، ‌سوئد، سنگاپور، نروژ، کانادا و نیوزیلند به‌ ترتیب رتبه‌های بعدی بهترین نظام‌های بازنشستگی جهان را در سال 2020 به‌ دست آورده‌اند. هلند و دانمارک، موفقیت خود را مدیون مقاومت در برابر بحران‌های اقتصادی ناشی از همه‌گیری کرونا و مخالفت با بهره‌برداری افراد از ذخائر دوران بازنشستگی در دوران سختی قرنطینه و رکود کسب‌ و کار بوده‌اند. اما این نخستین سالی است که نظام‌های اقتصادی نوین با عوارض یک همه‌گیری مرگبار مواجه شده‌اند و عملکرد نظام‌های بازنشستگی به‌ ویژه در کشورهای اروپایی پیش از این همه‌گیری، نیز موفق و قدرتمند بوده است."

هلند؛ کشور محبوب بازنشسته‌ها با معتبرترین نظام بازنشستگی
" این کشور معمولا به‌ صورت مداوم به‌ عنوان یکی از بهترین کشورهای جهان در حوزه بازنشستگی شناخته می‌شود. نظام بازنشستگی در هلند به لطف گوناگونی منابع تأمین مالی بازنشستگان، دقت بالا در محاسبه هزینه‌ها و تلاش برای تضمین متناسب بودن حقوق با هزینه‌ها همواره در رتبه‌های بالای جهانی قرار گرفته‌ است. همچنین 2 نهاد قدرتمند بانک مرکزی هلند و مرکز نظارت بر بازارهای مالی هلند بر روند تعیین و پرداخت مستمری‌ها نظارت دارند.
این کشور همچنین در مقایسه با بسیاری از کشورها در برابر موضوع سالخوردگی جمعیت، آمادگی بالایی دارد و برای تأمین مالی بازنشستگی مدل‌های گوناگونی را به‌ کار می‌بندد و سیاست اشتراک ریسک را همواره مدنظر قرار می‌دهد. حدود 18.8درصد از جمعیت هلند را افراد 65 سال و بالاتر تشکیل می‌دهند. برای تحقق هر نوع حرکتی، نیازمند الگو هستیم . باید از شرایط مطلوب جهانی مطّلع باشیم تا بتوانیم قدم های بهتر و بیشتری برداریم و گر نه اوضاع همین خواهد بود که هست.

نظام بازنشستگی در هلند از سه ستون اصلی تشکیل شده است:
1 ) بازنشستگی دولتی با نرخ ثابت
2 ) بازنشستگی شغلی
3 ) پس‌انداز فردی
کارفرمایان در این کشور هیچ نوع تعهد قانونی برای ارائه طرح‌های بازنشستگی ندارند اما توافق نامه‌های روابط صنعتی باعث‌ شده تا در این کشور 91 درصد از کارکنان، تحت‌ پوشش نظام بازنشستگی قرار داشته باشند. سن بازنشستگی در این کشور در سال‌های 2020 و 2021 در حدود 66 سال ( به اضافه 4 ماه ) است. نرخ فقر سالمندی در این کشور حدود 3.1 درصد است. اجباری شدن ایجاد صندوق‌های بازنشستگی توسط دولت هلند باعث شده تا برای تمامی بازنشستگان طرح‌های بازنشستگی پایدار، متناسب و خوبی در دسترس باشد. حداکثر دریافتی بازنشستگان در این کشور متناسب با درصد حقوقی که در دوران اشتغال پس‌انداز کرده‌اند از 700 یورو تا هزار یورو در نوسان است.( قیمت یورو در روز نگارش این متن یعنی 6 خرداد ۲۸,۴۲۲ تومان بوده است، یعنی حقوق تقریبی یک فرد بازنشسته هلندی، مابین 20 تا 28 میلیون تومان است ) .

سادگی بازنشستگی در نیوزیلند
این کشور هم از نظام بازنشستگی برخوردار است که بر سه ستون استوار است:
1 ) حقوق بازنشستگی غیرمشارکتی دولتی
2 ) طرح صندوق بازنشستگی شغلی و طرح " کیوی‌سیور "
3 ) صندوق‌های بازنشستگی خصوصی
در نیوزیلند، پرداخت به صندوق‌های بازنشستگی اجباری نیست و از آنجا که تقریبا تمامی سالمندان از حقوق بازنشستگی برخوردارند، نیاز به دور زدن سیستم برای حداکثری ساختن مستمری بازنشستگی در این کشور وجود ندارد. در نظام بازنشستگی نیوزیلند، ‌میزان درآمد بر حقوق بازنشستگی بی‌تأثیر است و همین موضوع باعث می‌شود افراد بدون نگرانی از تأثیر حجم دارایی و درآمدشان بر حقوق بازنشستگی، به‌ کار و پس‌انداز ادامه دهند.
بیشتر کارکنان در نیوزیلند در سن 65 سالگی اجازه برداشت از صندوق بازنشستگی را به‌ دست می‌آورند، اما در واقع افراد اجازه دارند پس از این سن هم به کار کردن ادامه دهند. به بیانی دیگر بازنشستگی در این کشور سن مشخصی ندارد و مبتنی بر تصمیم شخصی است. نرخ مجاز برداشت از صندوق‌های بازنشستگی در این کشور بر اساس گروه‌بندی‌هایی است که مبتنی بر وضعیت تجرد و تأهل و نوع پوشش بازنشستگی تعیین شده است. اما به‌ صورت سالانه افراد در گروه‌های مختلف مجازند 17.4 هزار تا 34.9 هزار دلار از صندوق بازنشستگی خود برداشت کنند.

بازنشستگی در استرالیا
در استرالیا میزان حقوق بازنشستگی با افزایش پس‌انداز و دارایی افراد کاهش پیدا می‌کند. مشارکت در صندوق‌های بازنشستگی هم در این کشور اجباری نیست و افراد می‌توانند برای میزان درصدی از حقوقشان که در این صندوق‌ها ذخیره می‌شود، تصمیم‌گیری کرده و یا حتی برای مدتی پس‌انداز را متوقف کنند. نرخ فقر سالمندی این کشور 15.8 درصد برای سالمندان 75سال به بالا و 10.2درصد برای سالمندان 66 تا 75 ساله است.

نروژ و صندوق بازنشستگی یک ‌تریلیارد دلاری‌اش
نروژ یکی از کشورهای جهان با پایین‌ترین نرخ فقر است و نرخ فقر سالمندان هم در این کشور حدود 4.3 درصد برآورد شده است. سن بازنشستگی رسمی در این کشور 67 سال است و حقوق مستمری در آن مشابه بسیاری از دیگر کشورهای اروپایی از پرداخت‌های دوران اشتغال تأمین می‌شود. کارکنان در دوران اشتغال خود حداکثر 50 درصد از درآمد خود را به‌ عنوان بیمه بازنشستگی پرداخت می‌کنند. حق بیمه در این کشور تابعی از افزایش دستمزد است و همین موضوع باعث می‌شود صندوق‌های بازنشستگی در این کشور توانایی مالی لازم برای پرداخت مستمری به بازنشستگان را داشته باشند. با آغاز دوران بازنشستگی، 67 درصد از درآمد به‌ عنوان مستمری به افراد پرداخت می‌شود. بخشی دیگر از درآمد صندوق‌ بازنشستگی نروژ از محل سرمایه‌گذاری‌هایی است که با دارایی یک‌ تریلیارد دلاری خود در بازارهای جهانی انجام می‌دهد. تنها در سال 2020 این صندوق بالغ بر 44 میلیارد دلار درآمدزایی کرده است. متوسط حقوق ماهانه بازنشستگی در این کشور متناسب با تقسیم‌بندی‌های موقعیتی که در میان بازنشستگان برای دریافت حقوق وجود دارد، از 99 هزار کرون تا حدود 200 هزار کرون در نوسان است." (5)

یاد و خاطر بازنشستگان را محترم شماریم
بسیاری از ما چنین مقایسه هایی را دور از استدلال منطقی می دانیم و با خنده، بهت و یا استهزا بدان می نگریم. اما اگر قرار باشد تا ابد خود را در سطح درون گروهی قیاس کنیم و فقط به تفاوت درآمد و وضعیت زندگی خود با فرد دیگری از همین رسته شغلی بپردازیم، هرگز شاهد تغییرات مثبت و سازنده ای نخواهیم بود. برای تحقق هر نوع حرکتی، نیازمند الگو هستیم . باید از شرایط مطلوب جهانی مطّلع باشیم تا بتوانیم قدم های بهتر و بیشتری برداریم و گر نه اوضاع همین خواهد بود که هست.
در ضمن برخی از شاغلان نسبت به بازنشستگان، نگاه پس زنی دارند، آنان فراموش می کنند که فردا نوبت آنهاست. یعنی هر نوع تلاش و مطالبه امروز برای بهبود اوضاع مالی و زندگی سالمندان یا بازنشستگان، تضمین نقطه عطفی برای فردای همه آنهاست. پیری و سالخوردگی، بیماری نیست، فصلی از زندگی یک فرد است که همانند درخت پربار، سر به زیر فکنده است. باور کنید علیرغم تلخی هایی که گفته شد و یا از یاد رفت، افزایش سن پدیده ای وحشتناک نیست.

خبر خوش برای بازنشستگان امسال
شانزدهم اسفند سال1399، بودجه پاداش پایان خدمت 1400 در صحن علنی مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. براساس ردیف 7 بند (الف) قانون بودجه، پاداش پایان خدمت موضوع قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان با اصلاحات و الحاقات بعدی، پاداش پایان خدمت کارکنان مشمول ماده (107) قانون مدیریت خدمات کشوری با احتساب فوق العاده بند (10) ماده 68 قانون مذکور به مقامات، رؤسا، مدیران و کارکنان کلیه دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده (29) قانون برنامه ششم توسعه و همچنین وزارت اطلاعات، نیرو‌های مسلح و سازمان انرژی اتمی حداکثر معادل هفت برابر حداقل حقوق و مزایای شاغلین موضوع جز (2) این بند، در ازای هر سال خدمت حداکثر تا سی سال و تا سقف چهار میلیارد و هفتصد و بیست میلیون (4.720.000.000) ریال خواهد بود.
در واقع مشمولین قانون مدیریت خدمات کشوری که در سال جاری بازنشست شوند، تا سقف 472 میلیون تومان پاداش پایان خدمت خواهند گرفت." (6)

متن را با داستان تلخی آغاز و با خبر خوشی به پایان رساندم. نیّت خیر هر همکاری بدرقه راه دیگر همکاران است و تصور می کنم برای بهره مندی بازنشستگان امسال، باید بسیار خوشحال بود. اما نباید ضعف آموزش و پرورش را در وضع قوانین عادلانه و یکسان، نادیده گرفت. آموزش و پرورش طی این 4 دهه، ابتدا گروه های مختلفی از شاغلین سنوات متفاوت را از حقوق قانونی، محروم نگه داشته و سپس با وصله قوانین دیگری همچون همسان سازی حقوق با شاغلین، به جبران خسارت یک عمر ضایع شده، دست زده است. چرا آموزش و پرورش قادر نیست قانونی بالسویه و ثابت یا با تغییراتی بسیار کم که کمترین تبعیض و تفاوت را موجب شود، وضع نماید؟

منابع:
1 ) نمناک، زنان بیشتر از مردان عمر می کنند چون .....، کد مطلب : 21687 .
2 ) ایسنا، ساز کوک تنهایی و ردپای فقر در زندگی سالمندان، کد خبر: 99071007845 ، 11 مهر 1399.
3 ) ویکی پدیا، دانشنامه آزاد، صندوق بازنشستگی کشوری.
4 ) صندوق بازنشستگی کشوری، کد خبر: 7598 ، 8 آبان 1398.
5 ) همشهری آنلاین، وضعیت بازنشستگان در برخی از کشورهای جهان، کد خبر 603202 ، 3 خرداد 1400 .
6 ) پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، «پاداش پایان خدمت» نصیب کدام بازنشستگان می‌شود؟ کد خبر :1065581،
2 خرداد 1400.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید