دولت يازدهم در حوزه اقتصاد كارنامه نسبتا قابل قبولى دارد البته با نمرهاى ضعيف. ناتوانى در ايجاد رونق به رغم مهار تورم روزافزون و بازگرداندن ثبات به اقتصاد باعث شده است كه دست مخالفان دولت در حوزه اقتصاد چندان خالى نباشد.
بر همين اساس، مى توان حدس زد كه محل نزاع اقتصادى در انتخابات، روى مبحث ركود متمركز شود و به همين دليل شفافسازى اين محل نزاع، اهميت زيادى دارد. در همين زمينه شايسته است كانديداها براى پرهيز از كلىگويى به چند پرسش زیر پاسخ دهند:
اول- مخالفان مىگويند دولت يازدهم تورم را به بهاى ركود مهار كرده است. اين گزاره مىتواند روى استدلال درستى بنا شود يا به استدلال بىپايهاى گره بخورد. آنچه نگارنده تاكنون از مخالفان خوانده يا شنيده است به حالت دوم شبيهتر بوده است. براى پرهيز از اين كلىگويى لازم است مخالفان بگويند دولت در كنار مهار تورم چه بايد مىكرد يا چه نبايد مىكرد تا رونق هم ايجاد شود. يا اگر مهار تورم به شيوه دولت يازدهم را كلا غلط مىدانند پاسخ دهند كه چه شيوهاى صحيحتر بود تا عارضه ركود هم به طور همزمان برطرف شود.
دوم- نگارنده معتقد است اشتباهى كه باعث شد دولت يازدهم نتواند همزمان با مهار تورم، ركود را هم از بين ببرد اصرار غيركارشناسى بر تثبيت نرخ اسمى ارز و جلوگيرى از تعديل اثر تورم روى نرخ ارز بوده است.
آيا مخالفان اين استدلال را قبول دارند؟
اگر قبول دارند بايد اعلام كنند كجا دولت را به تغيير سياست ارزى با هدف ركودزدايى دعوت كردهاند؟ و اگر قبول ندارند اعلام كنند سياست ارزى متناسب با ركودزدايى را داراى چه مختصاتى مى دانند.
سوم- كانديداهاى محترم اعلام كنند منظورشان از ركودزدايى عبور به وضعيت رونق تورمى است يا رونق غيرتورمى؟
آن گونه كه مخالفان دولت از مهار تورم به قيمت ركود سخن مىگويند نوعى ذهنيت رونق تورمى را تداعى مى كند كه لازم است كانديداها در اين زمينه شفافسازى كنند.
چهارم- دهه ٨٠ دو نيمه متفاوت دارد كه در آن شاهد دو نوع رونق هستيم. نيمه اول رونق غيرتورمى يا رونق همراه با تورم كاهنده و نيمه دوم رونق تورمى يا رونق همراه با تورم فزآينده؛ كانديداهاى محترم الگوى اول را مدنظر دارند يا الگوى دوم را؟ يا اساسا الگوى ديگرى مدنظرشان است؟ الزامات وصول به هر الگو چيست؟
پنجم- مخالفان دولت وقتى مى گويند تورم بهتر از ركود است ناآگاهانه بر رونق تورمى مهر تأييد مى زنند؛ آيا كانديداها اين نظر مخالفان دولت را قبول دارند؟ واقعيت آن است كه اقتصاد كشور در رونق تورمى هم مثل رونق غيرتورمى مى تواند بزرگ شود اما در يك ساده سازى مفهومى مىتوان گفت كه در اولى، اندازه اقتصاد عمدتا با افزايش چربى مضر، بزرگ مى شود و در دومى با ماهيچه سازى و دقيقا به همين دليل در اولى اشتغال خالص، ميل به صفر دارد كه آمارهاى رسمى هم مؤيد آن است. در عين حال، رونق تورمى هم ذينفعان خود را دارد كه تسكين موقت را بخشى از درمان مىدانند. كانديداهاى محترم پاسخ دهند به دنبال درمان اقتصاد هستند يا تسكين موقت؟
کانال علی میرزاخانی
نظرات بینندگان
چه مقاله مستند و ارزشمندي است !
خوشبختانه در شرايط کنوني ، کساني که تا ديروز مباحث اقتصادي را نفي مي کردند و مي گفتند که ملت براي نان انقلاب نکرده است ! امروز به اقتصاد توجه جدي مي فرمايند .
اين مقاله بخوبي نشان مي دهد که بسياري از منتقدان کنوني اگر خود مسئوليت اجرايي مي داشتند تورم امروز ايران همچون ونزوئلا که هيچ تحريمي را تجربه نکرده است به مرز 700 % مي رسيد .
با تقديم شايسته ترين احترامات ارادتمند شما شهسوارزاده