سیستم آموزشی ما به بچه ها می گوید وکیل، مهندس و دکتر شوید . درخانه همه دنبال هستیم که بچه هایمان درس بخوانند و تحصیل کرده شوند و...
کجای این آموزش و تربیت به بچه ها یاد می دهد کارآفرین باشند؟
برای خودشان کسب و کار داشته باشند؟
شرکت تاسیس کنند و صاحب کار باشند؟
تجارت کنند و تاجر باشند؟
تقریبا"هیچ جا...
کلا" در حال آموزش به بچه هایمان هستیم که در زندگی اصلا" ریسک نکنند و همیشه در عافیت زندگی کنند.
کارمند جاهای خوبی باشند و حقوق بگیر مفت باشند!
پول تو جیبی دادن به بچه ها عادتی است که ذاتا" بچه ها را غیر مستقل و حقوق بگیر بار میارد.
بچه ها را منتظر پرداخت منظم به بار می آورد.
مواجب بگیر و این دقیقا" مخالف روحیه کارآفرینی است!
راه حل مناسب به نظر می رسد این باشد که :
پول تو جیبی بچه ها مشروط باشد به کمکی که به خانواده می کنند و ارزشی که برای خانواده ایجاد می نمایند.
یاد بگیرند که در صورت کمک به خانواده و انجام یک کار خلاقانه و خوب میتوانند پول توجیبی های متغیر بگیرند.
هم خلاقیت شان پرورش پیدا می کند و هم حقوق بگیر و مواجب بگیر نمی شوند.
هر شب برایشان قصه نخوانید. ۴ شب شما قصه بخوانید و ۳ شب بخوابید آنها برای شما قصه بگویند.
کارآفرین باید بتواند سناریو ایجاد کند و دیگران را تحت تاثیر قرار بدهد.
* بچه ها را منتقد و پرسشگر کنید.
*یک زبان بین المللی و سبک رهبری را به آنها یاد بدهید.
*بچه ها را مطیع و تقلیدی به بار نیاورید .
*هنر شاد زيستن را به بچه ها بياموزيد و افكار آنها را بين المللي بار آوريد.
کانال سواد تربیتی
نظرات بینندگان
با کلی ذوق و شوق از بهترین دانشگاههای تهران فارغ التحصیل شدند ،شرکتی تاسیس کردند و یک کارگاه راه اندازی کردند و مشغول کار تولید شدند ، بازار محصولاتشان ، تعدادی از ارگانهای دولتی خاص بود و کاربرد عمومی نداشت ،سعی کردند در چند مناقصه برای فروش محصول شرکت کنند یک شرکت دلال غیر دولتی وابسته به شورای ....کل پروژ ها را را درو کرد و طبق بند ناعادلانه ای از قانون چون قسمتی از سهام دولتی بود مناقصه برگزار نشد و شرکت دلال همه پروژه ها را یکی پس از دیگری برداشت ،البته زدو بندهای درون سازمانی هم بی تاثیر نبود
کارآفرینان جوان ورشکسته شدند در حال حاضر به خاک سیاه نشسته اند و سرمایه شان هم به باد رفته،همه در تلاشند که از کشوری پذیرش گرفته و بروند
،این حرفها و آرمانگرایی ها برای کشور ما نیست