اولین جمله ای که ما در اول دبستان می آموزیم چیست؟
"بابا آب داد" ؛ " بابا نان داد " ...
می دانید اولین جمله ای که انگلیسی ها در دبستان یاد می گیرند چیست؟ "من می توانم بخوانم وبنویسم " و اولین جمله ای که ژاپنی ها یاد می گیرند :
"من باید بدانم"
و این است که ما همیشه چشم مان به دست پدر است و پدر را ضامن تامین همه ملزومات زندگی می دانیم و در بزرگسالی نیز حتی زندگی تجملی را انتظار داریم که ارث پدری باشد...
کار از ریشه خراب است و
این یعنی:
"فقر فرهنگی"
کانال دموکراسی
نظرات بینندگان
مسئول محترم سازمان پژوهش و مولفان شرم بر شما باد .
مامان همان دختر کودک دیروز اگر نباشد بابا هم نیست که نان و آب دهد
کلا از همان اول در ذهن کودکان بجای تربیت ، منت پدر و مادر را گنجانده ند نه به شروع خواندن و نوشتن کلاس اول که از شناخت پدر و مادر و..... است و نه به اینکه در گذشت زمان به کتابهای مختلف و بدون کاربرد در زندگی و شغل به الزام آشنا میشویم که باید مطالعه کنیم و در نهایت هیچ .....
و در مدارس بجای حجم زیاد مطالب و چون تاریخ که هرسال بیشتر و بیشتر هم میشود. آموزش های اصولی و کاربردی که در زندگی هم بدرد بخورد بگذارند و در کنارش فعالیت ذهنی چون فکری،موسیقی و ... بگذارند کودک حتی با گرفتن دیپلم هم به مهارت و تواناییی های خود بیشتر پی می برد که تصمیم درست بگیرد.البته در جامعه یی که اهمیت دهند و سوخت نشود در واقع ما وقتی گذشته خود را مرورمیکنیم از شاید خاطرات شیرین کودکی دبستان،راهنمایی ، ..... داشته باشیم ولی بیشتر آموزش ها مثل یک آشنایی دمو بوده که کاربردی در زندگی نداشته است . و فقط از آموختن یاد گرفته یم نمره خوب بگیریم بدون اینکه بفهمیم همین