هفت سالم بود و برای اولین بار رفتم که در کلاس اول ثبت نام کنم. در آن زمان جنگ بین حامد کرزای اولین رئیس جمهور دموکراتیک و منتخب مردم افغانستان با سرکرده طالبان به پایان رسیده بود. قبل از آن ، این جنگ تا چهل سال ادامه داشت. بعد از جنگ و با ریاست جمهوری حامد کرزای به مدت ده سال یک حکومت آزاد و دموکراسی روی کار آمد و آزادی بیان وجود داشت. البته خارجی ها هم در امور داخلی دخالت داشتند. نمی دانم استعمارگر بودند یا کمک کننده. تا جایی که می دانم بیشتر مکاتب و دانشگاه ها در افغانستان توسط آنان « مدرن سازی » شده بود .
در آن زمان مدارس و دانشگاه ها توسط وزارت تحصیلات عالی افغانستان به کمک یونسکو و بانک جهانی با دخالت خارجی ها برگزار می گردید. یک سیستم مدرن هم چنین سیستمی که معیارهای بین المللی را برآورده سازد و با سایر سیستم ها در سطح منطقه رقابت نماید.
تحصیلات در افغانستان توسط انستیتو بین المللی یونسکو برای برنامه ریزی آموزشی افغانستان تهیه شده بود که شامل نهادی دانشگاه ها ، مسائل حکومت داری ، استخدام و حفظ دانشجویان مدیریت عالی و مالی و تدارک تجهیزات زمین و کتاب های درسی بود.
حتی یادم می آید که کیف و کتاب های و خودکاری که استفاده می کردیم علامت یونسکو به رنگ آبی بود و رایگان در دسترس دانش آموزان قرار می گرفت. به مرور زمان سطح سواد افزایش می یافت و علاقه مردم بیشتر و بیشتر برای یادگیری افزایش می یافت.
یکی از علت های رشد ثبت نام دانشجویان در دانشگاه ها و مکاتب و مدارس، مکاتب شبانه بود که به کارکنان و مادران جوان فرصت دسترسی به تحصیلات را فراهم کرده بود .
آنان می توانستند از فرصت خالی که در شام است استفاده نمایند. در آن زمان مردم به خاطر مکاتب بسیار مدرن، شیک و تمیز و کلاس های مرتب و میزهای زیبا و معلمان آموزش دیده در خارج علاقه زیادی به سواد و یادگیری داشتند.
تعطیلات کم بود به طوری که در طول هفته فقط جمعه ها تعطیل بود. حتی در نوروز یک روز هم تعطیل نمی کردند. فقط روزهای عید فطر و عید سعید بین تحصیل می آمدند سه روز تعطیلی داشتند در غیر این صورت فقط جمعه ها تعطیل بود.
تحصیلات در آن زمان و هم اکنون هم این چنین است در روستاها و جاهایی که سردسیر هستند در ماه های گرم تر تحصیل آغاز می شد. در حال حاضر هم هوا معتدل تر و پایین تر از شهرها را دارد. سه ماه زمستان را تعطیل و نه ماه بهار، تابستان و پاییز در حال تحصیل بودند. این حالت در مکان های مختلف افغانستان فرق می کند. نوجوانان و جوانان همگی مشغول یادگیری بودند. در آن موقع هم دختران و هم پسران از نظر جنسیت در تحصیلات از حق برابری برخوردار بودند.
آموزش در افغانستان به دو رده آموزش های اساسی و ثانوی بخش بندی می شود.
تعلیمات اساسی در این دوره شامل صنف یا کلاس اول تا نهم را در برمی گیرد.
در افغانستان دروس زبان دری همان فارسی و قرآن، حساب همان ریاضی، رسم همان نقاشی، حُسن خط همان خوشنویسی و ورزش تا کلاس سوم درس داده می شد.
از کلاس چهارم تا ششم مضامین یعنی فارسی، خوش نویسی، حساب، تاریخ، جغرافیا و دین و ورزش درس داده می شد. تعلیمات ثانوی در این دوره شامل کلاس های دهم تا دوازدهم که زیست شناسی هم شامل آن می شد. البته تا دوازدهم رشته انتخاب نمی کردند. همه با هم یک درس را ادامه می دادند و کنکور هم یکسان بود. بر اساس رتبه ای که به دست می آوردند شغل های مختلفی انتخاب می کردند. زمان گرفتن امتحانات با توجه به آب و هوا دو نوع مکاتب یعنی گرمسیر مانند مزارشریف و ... و سردسیر مانند کابل و... ماه گرمسیری مانند ایران از ماه های ششم و هفتم آغاز می شد تا ماه های دوم و سوم.
در جاهای سردسیر از پانزدهم ماه اول تا نه ماه دیگر ادامه داشت.
در واقع ؛ تقویم آموزشی در افغانستان متغیر بود و ثابت نبود .
مدت تحصیل در هر کلاس نه ماه بود. در این نه ماه دو بار از دانش آموزان امتحان می گرفتند. بعد از چهار ماه و نیم یک امتحان می گرفتند.اگر شخصی در امتحان چهارماه و نیمی در یک مضمون کمتر از چهل نمره می برد ناکام محسوب می شد. نمره کل درامتحانات افغانستان صد است. کل نمره ای که در طول سال می گیرند باید صد باشد. نمرات هر نیم سال تحصیلی در کارنامه دانش آموزان اعداد 40 و 60 است. به این ترتیب که پیشینه این نمرات نیم سال اول 40 و در نیم سال دوم 60 است. مجموع این دو نمره نمره سالانه محسوب می شود و با این حساب بیشینه آن همان صد خواهد بود. اگر مجموع نمرات دانش آموز یک یا دو مضمون آن کمتر از 40 نمره و ما بقی از 40 به بالا باشد مشروط می شود و باید در آخر سال امتحان مشروط بدهد. اگر این دانش آموز نمراتش از 40 به بالا باشد کامیاب یا قبول می شود. اگر از 40 پایین باشد مشروط نمی باشد و باید یک سال دیگر کلاس را بخواند. اگر همه نمرات دانش آموز از صد پایین باشد مشکل بزرگ برای دانش آموز محسوب می شود اگر نود باشد در بعضی موارد دانش آموز از مدرسه اخراج می شود. اگر دانش آموزی به دلیل موجه تنها در امتحانات آخر سال شرکت کند همان نمره ای که از چهل نمره گرفته در عدد 2.5 ضرب می شود و نمره سالانه ضبط می گردد. حداقل نمره کامیابی در امتحان نمره 40 استکه معادل نمره 8 در ایران می باشد. اینها همه قبل از حمله طالبان بود .
وقتی حامد کرزای از ریاست جمهوری برکنار شد و اشرف غنی روی کار آمد.
کرزای به طالبان راه داد و آنان هم برای سوء استفاده و پیشرفت در امور سیاسی خودشن مکاتب به خصوص مکاتب دختران را مورد حمله قرار دادند. هر کسی به مکتب می رفت حتما همان روز یا یک روز در میان انفجار انتحاری رخ می داد. به جوانان آموزش می دادند و به ما می گفتند که اگر شما خودتان را در مدارس و مکاتب و جاهایی که تحصیل می کنند انفجار انتحاری انجام بدهید مستقیما به بهشت می روید! حتی یک مهر بهشت هم به پشت آنها می زدند. دانش آموزانی که پیش آنها آموزش دیده بودند با یک وضعیت انتحاری به مدرسه می آمدند و خودشان را منفجر می کردند و همه دانش آموزان کشته می شدند.
حامد کرزای ریشه طالبان را خشک کرد و به آنها راه نمی داد.
کرزای با سیاست و تدبیر ، طالبان را کنترل می کرد .
در سیاست قوی بود. در آن ده سالی که حکومت کرد اصلا نه جنگی بود نه کشتاری.
حامد کرزای اولین رئیس جمهور دموکراتیک بود و با آرای مردم انتخاب شده بود .
اشرف غنی در آمریکا تحصیل کرده بود و اصلا در افغانستان نبود. وقتی آمد بدون آرای مردم آمد و به زور رئیس جمهورش کردند.
طالبان همه مدارس را که شیک و امروزی بودند را منفجر کردند .
در حال حاضر و در حکومت طالبان ؛ دختران تا کلاس ششم می توانند تحصیل کنند .
طالبان می گوید به جای خواندن زیست شناسی و کتاب های تجربی ، تعلیمات اسلامی بخوانید !
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
به عنوان مثال زینب موسوی دانشجوی دندانپزشکی که در ایران درس می خوانند محتواهای توهین امیزی علیه ایرانی ها تولید می کنند سوالی که به ذهن میرسد این است که ایشان اگر در افغانستان می ماندن میتوانستد به دانشگاه راه پیدا کنند؟ آیا نمک نشناسی و نا سپاسی این نسل حد و مرزی دارد ؟
چقدر سخت گیر بودند مدارس ایران که ول شده و هر کی به هر کیه. الان اگر دانش آموزی را مشروط کنی یا رد از روی جنازه ات رد می شوند و بازخواست میشی.
مشخص نیست چه خبره.
دانش آموز هست در رشته حسابداری کار و دانش هنوز ضرب و تقسیم بلد نیست
یا دانش آموزانی که خواندن و نوشتن بلد نیستن.
به این وضع اعتراض هم کنی باهات دشمن می شوند و خودت را زیر سوال می برند
هر چه هست به نظرم روش های آموزش آنها احتمالا توسط آمریکایی ها یا یونسکو پایه گذاری شده و به روزتر از ما هستند