بحث استیضاح وزیر آموزش و پرورش مدت هاست در مجلس مطرح شده که طولانی شدن این مسئله آن را به یک برنامه فرسایشی و زمان بر برای مجلس نشینان تبدیل کرده است و پیامد آن از دست رفتن زمان برای بررسی لوایح و طرح هایی است فوریت آنها در این شرایط ضروری تر به نظر می رسد .
مهم ترین موارد عنوان شده جهت استیضاح عبارتند از :
1- بی توجهی به مصوبات مجلس
2- عدم پرداخت مطالبات فرهنگیان
3- وعده های عملی نشده به بازنشستگان
4- پرداخت نکردن سرانه های آموزشی
5- انتصابات با رنگ و بوی سیاسی
وقتی به دلایل عنوان شده از سوی وکلای ملت توجه کنیم به نکاتی قابل تأمل پی خواهیم برد . هرچند نمایندگان خواستار استیضاح دلایل تکراری و جذاب فوق که اغلب آنها برای آموزش و پرورش بار مالی دارند را به عنوان سرفصل های استیضاح بیان می کنند اما به نظر می رسد مهمترین دلایل آنها منافع شخصی و تسویه حساب های سیاسی با مدیران استانی و شهرستانی حوزه های انتخابیه خود می باشد.
که به عنوان نمونه می توان به برکناری پرحاشیه یکی از مدیران کل آموزش و پرورش استان های جنوبی کشور اشاره کرد. در پی فشارهای یکی از طراحان اصلی استیضاح به وزیر برای برکناری مدیرکل آموزش و پرورش استان حوزه انتخابیه خود ، نهایتا این وزیر بود که برای کاستن فشارها برروی خود به خواسته های غیرمنطقی و سیاسی نمایندگان تن در داد و با برکناری مدیرکل زمینه را برای توقعات غیر معقول و بیشتر نمایندگان فراهم نمود .
آیا بهتر نبود وزیر محترم همچون دکتر فرجی دانا وزیر اخلاق مدار و توانمند علوم مقاومت می کرد و از استقلال در تصمیم گیری وزارتخانه متبوع خود دفاع می کرد؟
به واقع دادن این گونه امتیازات به وکلا تا چه زمانی ادامه خواهد یافت؟
چگونه است که نمایندگان محترم برای جلوگیری از سیاسی شدن بدنه ی آموزش و پرورش به آقای دکتر نجفی وزیر پیشنهادی رئیس جمهور که مورد اقبال عموم فرهنگیان بود رأی اعتماد ندادند ولی خود این گونه با این نهاد آموزشی و فرهنگی رفتاری سیاسی و دوگانه دارند؟
نمونه فوق شرح حالی از وضعیت بدنه ی آموزش و پرورش کشور در حال حاضر می باشد که فضای این نهاد علمی و فرهنگی را به فضایی سیاست زده تبدیل کرده وادامه این روند آموزش وپرورش را از اهداف اصلی خود که همان تربیت نیروی انسانی مورد نیاز کشور است دور می سازد.
با نگاهی اجمالی به وضعیت آموزش و پرورش در دولت های گذشته خواهیم دید که بحث معیشت فرهنگیان بازنشسته و شاغل به یک معضل همیشگی و همراه با نهاد تعلیم و تربیت تبدیل شده است که دغدغه ی اصلی همه ی وزیران قبلی هم به شمار می رفت و باعث تجمعات صنفی و به حق معلمان در سال های گذشته و امسال شده است.
و این مسئله به اهرم فشاری برای نمایندگان تبدیل شده است تا به وسیله آن به خواسته های خود و اطرافیان شان دست یابند .
همه معلمان به یاد دارند که در دولت های گذشته با درآمد هنگفت نفت باز هم انبوهی از معوقات فرهنگیان به اواخر سال موکول می شد و معلمان را در انجام امور اولیه زندگی خود با مشکل مواجه می کرد .
چرا زمانی که بودجه در مجلس در حال چکش خواری است وکلای ملت سهم عیالوارترین نهاد دولتی را که با انبوهی از مشکلات مالی مواجه است به صورت قطره چکانی تزریق می کنند ، تا وزیر محترم نتواند با فراغ بال بیشتری به فکر حل مشکلات کارمندان زیرمجموعه خود باشد ؟
هرچند برعملکرد دکتر فانی انتقاداتی وارد است اما شایسته است که نمایندگان محترم شرایط موجود در آموزش و پرورش را درک کنند و با حمایت بیشتر خود از آموزش و پرورش ، زمینه را برای رشد و توسعه این دستگاه فراهم آورند.
آیا زمان آن نرسیده است که برای حل این مسئله باتشکیل اتاق فکری در وزارتخانه وباهمراهی مجلس برنامه ای اساسی وعملیاتی را طراحی وآنرااجرا نمود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان