انقلاب اسلامی ایران که طی پروسه الهی- مردمی در بهمن ماه 1357 به پیروزی انجامید با عنایت به شواهد و قرائن و تجربیات مبارزاتی در منطقه و جهان و در ازمنه و امکنه گوناگون، انقلابی منحصر به فرد و جامع الاطراف می باشد. با عنایت به ابعاد و اعماق و گستره معنوی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و زعامت و استراتژی و دکترین منعطف به آموزه های شرعی و ایمانی نهضت و جنبش خداپسندانه و مردم گرایانه که ریشه در نهضت و انقلاب بزرگ صدر اسلام و قیام امام حسین (ع) داشته است می توان این انقلاب را الگو و مدلی راستین و حقیقی برای تمامی محرومان و آزادی خواهان و عدالت جویان زمانه و آینده انگاشت.
به همین منظور بوده است که حضرت امام خمینی (ره) انقلاب اسلامی را فجر نور، هدیه آسمانی و عطیه ای الهی و آسمانی دانستند. تجمیع و در هم فرو رفتگی مؤلفه های معرفت شناختی، انگیزش و اهداف متعالی، ماهیت، هویت، آثار و نتایج ماندگار و مقدس و رهبری آگاه، شجاع و فقیه و ظلم ستیز و فرهمند انقلاب اسلامی، از آن یک پارادایم بی بدیل و بی نظیر حداقل در چند صده اخیر به نمایش گذاشته است.
قدرت و به عبارت بهتر و کامل تر، اقتدار اقناعی بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران و غیره ها و شاخصه های بارز و غیر قابل انکار روح خدا و ابراهیم زمانه و بت شکن معاصر با اتکاء به خداوند و با الهام از قرآن و سیره و سلوک اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به خوبی توانست بر قدرت اهریمنی سرکوبگر رژیم ستم شاهی و اربابان اسرائیلی، آمریکایی آن فائق آید و این چنین نور بر ظلمت و حق بر باطل و فرشته بر دیو و خون بر شمشیر پیروز گشت.
از آن جا که حضرت روح الله (ره) و یاران وفادار و همراه ایشان و مردم مؤمن و سلحشور و ایثارگر پیرو ایشان با ایمان وافر و اعتقادی راسخ و قلبی مملو از یقین و عشق به الله و تقدس و تعهدی سترگ و مثال زدنی نهضت و قیام را تداوم بخشیدند و جز به رضایت حضرت حق و تأسی به رسول خدا (ص) و ائمه معصومین نیندیشیدند، هیچ یک از سناریوها و دسائس و توطئه های ساواک، دربار، گارد و حامیان امپریالیستی- صهیونیستی آنان و جابه جایی مهره های زنگ زده در قوالب فریبنده نظیر دولت آشتی ملی و حتی نظامی (میلیتاریستی) و شبه ملی و ... قادر به شکست و انهدام و یا عقبگرد نهضت اسلامی نشدند.
در واپسین نفس های اهریمن شاهنشاهی و خروج و فرار مفتضحانه طاغوت و شکستن ظلم 2500 سال حکومت جابرانه موروثی و شاهنشاهی، به رغم ساده اندیشان و یا و مغرضان و طماعان طاغوتی و با دیکته استکبار جهانی، مهره های نظامی خشن و خطرناک آمریکا نظیر ژنرال هایزر، الکساندر هیگ و ریچارد هلمز وارد ایران شدند تا شاه خائن را به سلطنت برگردانند و همچنین کنفرانسی با حضور جلادان و ژنرال های چهار گوشه بزرگ استعماری یعنی آمریکا، آلمان، انگلیس و فرانسه به همراه نقش پشت پرده صهیونیسم و روس ها، در گوادلپ و در حوزه دریای کارائیب تشکیل شد تا آن گونه که زبیگنیو برژیسنکی آمریکایی اظهار داشته است، به گونه ای شعله های انقلاب اسلامی را خاموش کنند و با ایجاد رکود و توقف در مسیر نهضت و انقلاب اسلامی ایران و یا به انحراف کشاندن آن و با اعمال سیاست شیطانی چماق و هویج و شیرینی و شمشیر (به تعبیر هنری کسینجر) منافع امپریالیسم جهانی و ایالات متحده آمریکا را دوباره تامین و تثبیت نمایند.
فقدان قدرت اقناعی و عدم مقبولیت و مشروطیت رژیم پهلوی :
فاصله گرفتن فاحش رژیم شاهنشاهی از مردم به ویژه طبقات زیرین وضعیت جامعه و تکیه بیش از حد این رژیم به قدرت های استعماری و امپریالیستی و خوی استکباری و تفرعن شخص شاه و سرطان چاپلوسی و جان نثاری در اطرافیان شاه و فقدان عنصر انتقاد و چالش های فکری و ساختاری، موجبات فروپاشی و اضمحلال دستگاه حکومتی آریا مهری را فراهم نمود. در چنین فضایی، قدرت اقناعی جای خود را به سرکوب، فساد و تباهی می دهد و این یک سنت تاریخی و لایتغیر و جبر تاریخ (دترمنیستی) است که به تعبیر قرآن کریم و تجارب مسلم تاریخی ، فساد، تبعیض و بی عدالتی و ظلم، زمینه انهدام و نابودی را مهیا می سازد در چنان حالتی خداوند در کتاب هدایت- قرآن، تعبیر جالب و کلیدی و استراتژیک (لامَرَدّله) بدون برگشت و قطعی را به کار می برد.
رژیم منحوس و منفور پهلوی از این قاعده مستثنی نبود و آن چنان که امیر اسدالله اعلم نخست وزیر و وزیر دربار عصر پهلوی در خاطرات خویش ترسیم کرده شاه هرگز به فاکتورهای آزادی، مشورت، انتقاد و جسارت منطقی و متعارف دیگران بها نمی داد.
علم در خاطرات معروف خود چنین می نویسد:" شاه خود از آغاز دهه 1350 متوجه این نکته شده بود که عدم توفیق وی در قدرت اقناعی، کسب مشروعیت و مقبولیت مردمی همراه با افزایش وجه سرکوب که رابطه ای معکوس با قدرت اقناعی دارند برای شخص شاه و نظام پهلوی، بحران های شدیدی در پی خواهد داشت لذا حتی در مراسم و رژه که با سلاح های بی فشنگ صورت می گرفت نیز جلیقه ضد گلوله می پوشید."
اطلاق لفظ "خدایگان به شاه و لباس تقدس بخشیدن به وی و توجیه های روحانیون درباری و متملقان و بادمجان دور قاب چین ها و اشاعه تفکر غلط شبه اشاعره پیرامون سلطنت و حکومت باطل پهلوی ها، نشان گر فقدان پارادایم اقناعی آن رژیم بود.
شاه در پارادوکسی آشکار در مصاحبه اوریانافالاچی با وی و در یک نمایش "هیستریک" ولو ناخودآگاه با اظهار این که برای انجام اصلاحات نمی توان مقتدر نبود و لاجرم باید مخالفان را سرکوب کرد. عدم اقناعی بودن منشور و مانفیست سیاسی خود را بر ملا ساخت.
این روحیه فرعونی و ضد خلقی حکومت و دربار پهلوی در اظهارات و اذعانات بسیاری از اطرافیان خود شاه، نظیر فریدون هویدا، هوشنگ انصاری، آزمون جعفریان، زاهدی و فردوست و افرادی از این دست پیداست و حتی جیمی کارتر که حامی شاه بود و ایران زمان پهلوی را جزیره ثبات می انگاشت به فقدان قدرت اقناعی و وجود فساد و دروغ و سیاست سرکوب شاه اشاره می کند. کارتر در خاطرات خویش و به نقل از ویلیام سولیوان چنین می نویسد: "ساواک با نهایت خشونت و وحشی گری با مخالفان رفتار می کرد و من می دانستم که حداقل 25000 زندانی سیاسی در زندان های رژیم شاه می پوسند (و شاه می گفت تعداد کمتر است) شاه متقاعد شده بود که تنها راه مقابله با یک گروه مخالف، جدی و مصمم، حذف آن است.
شخصیت فرهمندانه امام خمینی (ره) :
حضرت امام خمینی (ره) به واسطه دارا بودن نفس مطمئنه و خلوص نیت و اعتماد به نفس بالا و مناعت طبع همراه با قاطعیت مثال زدنی و شجاعت و غنای روحی که داشت در قلوب مردم جای داشت و به راستی امام از جنس مردم و برای مردم بود و آن چنان و آنسان که " ماکس وبر" معتقد بود ذات و سلوک و منشی فرهمندانه داشت و "کاراکتر" ایشان همراه با محبوبیت و جذابیت بود و قاطعیت و اقدام به جا و سریع اما حساب شده معظم له انکار نشدنی بود. اتکاء زائدالوصف امام به خدا و جمله معروف "شاه باید برود " و "آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند" نمایانگر چنین حقیقت و مبین چنین مدعایی است.
نظریه پردازی ساختارگرا چون"اسکاچپول" بر نقش فرهمندانه امام خمینی در رهبری انقلاب اسلامی ایران معترف است."کلیفوردگیرتز" از اندیشمندان معتقد به علم الاجتماع تفسیری، معتقد است که رهبری می تواند با نمادینه سازی قدرت و پیوند برقرار کردن بین خود و ارزش های محوری جامعه به خصوصیات فرهمندانه دست یابد." اشاره به اقتدار کاریزمایی رهبران برجسته و برگزیده و محبوب در همین چارچوب ارزیابی می گردد.
مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای پیرامون شخصیت بی نظر امام چنین می گویند:"امام خمینی، شخصیتی آن چنان بزرگ بود که در میان بزرگان و رهبران جهان و تاریخ به جز انبیاء و اولیای معصومین (ع) به دشواری می توان کسی را با این ابعاد و این خصوصیات تصور کرد."
شبکه تلوزیونی ایتالیا:"صدای امام خمینی برای مردم ایران حکم صدای خدا را داشت."
کشیش یونانی موباسکیس:" آیت الله خمینی دست خدا بر روی زمین بود." میشل فوکو:" نقطه همبستگی مردم ایران در جایی بیرون از این سازمان ها و بیرون از هر گونه ومذاکره احتمالی است. این نقطه در آیت الله خمینی در سر باز زدن انعطاف ناپذیر او و در عشقی است که هر کس در دل خود نسبت به او می پرورد."
محمد حنین هیکل:" آیت الله خمینی، هدیه آسمانی و ملکوتی برای خاکیان بود."
گورباچف:"آیت الله خمینی فراتر از زمان می اندیشید و در بعد مکان نمی گنجید."
هنری کسینجر:" آیت الله خمینی، غرب را با بحران جدی برنامه ریزی مواجه کرد، تصمیمات او آن چنان رعد آسا بود که مجال هر گونه تفکر و برنامه ریزی را از سیاست مداران و نظریه پردازان سیاسی می گرفت."
نلسون ماندلا:"امام خمینی، رهبر منحصر به فردی بود."
مالنتین پروساکوف روسی:"امام خمینی، مفهوم فرهنگ فرمانبری را تغییر داد، دیدار ترس را شکست و مردم را به سوی چشمه پاک فطرت الهی هدایت کرد... او جهان بینی مذهبی را احیاء و نور ایمان را روشن کرد و بزرگ ترین حماسه عظیم فداکاری عصر ما را به وجود آورد..."
شایسته و بایسته است دپارتمانی ویژه درایران و جهان برای شناخت هر چه بهتر و بیشتر تز مذهبی، سیاسی و سیمای نورانی و مبازرات سیاسی و ماندگار امام خمینی تشکیل شود و همگان دکترین و مشی و مرام او را الگو قرار بدهند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان