سایت ها و سردرب های ادارات کل، نواحی و مناطق آموزش و پرورش سرشار از تعاریف و تمجیدهای گسترده اغراق گونه از عملکرد ادارات متبوع می باشد که گویا مشکلات آموزش و پرورش در مرحله اتمام قرار گرفته و خبر از اتفاقاتی زیبا و خوشایند برای سیستم تعلیم و تربیت کشور می باشد و همین امر به مدارس نیز سرایت کرده است و مشتری اصلی این آمارها و اخبار پرجاذبه بیش از هر کسی، مسئولان رده های بالا و متوسط شهری، استانی و کشوری می باشند و هر رهگذری که از مقابل ادارات آموزش و پرورش عبور می کند؛ فکر می کند که تغییرات عظیم مثبت به صورت مستمر در این سیستم روی داده و یا در حال رخ دادن است.
بر هر اهل نظر و عملی پوشیده نیست که هر نوعی اثرگذاری و اثربخشی و همچنین کارایی باید در عملکرد یا رفتارهای قابل مشاهده، خود را نشان بدهد؛ چرا که وقتی در مورد ارتقای سطح پژوهش صحبت می گردد باید افزایش بینش علمی و رفتار پژوهشی در رفتار گروه های هدف مانند معلمان و دانش آموزان دیده شود و یا زمانی که خبر از ارتقای شاخص های فرهنگ نماز در مدارس داده می شود؛ باید افزیش گرایش داوطلبانه و عاشقانه دانش آموزان به نماز در قالب رفتار عملیاتی مشاهده گردد.
متاسفانه آمار سازی و ظاهرگرایی امروزه در دستگاه های اداری به خصوص به شکل گسترده در آموزش و پرورش به مرحله نامطلوبی رسیده است و ادامه این روند؛ پیامدهای خوشی برای جامعه و نظام تعلیم و تربیت فراهم نخواهد آورد و ضرورت دارد فرآیندها و شاخص ارزشیابی مورد تجدید نظر قرار گیرند.
چندی پیش مقاله ای در ارتباط با کیفیت سنجی وارونه و ارزشیابی ناکارآمد در نظام آموزشی از اینجانب در صدای معلم ( اینجا) منتشر شد که در آن مقاله به این وضعیت نامناسب در ارتباط با کیفیت سنجی ناکارآمد و توجه به شواهدسازی و نیز ظاهرگرایی افراطی در ارتباط با عملکردها اشاره شده بود.
با توجه به موارد فوق به چند مورد از تناقض های آماری عملکردی در زیر توجه می شود:
**روزی خبر می رسد که مدارس منطقه ای در زمینه هوشمند سازی حائز رتبه برتر کشوری می گردد؛ اما برای هر ناظر آموزش و پرورش جای سوال است که پس چرا این هوشمند سازی در بهبود مدیریت آموزشی و ارتقاء فرآیندهای آموزشی و پرورشی و نیز پژوهشی موثر نبوده است و همان روند سنتی فرآیندهای یاددهی – یادگیری و شیوه های مدیریتی ادامه می یابد و مفهوم سیستم یادگیری به صورت صحیح تحقق نمی یابد؟ و اینکه چرا به این مساله توجه نمی شود که هوشمندسازی مدارس تنها به نصب سیستم های کامپیوتری و الکترونیکی خلاصه نمی گردد؟
**روز دیگری در بوق و کرنا دمیده می شود که حوزه ای در آموزش و پرورش موفق به کسب رتبه برتر کشوری در پژوهش می گردد؛ اما برای متخصصان تعلیم و تربیت جای تامل است که چرا بینش و تفکر علمی در دانش آموزان پرورش نمی یابد و همان روند حافظه محوری، محتواگرایی و کپی برداری در بدنه تعلیم و تربیت ادامه دارد؟
** در یک روز دیگر چشم ها به اخبار سایت ها و بنرهایی می افتد که خبر از کسب رتبه برتر کشوری در حوزه تعاون و امور رفاهی می دهد؛ اما مسایل و مشکلات اقتصادی معلمان همواره روند صعودی خود را طی می کند و گاها وام های پربهره و کمر شکن بانک ها و موسسات مالی، ملجا معلمان می گردد.
** در یک زمان دیگر می شنویم که حوزه ای در آموزش و پرورش موفق به کسب رتبه برتر کشوری در زمینه آموزش و پرورش مدارس تیزهوشان می شود؛ اما مشاهدات کارشناسان؛ معلمان؛ دانش آموزان و والدین آن ها مشخص می سازد که روند اصلی این مدارس ارتباطی به تعلیم و تربیت صحیح تیزهوشان نداشته و عمدتا در راستای پرخوانی دانش آموزان به قیمت پرشدن جیب موسسات و افراد تجاری در کنار تشدید اضطراب دانش آموزان و خانواده های آن ها می باشد .
** در یک موقعیت دیگر می بینم که حوزه ای از آموزش و پرورش موفق به کسب رتبه برتر در زمینه تجارب برتر تربیتی می شود؛ اما همواره توجه به این سوال ضرورت دارد که ملاک های ارزیابی عینی و منطقی این تجارب چیست و نیز چرا اینگونه تجارب ارزشمند، وارد روند برنامه ریزی های نظام آموزش و پرورش و نیز مرحله تصمیم سازی نمی شود؟
** در یک شرایط زمانی دیگر نگاه ها متمرکز بر کسب رتبه کشوری در تجهیز کتابخانه های آموزشگاهی و نیز تقویت انگیزه مطالعه در دانش آموزان می شود؛ اما شواهد حاصل، خبر از ناکارآمد و غیر فعال بودن کتابخانه های آموزشگاهی و افت شاخص مطالعه در دانش آموزان می باشد که ساعات مطالعه دانش آموزان، عمدتا متمرکز بر مطالعه کتاب های درسی و کمک درسی می گردد؟
**در روزگار دیگری چشم ها روشن به کسب رتبه ممتاز کشوری در زمینه تکریم و بزرگداشت معلم می شود؛ اما برای معلمان دیروز و امروز و حتی فردا: این مساله طرح می گردد که چرا جایگاه معلم و معلمی روز به روز در جامعه تضعیف می گردد و معلمان این مرز و بوم عملا چنین تکریمی را دریافت نمی کنند؟
**به کرار مشاهده می گردد که اداره ای در ارتباط با پیشگیری از آسیب های اجتماعی موفق به کسب رتبه برتر می گردد؛ اما مشخص نیست که چرا با توجه به عملکرد عالی ادارات در این زمینه، روند آسیب های اجتماعی نه تنها کاهش نیافته بلکه روز به روز در مسیر افزایش قرار می گیرد؟
**در یک موقعیت دیگر تبلغ می گردد که اداره ای در زمینه تکریم ارباب رجوع و کارکنان موفق به کسب رتبه ممتاز کشوری می گردد؛ اما همواره این سوال خالی از جواب می ماند که چرا نمود این تکریم و رضایت در کارکنان مشاهده نمی شود و رضایت کارکنان همیشه بر مدار نارضایتی می چرخد؟
**در یک شرایط زمانی دیگر مشاهده می شود که حوزه ای در آموزش و پرورش در طرح تعالی مدیریت، موفق به کسب رتبه عالی می شود؛ اما کسی به خود زحمت نمی دهد که جهت بررسی نمودهای عینی این عملکرد به مدارس مراجعه کرده تا از صحت و سقم این شاخص ها و آمارها مطلع گرد!
** باز مشاهده می شود که بخشی از آموزش و پرورش موفق به کسب رتبه کشوری در جشنواره نوجوان ناسالم می شود، اما مشخص نیست که آیا چنین برنامه هایی چگونه و تا چه حد منجر به تقویت رفتارهای منجر به پیشگیری و تقویت مهارت های زندگی در نوجوانان شده است و چقدر در زمینه کاهش رفتارهای پرخطر در نوجوانان موفق بوده است.
نمونه این رفتارهای تبلیغی در آموزش و پرورش بسیار گسترده است و با هیچ زمانی قابل مقایسه نیست و در این ارتباط، مسئولین کشوری، استانی و شهری مانند وزیر آموزش و پرورش و معاونانشان، استانداران، فرمانداران و .... اگر خواهان کسب اطلاعات در زمینه فرایندهای آموزشی و پرورشی هستند؛ ضرورت دارد تا حضوری موثر در مدارس جهت ارزیابی این گزارش ها داشته باشند و واقعیت های آموزش و پرورش را تنها از زاویه دید آمارسازان حرفه ای مورد بررسی قرار ندهند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
می کنند . پس کو؟ چرا ندادند؟
لعنت بر دروغگو
لعنت بر دروغگو
مرگ بر دروغگو
خانواده دختر دانشجویی که هفته گذشته در بیمارستان امام بهشهر جان که قصور پزشکی باعث مرگ شده است.
هیچکس بداد این دختر بدبخت نرسیده از پزشک تا پرستار تا رادیولوژی
بعد با معلم بخاطر چندقاز چطور برخورد میشه
سایت ها و سردرب های ادارات کل، نواحی و مناطق آموزش و پرورش سرشار از تعاریف و تمجیدهای گسترده اغراق گونه از عملکرد ادارات متبوع می باشد که گویا مشکلات آموزش و پرورش در مرحله اتمام قرار گرفته و خبر از اتفاقاتی زیبا و خوشایند برای سیستم تعلیم و تربیت کشور می باشد و همین امر به مدارس نیز سرایت کرده است و مشتری اصلی این آمارها و اخبار پرجاذبه بیش از هر کسی، مسئولان رده های بالا و متوسط شهری، استانی و کشوری می باشند و هر رهگذری که از مقابل ادارات آموزش و پرورش عبور می کند؛ فکر می کند که تغییرات عظیم مثبت به صورت مستمر در این سیستم روی داده و یا در حال رخ دادن است.
بر هر اهل نظر و عملی پوشیده نیست که هر نوعی اثرگذاری و اثربخشی و همچنین کارایی باید در عملکرد یا رفتارهای قابل مشاهده، خود را نشان بدهد؛ چرا که وقتی در مورد ارتقای سطح پژوهش صحبت می گردد باید افزایش بینش علمی و رفتار پژوهشی در رفتار گروه های هدف مانند معلمان و دانش آموزان دیده شود و یا زمانی که خبر از ارتقای شاخص های فرهنگ نماز در مدارس داده می شود؛ باید افزیش گرایش داوطلبانه و عاشقانه دانش آموزان به نماز در قالب رفتار عملیاتی مشاهده گردد.
متاسفانه آمار سازی و ظاهرگرایی امروزه در دستگاه های اداری به خصوص به شکل گسترده در آموزش و پرورش به مرحله نامطلوبی رسیده است و ادامه این روند؛ پیامدهای خوشی برای جامعه و نظام تعلیم و تربیت فراهم نخواهد آورد و ضرورت دارد فرآیندها و شاخص ارزشیابی مورد تجدید نظر قرار گیرند
تعدادی از مدیران مدارس گزارش های دروغ به ادرات ارسال می کنند
1-حقوق پایین
2- توهین و اهانت مدیران و معاونین وکادر اداری نابود کرده اند