رگه های انسانیت،عدالت،شفافیت، و جوانه های آزادگی، ایستادگی، بالندگی، آفرینندگی و شکوفه های مسئولیت پذیری،مشارکت جویی،مطالبه گری،حق خواهی، زمانی در جامعه رویش پیدا می کنند که توسط دست اندرکاران و فرهنگ سازان و خانواده ها، بستر سازی و به موقع بذر پاشی شده باشد . اگر مسیرهای تعلیم و تربیت آگاهانه و هدف مند طراحی شود و خانواده ها دانایی و آگاهی های لازم را در امر تعلیم و تربیت کسب نمایند و دست اندرکاران و سیاست گذاران در دستگاه تعلیم و تربیت و نظام آموزشی هوشمندانه سرمایه گذاری نمایند و طرح ها و برنامه های به روز توسط برنامه ریزان طراحی گردد و معماران آموزشی دانش و روش های نوین مسلط گردند، و اگر همکاری و همدلی و همفکری و همسویی دولت مردان و قانون گذاران با سیستم آموزشی و متولیان آن و خانواده ها صورت بگیرد و هرکدام از این نهاد تاثیر گذار مسئولانه و متعهدانه و مدبرانه ، وظایف و نقش های خود را ایفا نمایند، در آینده نزدیک شکوفه های تربیت و فرهنگ سازی ها در جامعه به گل می نشیند و کم کم در رفتارهای آحاد جامعه متبلور می شود .
متاسفانه در طول تاریخ در جامعه ما، بیشتر و عمده مسئولیت ها و نقش های تعلیم و تربیت به تنهایی بر دوش جامعه معلمان فرهیخته بوده و است و نهادهای قانون گذاری و دست اندرکاران و رسانه ها اندک مسئولیتی را در این خصوص بر عهده گرفته اند و تاسف بار تر این بوده و است که بسیاری از سازمان ها و نهادها بودجه های چندبرابری نسبت به بودجه آموزش و پرورش از بیت المال اخذ می نمایند که کمترین کارکردی در تعلیم و تربیت و فرهنگ سازی نسل های آینده نداشته و گاهی درست نقطه مقابل اهداف نظام آموزشی عمل نموده اند .
بنابراین با توجه به این شرایط ضرورت جامعه ایجاب می نماید که نهادهای تاثیر گذار و مسئول، نگاه ها و نگرش های خود را نسبت به مسائل تعلیم و تربیت و سیستم آموزشی اصلاح نمایند و مسئولیت و نقش های خود را بسان جامعه معلمان فرهیخته، بر دوش بگیرند و متعهدانه ایفای نقش نمایند . اگر امروز و دیروز برون داد و ماحصل نظام آموزشی چندان رضایت بخش نبوده و نیست و اگر امروز در همه حوزه های اخلاقی و خانوادگی و فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و زیست محیطی و... با گسترش انواع نابه سامانی ها و مسائل و مشکلات مواجه هستیم، جملگی نتیجه بی توجهی و نگرش های تنگ نظرانه دست اندرکاران و عدم سرمایه گذاری مناسب به سیستم آموزشی و همچنین به روز نبودن آگاهی والدین از روش های نوین تربیتی و نیازهای روز فرزندان و عدم همکاری و همسویی رسانه ها با اهداف نظام آموزشی و... بوده است .
در این مورد زیبنده نیست همه کاستی ها و ضعف ها به حساب جامعه معلمان نوشته شود، زیرا این قشر فرهیخته و مظلوم در بدترین شرایط نابرابری ها و بی عدالتی های آموزشی با کمترین امکانات و توجهات، نهایت توان و تلاش خود را به کار بسته اند، هر چند در حق و حقوق و معیشت شان در مقایسه با سایر کارمندان و حقوق بگیران، تبعیض ها ناروا صورت گرفته ولی هم چنان با صداقت و دلسوزی در کلاس های درس ذره ذره ذوب می شوند تا رسالت خود را به زیبایی انجام دهند و اگر ماحصل زحمات و تلاش های شان به زیبایی به بار ننشسته است دلایل و چرایی اش کم توجهی و برنامه نداشتن و عدم سرمایه گذاری مناسب و بسیاری عوامل دیگر است .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.