گسترش تکنولوژی و دسترسی سریع به اطلاعات به دلیل تولیدات نرمافزاری هم فرصت است و هم تهدید. فرصت است اگر سواد استفاده صحیح را داشته باشیم در غیر این صورت تهدید است و می تواند امنیت روانی ما را تحت شعاع خود قرار دهد.
چند وقت پیش با یکی از افراد بازنشسته و به عبارت بهتر «جهان دیده» نشسته بودم.لابهلای صحبتهای مان اشارهای داشتند به سرعت دسترسی به اطلاعات و استفاده بیش ار حد افراد از تکنولوژیها و نرمافزارها در جامعه و بهخصوص خانه. شاید بتوان گفت که نگرانی ایشان این بود که در شرایطی که ما بیش از همیشه به محبت و گفتوگو با هم نیاز داریم این ظرفیتها از قبیل «وایبر» و ... فرصت گفتوگوها را که درمیان اعضای خانواده کم بوده، کمتر نیز کرده است.
تعریف میکرد که برای دیدن نوههایش آمده تهران« دراین مدت یک هفتهای که اینجا هستم کمتر فرصت صحبت با هم را پیدا کردیم. شب حتی سر سفره گوشی تلفن همراه روی میز غذاخوری است تا مبادا از قافله پاسخ دادن به دوستان غافل شوند. یک شب با صدای بلند خنده بیدار شدم. دیدم نوهام دارد میخندد. بابت پیامی که توسط یکی از دوستانش برای وی ارسال شده بود خندهاش گرفته بود. همین طور در میهمانیای که به مناسبت حضور من برگزار شد این گونه بود .به خاطر من آمده بودند ولی کمتر کسی با من حرف میزد. سر همه گرم وایبر بود من بهانه شده بودم.» شاید کمتر کسی را پیدا کنیم که درحال حاضر نگران وضعیت روابط عاطفی بین اعضای خانواده نباشد. این موضوع زمانی جدیتر شده است که فضای مجازی و ظرفیتها این فضا قابل استفاده از طریق تلفنهای همراه شد.
وایبر یکی از ظرفیتهایی است که متاسفانه دراغلب موارد «بد» مورد استفاده قرار گرفته است. من در یک نگاه کلی فضای مجازی را فرصت میدانم نه تهدید ولی ای کاش سواد استفاده درست از این فضا را داشته باشیم. امروزه در بسیاری از خانوادهها حتی در میهمانیها بهجای صحبت کردن با هم سرمان در گوشی همراه مان است. جمع میشویم در یک میهمانی که با هم حرف بزنیم ولی وایبر نمیگذارد که با هم حرف بزنیم و ارتباط برقرار کنیم. حتی در بسیاری از مواقع در روابط بین زن و شوهر و فرزندان در خانه هم تاثیر منفی گذاشته است شاید برخی از افراد پناه بردن به وایبر را راهی میدانند تا تعمدا کمتر با سایر اعضای خانواده یا بستگان در میهمانیها ارتباط برقرار کنند ولی بدون شک تمایل به استفاده نامناسب و بیش از حد و نابه جا از این ظرفیت و ظرفیتهایی شبیه وایبر (که نه اولین و نه آخرین است همین امروز هم تعداد زیادی را میشناسیم و استفاده میکنیم) نمیتواند نشانه خوبی در خانه باشد. فراموش نکنیم که در فضای مجازی هیچگونه احساسی بین ما رد و بدل نمیشود گرچه ممکن است سرگرممان کند ولی...
* رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفتوگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.