مجلس شورای اسلامی دارای 17 کمیسیون و 35 فراکسیون است که کمیسیون آموزش و تحقیقات و فراکسیون فرهنگیان دسته ای از اجتماع گروه های تفکیک شده به حساب می آیند که می بایست مسائل به روز حوزه آموزش عالی و آموزش و پرورش را مطرح و برای آن راه حل هایی را در نظر بگیرند . تعداد اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات 25 نفر و تعداد اعضای فراکسیون فرهنگیان 11 نفر که بیشترین تعداد اعضاء را در بین فراکسیون های موجود در مجلس شورای اسلامی به خود اختصاص داده است . در ماده 40 قانون آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در خصوص تعیین تعداد اعضای کمیسیون ها آمده : " به منظور آشنایى نمایندگان با سوابق تحصیلى و کارى یکدیگر معاونت قوانین موظف است قبل از تشکیل شعب براى تعیین اعضاى کمیسیون‌ها، اسامى نمایندگان به همراه تحصیلات (مستند) و تجربه و سابقه عضویت در کمیسیون‌ها (در صورتى که سابقه نمایندگى داشته باشند) را تکثیر و در اختیار نمایندگان قرار دهد.
تشخیص صلاحیت اعضای هر شعبه براى عضویت در کمیسیون‌هاى مجلس براساس پیشنهاد نماینده و رأى اکثریت نسبى اعضای شعبه خواهد بود. هر نماینده ملزم است براى عضویت در یک کمیسیون، حداقل دو کمیسیون را به ترتیب اول و دوم پیشنهاد دهد." در ماده 50 آیین در خصوص وظایف کمیسیون آموزش و تحقیقات آمده : " کمیسیون آموزش و تحقیقات براى انجام وظایف محوله در محدوده آموزش و پرورش عمومى، آموزش فنى و حرفه اى، آموزش عالى، تحقیقات و فناورى، مطابق ضوابط این آیین نامه تشکیل مى شود." در ماده 90 آیین در خصوص غیبت نمایندگان مجلس آمده : " نماینده اى که بیش از یک صد ساعت متوالى یا دویست و پنجاه ساعت غیرمتوالى از اوقات رسمى جلسات مجلس و کمیسیون را بدون عذر موجه در یک سال غیبت نماید، مستعفى شناخته خواهد شد. همچنین نماینده اى که به علت ناتوانى جسمى و یا بیمارى بیش از چهار ماه در یک سال غیبت موجه داشته باشد بنا به درخواست سى نفر از نمایندگان و تصویب دوسوم نمایندگان حاضر مبنى بر عجز وى از ایفاى وظایف نمایندگى، سمت نمایندگى خود را از دست میدهد. "
لازم به ذکر است که ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات بر عهده محمد مهدی زاهدی ( نماینده کرمان ) و فراکسیون فرهنگیان سید حسین نقوی حسینی ( ورامین-قرچک-پیشوا ) است که دکتری علوم سیاسی (!) دارند.
پرسش این است که چرا با وجود گروه های تخصصی در مجلس، نمایندگان ( فارغ از هر جناح بندی سیاسی ) قادر نیستند دستاوردی را برای فرهنگیان به ارمغان آورند و به نفع فرهنگیان قدمی بردارند؟
با گستردگی آموزش و پرورش، نمایندگان چگونه خواهند توانست هم به مسائل حوزه تحت نمایندگی خود رسیدگی کنند و هم به مسائلی که در کارگروه های مختلف مطرح می شوند به طور علمی مورد واکاوی و بررسی قرار دهند؟
با اینکه نمایندگان با غیبت های خود عامل به تعطیلی کشاندن مجلس می شوند که آخرین باری که این فاجعه رخ داد و رسانه ای شد در اسفند 92 بود که 170 نماینده غیبت داشتند که بیشترین غایبین از کمیسیون آموزش من جمله ریاست محترم این کمیسیون بود.
البته نگارنده قصد یادآوری مسائلی که برای خوانندگان روشن است را ندارد، اما فراکسیون ها و کمیسیون ها و به طور کلی مجلس، که به سهم خواهی و سیاسی کاری شهره شده با تحت فشار قرار دادن دولت و تبلیغ برای مردم محوری خود ناتوان خواهند بود حتی خواسته هایی که به واقع به حق هستند را به دولت تحمیل کنند . این دعواهای سیاسی هیچ دستاوردی هم برای نمایندگان نداشته باشند در تبلیغات برای انتخابات دور بعدی آنها مفید خواهد بود که آنها هم جز این مساله هدف دیگری را در نظر ندارند؛ چون به درستی می دانند که با دعواهای سیاسی و تهدید و پست طلبی، نخواهند توانست جز تبلیغات ، کاری را به سر انجام برسانند .
کمیسیون آموزش که سالی یک بار از تریبون مجلس در این حوزه مربوطه نطق می کند که آن هم تواما حاشیه سازی برای دانشگاه و تحقیق و تفحص در آن بوده است که هیچ کدام نه رسانه ای شد و نه به سر انجامی رسید که علت ان هم یقیناً ناکامی و به گوشه کشاندن دانشگاه و روسای آن بود.
گفتنی است فراکسیون فرهنگیانی که ریاست آن علاوه بر اینکه مسائل حوزه تحت نمایندگی خود را حل می کند و در فراکسیون فرهنگیان مشکلات فرهنگیان را دنبال می کند در سیاست خارجی هم ورود پیدا می کند !
در نتیجه پیش بینی نگارنده غلط بود و نمایندگان نه تنها وقت کمی ندارند وقت زیادی هم دارند!
فرهنگیان نباید به دنبال راه حل هایی باشند که مقطعی بوده و حالت مسکن دارند بلکه به فکر روز خود باشند چون فردایی هم هست. فردایی که جز با مقاومت و پی گیری قانونی خود برای تاسیس" فراکسیون صنفی معلمان " در مجلس شورای اسلامی ، روشن و کار ساز نخواهد بود . فرهنگیان احتیاج به فراکسیون صنفی ای دارند که سیاسی نیست و جناح های سیاسی با او بازی سیاسی ندارند و مشکلات مطرح شده را به دور از مرز بندی های سیاسی قبول کرده و به رفع آن مجاهدت می ورزند .
به نظر نگارنده ، کنش هایی مانند تحصن و یا ترک کلاس و...و برای به کرسی نشاندن خواسته های به حق و قانونی تلاش و تکاپویی بیهوده و بی نتیجه خواهد بود .
نمی توان از طرفی ادعا کرد ما فرهنگیان با انسان سر و کار داریم و تعلیم و تربیت نهادی انسان ساز است اما به مانند تشکل های کارگری عمل کنیم و کارخانه ها را ترک کنیم !
این تناقض را می شود در عمل فرهنگیان دید . با استمرار این اقدامات نخواهیم توانست استحاله مثبتی را شاهد باشیم و با ااین گونه حرکات مطمئناً به نتیجه نخواهیم رسید.
با تشکر از مدیر سایت سخن معلم به خاطر مطرح کردن ایده بسیار خوب شان .
تلاش معنی باریک دارد هرکه استاد است
که این جا صید لاغر بیشتر مطلوب صیاد است
( لازم به ذکر است که ایده تشکیل « فراکسیون صنفی معلمان در مجلس » برای اولین بار در سخن معلم مطرح شد . برای خواندن این جا را کلیک کنید . )
نظرات بینندگان
کنش هایی مانند تحصن و یا ترک کلاس و...و برای به کرسی نشاندن خواسته های به حق و قانونی تلاش و تکاپویی بیهوده و بی نتیجه خواهد بود؟!
نمایندگان هم که خوابیده اند و هر از چند گاهی صدایی که شنیده نمی شود از آن ها در میاد و بی اثر است؟!
وزیر هم که با تنبلی و بی حوصلگی کارها را با شرمندگی پشت گوش می اندازد؟!
هیچ مسئولی به نامه ها پاسخ نمی دهد؟!!!!
این ها چه معنایی می تواند داشته باشد به غیر از اینکه در این جامعه هیچ ارگان مدنی وقعی به معلم نمی گذارد؟
چطور است ما معلمین نیز همین بی تفاوتی را در کلاس ها ارائه دهیم/
تازه آن وقت چه شودددددددددددددد.......؟؟؟؟؟؟؟؟؟
این پیشنهاد جناب پورسلیمان برای فراکسیون صنفی معلمان درمجلس نیز عالی است.
جناب پورسلیمان آماده ایم،بسم الله !
ریاست کمیسیون آموزش مجلس آقای محمد مهدی زاهدی است خواهشمند است در صورت امکان اصلاح گردد
نوشته ی فوق که کاملا با آنچه در مجلس میگذرد
همخوانی دارد واقعیاتی است که متاسفانه مجلس را از وظایف قانونی آن دور کرده است وسبب شده مردم و به طور خاص فرهنگیان اعتماد خود را از اغلب نمایندگان از دست بدهند.
شخصا معتقدم معلمان و تشکل های مستقل فرهنگیان باید برای انتخابات مجلس برنامه داشته باشند
تا از ورود کاندیداهایی که به نام معلمان وبه کام خود و اطرافیانشان وارد مجلس می شوند جلوگیری شود
سلام
از تذکر و محبت شما سپاسگزاریم .
پایدار باشید .
من دیگه حرفی ندارم......
این راه را هم باید امتحان کرد شاید تشکیل فراکسیون جواب داد ولی (نمی خواهم ناامید شویم )گوش شنوایی نیست در کشور ما هر وزارتخانه ای جایی دستش بند باشد و درآمدی داشته باشد بخصوص دلارهای نفتی وضع کارمندانش هم خوب است و بقیه ول معطلند ؛ نفت ملی نیست بلکه مختص بعضی وزارتخانه ها و بعضی اختلاس گرها و بوققققق است و اگر چیزی ماند به بقیه هم برای اینکه زنده بمانند و برایشان کار کنند چیزی می دهند مثل ما که با این حقوق فقط زنده می مانیم
1-این صنف همه مشکلات را از مجلس میدانند ......و صنفی دیگر یا گروهی دیگر از چشم دولت یا وزیر می بیند ...در حالیکه هم مجلس و هم دولت دز زمینه معیشت معلمان ضعیف عمل کردند آن موقع که نفت بالای 100 دلار بود ...اوضاع همین طور بود حالا که به زیر 60 دلار رسیده ...افزایش حقوق کارمندان و معلمان از اول اشتباه بوده و فقط ارزش پول ملی و قدرت خرید رو پایین آورده است ..تنها راه ارایه تسهیلات غیر نقدی متناسب با تورم واقعی و نیاز های کارمندان و فرهنگیان است ...تزریق پول بی پشتوانه به معلم در عرض چند ماه اثر خود را از دست میدهد ...هر چه قیمت ها ثابت بماند برای کارمند آن بهتر است از افزایش حقوق .....راه حل ها نیز توسط مسوولین اعلام شده بیشتر بودجه و حقوق توسط نظام اداری و ستادی آموزش و پرورش هزینه می شود چون نظام اداری بر مدرسه و اعضای ان سلطه قانونی دارد بنا براین باید از مجلس خواست با محدود کردن هزینه های سیستم اداری ...برگشت صرفه جویی ان به حقوق کادر مدارس اضافه شود ...این تنها راه ممکن است بعلاوه تسهیلات غیر نقدی ......مشکل معلمان را یکبار برای همیشه حل خواهد کرد
من فکر میکنم دست هایی در کار است تا نظام آموزشی ما را نابود کند.تمام شواهد گواه بر این است.