به مناسبت بازگشایی مدارس ؛ مهر معلم

  هر سخني را نكته ي آغازي است و هر مبحثي را مقدمه اي شايسته، و زندگي را نيز رويشي است و نو شدن و دوباره تولد يافتن را نيز مبدايي كه مي بايد راه را از آن پيمود و برای دانستن و آموختن و زندگي را بهتر ساختن نیز نکته ی آغازیست که از مهر متولد مي شود و مهر تجلي زاييدني دوباره است در شروع فصل مرگ گل و گياه براي زندگي سبزتر در عرصه آموختن ها و ياد دادن و ياد گرفتن.
مهر ماه، ماه مهرباني و انس با مكتب و درس است و هم كلام شدن با نفس هاي گرم معلمان و شمع هاي سوزان جامعه است كه هر كدام مان ديروزمان را به خاطر شاگرد بودنمان و روزهای خوب مدرسه به ياد داريم و امروزمان را كه فرزندانمان در مسير تعليم و تربيت گام بر مي دارند هرگز فراموش نمي كنیم .
در رهگذر همه اين دانسته ها و ندانسته ها تلنگري بر زندگي و كار رهپويان و زحمتكشان عرصه‌ي علم مي اندازيم تا دچار روز مرگي و واپس گرايي نشويم.
مهر شكستن مهر سكوت و خاموشي، بهارتعليم و تربيت ، آغاز مهرباني و دميدن روح تازه اي در زندگي ا ست.
مهر راه دراز نو نهالاني است كه مي خواهند فردا را به اميد روشنایی و بهتر بودن از امروز بپيمايند با كوله پشتي هايي كه بارش درس ها ي زندگي است و كتاب هاي معرفت و عشق همراه هميشگي آنان است.
آنان مي آموزند جداي از خانواده به جامعه اي بيانديشند كه متعلق به مردان و زنانی است كه لياقت تمامي شايستگي و بهترين ها را دارند و مي آموزند كه علم با عمل چاره ساز جامعه اي عالمانه است.
از سوی ديگر عالمان و معلمان اين آينده سازان، افرادي گمنام تر از نام و نشانشان هستند كه تنها تعدادي جمله و كلمه را به يدك مي كشند و تنها واژه هايي از لغت نامه ها را وارثند كه حتي گويندگان آنها نيز ارزشي به گفته هايشان ندارند.
آنان زنان و مرداني هستند كه تنها دغدغه آب و نان ندارند بلكه آرزومندند ارزش گذاري و زندگي بدون تبعيضي را تجربه كنند نه اينكه هر روز دردي بر دردهايشان افزوده شود و كار به جايي برسد كه مورد تمسخر هر كس و نا كسي گردند.
آنان معلماني هستند كه فردا را براي فرزندان اين ميهن ترسيم مي نمايند درس عشق و عاشقي مي آموزند و واژه هاي معرفت و ايمان محبت و مهرباني همدلي و همساني دستگيري و كمك را ياد مي دهند تا فرداي نامرادي و نامردي ها كسي كسي را گم نكند و نفرت و خود بيني جاي محبت و جامعه را نگيرد.
اين انبياء فراموش شده ، اين راهبران تنها مانده، اسير رنج ها و دردهاي تبعيض و اختلاف ، اسير واژه هاي نامانوس لعنت نامه ها فرياد داد خواهي و تظلم را دارند.
هرگز فراموش نكرده ايم كه روزگاري درس هاي انشاي مدارسمان برتري علم بر ثروت بود و روشنايي بخش ديده ي مردمان ، فرا گرفتن علم بود و كوران علم و جهل داد مي زدند كه حضور در مكتب علم گستردن روشني در جامعه است و نجات نابينا ست از افتادن به چاه ، اما امروز حتي فرزندانمان از آمال و آرزوهايشان در برگزيدن شغل معلمي سخن نمي رانند و به هرشغلي جز معلمي علاقه مندترند.
و اينك اين روشني بخشان جامعه مورد بي مهري و كم لطفي مسئوليني قرار گرفته اند كه خود دست پرورده و پرورش يافته ي اين قد خميده ها و محاسن سفيد كرده ها ي گچ و كلاسند و كدام مرهم التيام بخشی بر زخم هاي زندگي شان از سوي اين شاگردان قدیمی نهاده شده است.
اگر مهرماه شروع دوباره ي مهرباني هاست آموزه هاي اصلي اين مهرباني چگونه طعم مهرخواهند چشيد؟ اگر مهر زايشي دوباره در فصل دل مردگي طبيعت است معلمان چگونه سبزتر خواهند شد؟
اگر كوله پشتي فرزندمان براي يادگرفتن و آموختن بي تابند و هر كداممان با هزار آرزو و اميد رهسپار كلاس شان مي كنيم و در اولين روز تا مدرسه بدرقه شان مي نماييم، آموزگاران معرفت كي به آرزو و اميدشان خواهند رسيد؟
اگر ميليون ها نونهال در سراسر اين ميهن پرگوهر از دورترين روستا در جنوب كشور تا بهترين مدرسه در مرفه ترين جاي وطن به آموختن مشغول مي شوند معلمان آنان چه ارزشي در جامعه دارند ؟

آيا آنهايي كه دور از خانواده و يا با كمترين امكانات و به دور از هر رفاهي داشته هايشان را در طبق اخلاص نهاده اند و به دور از چشم داشتي به ميز ها و رياست هاي آن چناني فعاليت دارند شرمساري اهل و عيال را يدك خواهند كشيد؟
و اين درحالي است كه با سوادترين، مردمي‌ترين، ‌زجركشيده‌ترين گروه جامعه از متن همين معلمان بر خواسته اند كه چه بسا اگر در سازمان و نهادي ديگر مشغول مي شدند علاوه بر ميز و رياست و كياست در بهترين رفاه با مزاياي آن چناني زندگي به سر مي كردند، اما عشق را چه كنند ؟ عشقي كه تنها در كنار تخته هاي سياه و گچ با شيره اي آميخته از جان به فرا گيران درس كلاسشان هديه مي كنند.
هميشه گفته ايم و گفته اند ولي هيچ گاه راه به جايي نبرده اند و فریاد معلم را نشنیده اند که : شما را به خدا قسم و به آنچه ايمان داريد سوگند ، باورکنید كه ما هم جزء اين جامعه هستيم و هدفمان رشد و تعالي فرزندانتان و جامعه ي اسلامي است و درجامعه اي كه اسلام نگين انگشتر آنست و تبعيض و ظلم در آن گناهي نا بخشودني است، چرا در روز روشن اجحاف روا مي داريد و روي سرخمان مي خواهيد كه خلوتمان رنج نامه دلمان است و گريه هاي بي صدايمان شكننده قامتمان.

مگر صدای استخوانهایمان را نمی شنوید که با هربار بی مهریتان شکننده تر می شوند ؟
اما هر چه بيشتر گفتيم كمتر موفق شديم، هر چه بيشتر قناعت كرديم بيشتر مورد تمسخر قرار گرفتيم و هر چه ارزش معلم را نگه داشته ايم جامعه پا يمالمان كرده است و امروز به ديده ي افرادي متكدي به ما نگريسته است .
تمامي طرح هاي آزمايشگاهي و آزمايشي جامعه درآموزش و پرورش اجرا شده، و مزاياي مادي آن به ساير اقشار دولت تعلق گرفته و گاهگاهي با وعده و وعيدهايي كه در بوق و كرنا دميده اند آبرو و حيثيت ما را خدشه دار نموده اند.
ديواري از محدوديت ها، فشارها، اعمال سليقه هاي فردي بر ما روا داشته اند و اگر در مقابل خود كامگي و استبداد راي عده اي دم زني ، زمين و زمان را بر عليه تو بسيج مي كنند تا از زندگي و شغل ساقطت نمايند .
و اين امر در كدامين نهاد دولتي ديده شده كه به جاي حل مشكلاتش بردردهايش بيافزايند و بر سرش زنند و او را مطيع بي چون و چراي اوامراشان بدانند.
آنچه مشهود است این است که معلمان گروهي قانعند كه همواره به شاگردان و علمشان كه در راه تعالي جامعه است فخر نموده اند، منتي برجامعه نداشته اند و زندگي ساده و بي رياي آنها شاهدي براين ادعاست، اما هيچ گاه نتوانسته اند تبعيض ها را هضم نمايند و علت اين همه اختلاف را با توجه به معيارهاي ارايه شده در خصوص علم و معلم در اسلام و مكتب ديني ما را بدانند و ازسوي عدم تحقق شعارهاي مسئولين برفشار رواني وارده برآنان و بيزاري ازكار و فعاليت را افزوده است تا جايي كه اكثرا در تعامل با همكاران خويش از عدم توجه مسئولين سخن ميرانند و بي سرپرستي اين خانواده را نكوهش مي كنند.
و اما هرچه بگوييم و بنويسيم باز هم در بند قافيه ي درد و رنج معلمان و آموزش و پرورش خواهيم ماند، از آنچه امروزه بر سر نظام آموزشي آمده قبولي ها و خروجي هاي آن چه شده اند و ارزش و اعتبار نیروی انسانی آن چگونه لگد مال گردیده است و نتايج برنامه هاي اجراء شده جه بوده است ؟ (بگذريم که عاقلان به اشارتی عارفند.)
از درون بناليم يا از برون كه از درون رنج كشيده ايم و از برون طعنه ها شنيده ايم.
سخن آخر اينكه ؛ معلمان همواره خواستار بهبود و تعالي نظام آموزشي و ارتقاء وضع معيشتي و شغلي خود درچارچوب عدالت بوده اند كه به اختصار در زير به عمده مسائل موجود اشاره مي شود و اميدواريم در باقی مانده ی سالي كه مزين به نام سال اقتصاد مقاومتی و اقدام و عمل بوده با توجه به شعارهاي رياست محترم جمهوري برنامه هایی در خور اين وزارت تدوين و اجراء شود ( بابهانه قراردان اقتصاد مقاومتی سرانه مدارس و.... قطع نشود) :

1. اُفت كيفيت آموزشي با گرايش به درصدهاي قبولي در مدارس تهديد جدي نظام آموزشي است كه توجه مسئولين به تبیين و سازماندهي آموزش را جدي مي نمايد.
2. وجود موازي كاري ها در آموزش و پرورش باعث سر در گمي مدارس، و دانش آموزان گرديده كه تجميع آنها و برنامه ريزي بلند مدت را ايجاب‌ مي‌نمايد .( امور تربيتي، سازمان دانش آموزي ، آموزش مقاطع تحصيلي و...فعاليت هايي ترتيب مي دهند كه در نوع هدف يكسانند ولي هر كدام به نفع خود فعاليت مي نمايند) که دراین صورت هم افزایش و هم مشارکت دانش آموزان درامور زیاد می شود.
3. وضع معيشتي‌ و حقوق فرهنگيان با ساير ادارات هماهنگ شده و مزاياي همسان و با توجه به سختي شغل تعيين و اجرا شود.
4. شايسته سالاري در رده‌هاي مختلف آموزش و پرورش و با توجه به الگوي مردم داري ، عدالت گستري و روابط انساني قرار گيرد نه اینکه نمایندگان محترم مجلس هرچه می خواهند برسراین مجموعه بیاورند.
5. توسعه سياسي معلمان با ايجاد تشكل هاي صنفي و اتحاديه هاي معلمان و انجام فعاليت هاي سياسي در قالب قانون ،گسترش يافته و از محدود بودن در چارچوب قوانين خشك خارج شود.
6. وضع‌ مالي‌ مدارس، امكانات‌ و فضاهاي آزمايشگاهي، ورزشي، تربيتي مدارس مشخص و از فشار در جهت رفع نيازهاي مالي به اولياء كاسته شود و اصل آموزش وپرورش رایگان قانون اساسی اجرایی شود.
7. با توجه ‌به حجم عظيم اندوختهُ صندوق ذخيره فرهنگيان، با تدوين برنامه هاي مناسب و استفاده از نظرات اعضاء آن در راه ايجاد اشتغال در جامعه و به تبع آن افزايش درآمد معلمان و بهره گيري از منابع خود آنان استفاده و از انحصار در سرمايه گذاري هاي راكد و غير فعال خارج شود و چه بسا چندين برابر حقوق دريافتي از دولت را شامل حال معلمان خواهد نمود.
8 .خود را براي تحولات لازم در اين نهاد آماده ساخته و از تلقين و الگوهاي خشك و مردود مديريتي دوري نموده تا شاهد رشد همه جانبه آموزش و پرورش شويم .
9- حق مسکن ، خدمات ایاب و ذهاب ، جذب مناطق روستایی و محروم ، سختی کار معلمان با معیارهای واقعی و روز جامعه لحاظ و در حقوق آنان اعمال شود .
10- حذف شكاف ايجاد شده درآمدی مابین کارکنان دولت درهمه رده های شغلی
11- روشن ساختن اذهان خانواده بزرگ آموزش و پرورش مبني براينكه كاركنان ساير نهادهاي دولتي بر طبق كدام ماده و قانون مستحق دريافت حقوق چند برابر، پاداش ماهانه و سالانه ، امكانات و وام هاي كلان و... هستند ولي معلمان از دريافت حقوق ثابت شده دولتي خود نيز محرومند ؟
12- در کدام کشور سرایدار و نامه رسان و خدمتگزار تغییر رسته شغلی داه می شود آن هم به آموزگاری تا با روح وروان نونهالان مقطع ابتدایی جامعه بازی کند؟  « با ادای احترام به همه این عزیزان خودشان نیز می دانند که توان تدریس درآن مقطع را ندارند » بهتراست فکری به حال آنان شود.
13- بازنشستگان فراموش شده اند، اینان نعمت های حوزه کاری خودشان هستند به زندگی آنان نیز نیم نگاهی داشته باشید تا از این بیشتر پیش خانواده شرمنده نشوند  ودریافتی های آنان مایه شرمساری مسئولین است .
اميد كه با عنايت مسئولين و توجه حق تعالي بستر لازم براي ايجاد تحولات و تغييرات لازم در راه پيشرفت و تعالي آموزش و پرورش ميسر گرديده و معلمان راهبران اصلي اين قافله به آنچه استحقاقش را دارند دست يابند تا شاهد شكوفايي پيش از پيش آينده سازان باشيم .
باتشكر

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید