در یک جامعه مبتنی بر اقتصاد سالم و عدالت اجتماعی، هر شهروند بر اساس درجه ای از خدمت که به جامعه ارایه می کند و زحمتی که متحمل می شود تا به درجه ای از دانش و توانایی می رسد از امکانات و استانداردهای اولیه زندگی برخوردار است .
حال وقتی نوبت به معلم می رسد که در هر جامعه ای و در هر فرهنگی به خصوص فرهنگ ایرانی و اسلامی ما جایگاهی رفیع و ممتاز را حائز است و براساس آیات و روایت متعدد برآمده از متون اسلامی و سیره و سنت بزرگان ، معلم همیشه مورد احترام و شایسته تکریم و درخور ستایش است چرا که ارج نهادن مقام معلم و توجه به او ، از طرفی توجه به سرمایه های معنوی و انسانی یک ملک و ملت است و از طرفی برآوردن نیازهای مسلم او سرمایه گذاری واجب و لازم در جهت تحقق یک جامعه سالم و پویا می باشد .
اگر نگاهی به کشورهای توسعه یافته و حتی در حال توسعه بیندازیم ، معلمان در اکثر این کشورها جزو اقشار برخوردار این کشورها هستند . بهترین و باهوش ترین و نخبه ترین فرزندانشان را انتخاب می کنند و در یک فرآیند اموزشی منسجم و هدف دار و پویا ، آموزش معلمی و فنون معلمی می دهند و سپس او را به کار می گمارند .
در کشور عزیز اسلامی مان علیرغم تاکیدات و توجهات ویژه مقام معظم رهبری بر تاکید مکرر بر آموزش پرورش و تصریح مقام عظمای ولایت بر این اصل که هزینه در آموزش و پرورش سرمایه گذاری پرسود و لازم است متاسفانه معیشت معلمان قصه پرغصه ای است که در اغلب دولت ها با دلایلی همچون کمبود منابع و ازدیاد نیروی انسانی آموزش و پرورش به مطالباتی قدیمی و حدیث تکرار مکررات تبدیل شده است .
در این مقال نگارنده به نمایندگی از معلمان ایران بر آن است تا درخواست و استدعایی را محضر دولت مردان و تصمیم گیران و تصمیم سازان و وکلا و نمایندگان مجلس شورای اسلامی که مرجع قانون گذاری کشور هستند تقدیم دارد :
برادران بزرگوار ، هیات محترم دولت و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
خواهش می کنیم برای یک بار و فقط یک بار در یک کار اساسی و پژوهشی توسط کارشناسان مورد وثوق خود تعیین بفرمایید که جایگاه یک معلم ایرانی در جامعه و استانداردهای زندگی او و حقوق مسلمی که شما به عنوان قانون گذار و مجری برای او تعیین می کنید چیست ؟
می دانید که معلمان جزء تحصیل کرده ترین کارمندان دولت به شمار می روند . امروز در خانواده بزرگ آموزش و پرورش قریب به اتفاق پرسنل آموزشی و اداری این وزراتخانه دارای مدرک کارشناسی و تعداد کثیری کارشناسی ارشد و رتبه دکترای تخصصی را کسب کرده اند .
فارغ از مدرک تحصیلی ، معلمی در همه جای دنیا جزء مشاغل حساس و حاکمیتی تعریف می شود ، یک میلیون فرهنگی که سرنوشت و فردای قریب به سیزده میلیون دانش آموز آینده ساز ایران در اختیار اوست .
به نظر مجریان و قانون گذاران ، آیا یک معلم اساسا حقی برای داشتن یک مسکن متوسط در محل خدمت خود دارد؟
آیا فرزندان و خانواده معلمان این کشور به لحاظ تامین ضروری ترین هزینه هایی چون تحصیل و درمان و برخورداری از یک تغذیه مناسب و..... محق به تامین این نیازها هستند ؟
آیا یک معلم حق دارد بعد از چند سال خدمت یک خودروی حداقلی داخلی داشته باشد ؟
آیا معلمان و خانواده های آنان اگر هر چند سال یک بار بخواهند به یک مسافرت داخلی رفته و یا از امکانات تفریحی و سرگرمی محل سکونت خود استفاده کنند مجاز به انجام این مسافرت و استفاده از این امکانات هستند ؟ ( یادتان باشد که مسافرت های خارجی و تورهای تفریحی با محل اسکان هتل های پنج ستاره را که مورد استفاده خود بزرگواران می باشد را عرض نکردیم ؛ محل اسکان همکاران مظلوم فرهنگی ما کلاس های مدارس شهرهای مقصد است که از هیچ امکان رفاهی حتی وسایل سرمایشی و گرمایشی مناسب برخوردار نیست.)
آیا اگر یک معلم که عمر خود را در راه تعلیم و تربیت فرزندان دیگران صرف کرده در صورت ضرورت و نیاز چنانچه فرزندش بخواهد در دانشگاه های غیر دولتی ادامه تحصیل دهد با حقوق معلمی قادر به پرداخت شهریه دانشگاه های آزاد و غیر انتفاعی و .... هست ؟
آیا یک معلم حق دارد با حقوقی که دریافت می کند حداقل استانداردهای ضرور معیشتی دیگر چون هزینه ازدواج فرزندان خود و یا تامین اقلام ضروری زندگی برای دختران نوعروس که از بد حادثه فرزندان فرهنگیان و معلمان این کشور هستند را تامین کند ؟
آیا معلم باید قادر به تامین هزینه های درمان خود و خانواده اش در صورت ابتلا به بیماری های صعب العلاج باشد ؟
جناب وزیر و نمایندگان محترم مجلس !
اگر بگویم فرزندان بعضی از معلمان این کشور دچار سوءتغذیه هستند و اگر بگویم بعضی از همکاران من از پرداخت اقساط وام های زیر ده میلیونی خود عاجزند و اگر بگویم گاهی در پرداخت قبوض آب ، برق و گاز خود می ماند ؛ اگر بگویم معلمان این کشور همواره شرمنده زن و فرزند خود هستند پر بی راه نگفته ام ...
سال گذشته در دبیرستانی مشغول انجام وظیفه بودم . همکاری که در کلاس روبه روی من مشغول تدریس بود از منزلش پیامی دریافت کرد که در اوج سرمای بهمن ماه گاز منزل او را به علت بدهی قطع کردند و فرزند نوزاد او که چند روز بود متولد شده بود تازه از بیمارستان به منزل آورده بودند ، آیا انتظار دارید این معلم در کلاس معجزه کند و طرح تحول بنیادین شما را اجرا نماید ؟
برادران بزرگوار !
خواهش می کنم یکبار برای همیشه تکلیف معلمان این مرز و بوم را مشخص کنید !
ما حق داریم خودمان را به لحاظ معیشت و سرانه دریافتی با معلمان کجای دنیا مقایسه کنیم ؟
از همکاران مان در کشورهای ملحد غربی چشم می پوشیم و حتی خود را با همکاران شاغل در کشورهای اسلامی درحال توسعه ای چون مالزی و سنگاپور هم مقایسه نمی کنیم ،اما اگر بخواهیم ناپرهیزی کرده و نیم نگاهی به معلمان ترک و افغان و اماراتی داشته باشیم که ما را ملامت نخواهید کرد ان شالله ؟
اگر سیاست گذاران و مجریان و تصمیم گیران و تصمیم سازان برای یک میلیون فرهنگی این کشور یک بار با این قشر فرهیخته و مظلوم صادق باشند و بگویند که ما حق داریم از چه سطحی از زندگی برخوردار باشیم و بعد بر مبنای محاسبات منطقی ریاضی خود و کارشناسان محترم و منصف شان تعیین بفرمایند که حداقل حقوق یک معلم چقدر باید باشد و این مقدار کارشناسی تعیین شده چه نسبتی با مقدار فعلی دارد باعث مزید امتنان خواهد بود و اگر توقعات وانتظارات حداقلی معلمان باز هم به نظر اضافه و گزافه می رسد امر به تصحیح فرمایید .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
این وزیر در اوج نخوت وزارت غرق شده و در کمال.... همه ما معلمان رو قربانی کرده و خواهد کرد.
چرا برای اکثر کارمندان دولت همه موحبات از قبیل وام، سرویس ایاب وذهاب، غذا، هزینه لباس، محل اقامت ارزان ودرجه یک، بن اعیاد ومناسبت ها ووو...فراهم است فقط برای معلمان نیست.
این کجای عدالت وانصاف است؟کجای مدیریت اسلامی است! متاسفانه همه همکاران همت نمی کنند ودر قالب مطالبه وخواست عمومی معلمان پای کار نمی آیند.!!!!؟
معلمان رو با حقوق گدایی اداره کر دند پس افزایش حق معلمان رو باج دادن میدونند و لازم نیست
اینها آخر حق کشی و اجحاف هستند
البته هرچند بر همگان روشن است که اگر احساس گردید ریالی از حقوق خودتان کم شود و در جیب یک معلم رود به بهانه های مختلف سعی در بر هم زدن قانون و... را خواهید کرد
الف استیصال
س سادگی
ت تنفر اززندگی
الف استضعاف
ن نخوربمیر
د دیوانگی
الف اضمحلال
ر ریاضت
د دردمند