*دکترین سخن معلم " گفت و گو " و " تفکر انتقادی " است .
یادداشت زیر پاسخ جناب آقای « حسین پناهی » به یکی از مخاطبان سخن معلم است . امید که همه دوستان و همکاران با ارائه نظرات ، فرهنگ گفت و گو و توجه به سخن مخالف را نهادینه نمایند .
به نام خدای حق
پاسخی به «گفتمان باید مسیری دیگر می داشت»
متن نوشته شما را که مطالعه کردم ؛ این واقعیت در ذهنم خطور کرد که ایرادی بر شما نیست ، این افکار سرچشمه از تفکر نادرست مسئولین اجرایی و فرهنگی جامعه است که تنها امر بی اهمیت برایشان آموزش و پرورش بوده و فقط در سخنرانی ها به آن اهمیت می دهند و شعار هایی که خود را با آن روشنفکر و دلسوز بنمایند. اما به جهت روشن شدن شما و خوانندگان دیگر و به امید تغییر نگرش اشتباه به مسئله مهم آموزش و پرورش نکاتی را ذکر می کنم. نه از نگاه یک معلم بلکه از نگاه یک ولی دانش آموز و شهروند عادی که مطالبه ای به حق و درست و بر طبق قانون اساسی این کشور به نام آموزش و پرورش رایگان دارم.
اگر در تحریم هستیم و منابع کشور محدود است چرا از هزینه های غیر ضرور کم نمی شود ؛ چرا از سمینارهای بی خاصیت که در آن سخنرانی های به اعتراف خودشان تکراری و بی اثراست، کم نمی شود؟
آیا باید در موقع صرفه جویی از محل تربیت نسل آینده هزینه کرد؟ آیا نمی توان از سفر های پر تعداد خارجی که صدای برخی مسئولان را هم در آورده کاست؟ پاداش های چند صد میلیونی و حقوق های چند ده میلیونی از خاطرتان رفته یا آن را به حق می دانید؟
اگر بناست داناترین فرد در خانواده دولت، یاور او در زمان بحران باشد، نباید در زمان فراغ هم همین محجوب که همیشه تحمل کرده مورد توجه آن پدر بی انصاف قرار گیرد؟ الان در تحریم و نبود پول به سختی افتاده ایم ، آن زمان که پول نفت مان به اندازه کل تاریخ فروش نفت بود چه کسی به فکر آموزش و پرورش افتاد؟
نه حقوق معلم که وضعیت مدارس هم جزء اولویت ها نبود. ما معلمان با این حقوق زندگی کرده ایم و گلیم خود از آب به در ، الان که بناست صرفه جویی شود دیگر ارگان ها هم صرفه جویی می کنند؟ یا به بهانه های مختلف پرداخت ها را افزایش داده اند و برای فرار از مالیات آن هم ترفند ها که به کار نبرده اند !
روزنامه که هیچ اخبار تلوزیون ملی را دنبال می کنید ؟ واقعیات را می بینید یا هر آنچه به دلخواه شماست، می شنوید؟ کارکرد معلم از نظر شما چیست؟ فقط زمانی که نظرش با شما موافق بود و در جبهه شهید می شد و از مال و جانش می گذشت تا دانش آموزانش هم به او اقتدا کنند، او را تایید می کردید ؛ الان هم که تبعیض را می بیند و بی تفاوتی مسئولین به تربیت و آموزش نسل فردا و اعتراض می کند را چون با نظر شما مطابق نیست رد می کنید. این داستان ها برای شما تمام شده و از آن استفاده ابزاری می کند برای معلمان هنوز هم ادامه دارد و باز هم معلم در حال دادن درس هایی به جامعه است که شما نمی توانید درک کنید. همیشه گذشتن از جان و مال درس دادن نیست زمانی هم ساختن و نجات جان درس دادن است. اکنون دشمن در صحنه فرهنگ نه با گلوله که با سیاست و اقتصاد به جنگ آمده و در برابر این تهاجم که آینده سازان را نشانه رفته راهی جز توجه به تربیت و آموزش درست آنان در زمینه های مختلف نیست . حتما شنیده ای که استعمار انگلیس سیاستش را برای 50 سال برنامه ریزی می کند ، 50 سال آینده این نسلی که الان با این شرایط بد آموزش می بیند در برابر او چه هنری آموخته که نشان دهد؟
از دولت مردان و مشکلات آنان گفتید ؛آیا تا کنون در هیچ زمانی اولویت دولت حل مشکلات آموزش و پرورش کشور به صورت ریشه ای و بنیادین بوده است، چه آن زمان که از پول نفت سرمست بودند و چه الان که از نبود رونق آن کلافه ؟ آیا به فکر نسل آینده و خودکفایی این مملکت هستند یا به فکر هم گروهی های خود در انتخابات 1 سال و 2 سال و 3 سال دیگر ؟ چه زمانی باید به فکر آینده این مملکت بود؟ آیا این آموزش و پرورش خسته چه از لحاظ سخت افزاری چه از لحاظ نرم افزاری و نیروی انسانی می تواند آینده ساز تربیت کند؟ من نه به عنوان معلم بلکه به عنوان یک شهروند غیر معلم می پرسم آیا دولت وظیفه اش را در قبال آموزش و پرورش انجام داد؟
آیا با این همه تاکیدات رهبری بر آموزش و پرورش و نقش فرهنگ در جامعه جز استفاده از نام ایشان در ارایه طرح های غیر کارشناسی کاری انجام شد؟ تحول بنیادین مورد نظر ایشان به کجا انجامید؟ در پیچ و خم سیاست گم شد؟
آری این دردی که کسی گوشی برای شنیدن شکوائیه ای از آن را ندارد چه از معلمان چه از بالاترین مقام کشور !
و اما درمورد ساعات کاری ؛ ندانستن یک موضوع عیب نیست ،نپرسیدن آن عیب است ؛ خوب بود قبل از نوشتن به ساعت آموزشی هم توجه می کردید که معادل چه زمان کار غیر آموزشی است و تحقیقی می کردید در دیگر کشورها به خصوص آنانی که هدف رسیدن به صنعت و شکوفایی آنان است. بدانید که هر ساعت حضور در کلاس درس نیازمند ساعاتی تحقیق و مطالعه و انجام آزمایشات و کارهای جنبی دیگر قبل از آن و تصحیح اوراق و پاسخ به اولیاء و ...است. بعد از آن هم پس یک روز سر و کله زدن با بچه های پر جنب و جوش چقدر باید وقت صرف کرد تا آرامش اعصاب و روان به دست آید؟ و سر جمع اینها ساعت کار معلمان ایران را زیاد هم کرده است .
ساعت کار آموزشی در جهان استاندارد هایی دارد که بهتر است درمورد آن تحقیق کنید. از طرفی کارمندان عزیز اگر به هر دلیلی روزی در محل کار خود نباشند کار آن روز را جبران نخواهند کرد و درصورت نیاز به حضور بیشتر در محل کار اضافه دریافتی خواهند داشت اما در مدارس به هر دلیلی که حضور نداشته باشی حتی بیماری باید جبران آن را در روز های بعد در برنامه ات بگنجانی. دیگر کارمندان در منزل دغدغه کار ندارند آیا معلم هم باید چنین باشد؟
جای تاسف است که قلم فرسایی شما در مقایسه جاهلانه زمان کار معلمان با دیگر اقشار با روشی مردم فریبانه سعی در زیاده خواه معرفی کردن معلمان دارد؟
در پایان امیدوارم مردم و مهمتر مسئولان اشتباه شما را در نگاه به آموزش و پرورش تکرار نکنند و این چنین به بیراهه نروند که عاقبتی خوش برای این کشور در پس آن متصور نخواهد بود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
زمانی که یکی از بی انطباط ترین شاگردان ما معلمان ریس جمهور شد و متاسفانه جمع زیادی از این معلمان از ترقی این شاگرد پر خاشگر خوشحال شدند نباید هم انتطاری برای بهبود داشت.
یادتان رفته چقدر خوشحال بودید و می گفتید فقط اقای دکتر.هی می گفتید نطام هما هنگ داره اجرا میشه شد چی شد آخرش؟
درد ما این نگاه دوگانه و تبعیض آمیز مابین فرهنگیان و سایر کارمندان دولتیست .
آفرین و هزاران آفرین خوب جوابش را دادی ، نویسنده مقاله کذایی اگه مردی جواب بده بی معرفت. .
ولی چه فایده گوش شنوایی نیست مسئولین خودشان را به خواب زده اند و نمی توان آنها را بیدار کرد