در ابتدای نوشته متذکر می شود که نگارنده این نوشته را به عنوان یک معلم و شهروند عادی نوشته است نه از جایگاه فعال صنفی ؛ چنان چه قبلا هم خشونت و مشکلات حقوقی دانش آموزان را بررسی و به نگارش در آورده است .
متاسفانه در بیشتر موارد نگاه افراد ؛ کارشناسان و فعالان یک سویه و از یک منظر می باشد چنان چه عده ای فقط به خشونت علیه کودکان می پردازند ، عده ای فقط در فکر ساختن حاشیه ی امنی برای معلم هستند .
اصل بدیهی آن است که برای کم کردن و ریشه کن کردن خشونت در مدرسه باید با انواع مختلف خشونت در مدرسه مقابله کرد .
با بیان مقدمه ی فوق به بهانه ی حمله و ضرب و شتم معلمان در استان فارس توسط اولیای دانش آموزان به بررسی اجمالی این ناهنجاری می پردازیم .
در طی سال های تحصیلی به وفور شاهد ضرب و شتم معلمان و اعمال خشونت به شکل های مختلف از جمله تحقیر و خشونت کلامی علیه معلمان هستیم . این خشونت معمولا از سوی اولیای دانش آموزان و افرادی خارج از مدرسه رخ می دهد و در مواردی این خشونت از سوی دانش آموزان نیز مشاهده می شود که باید به صورت تربیتی و ریشه ای بررسی شود ؛ اما خشونت اولیا و افراد غیر سازمانی علیه معلم در محیط مدرسه به علت تعداد بالای مدرسه معلم و ارتباط وسیع این نهاد با جامعه به عنوان جرمی مشهود است که می توان دقیق تر آن را بررسی کرد .
چنان چه همگان می دانند قانون های 608 و 609 مجازات اسلامی در رابطه با افرادی که مورد خشونت قرار گرفته اند وجود دارد .
آنچه که بر همگان آشکار است این نکته است که برای حل این جرم باید از چندین جبهه اقدام کرد از آن جمله بررسی عوامل وقوع این مساله و کم کردن عوامل وقوع آن به صورت فرهنگی و اداری است.
پرداخت و نکوهش این مسئله توسط عناصر رسانه ای از جمله نشریات، رادیو و تلویزیون، مقامات رسمی و افراد تاتیرگذار در جامعه به این مقوله است . اگر از عوامل پیش گیرانه که مسایل دیگری را نیز می توان برشمرد بگذریم باید عوامل بازدارنده نیز بازنگری و ارتقا یابند .
طبیعتا ضرب و شتم معلم و مدیر در مدرسه با وقوع این عمل در محیط خارج از مدرسه تفاوت معنایی و حقوقی بسیاری دارد ؛ چنان چه بیشتر افراد در محل کار خود و هنگام انجام وظیفه شرایط متفاوتی دارند ؛ برای مثال ضرب و شتم یک قاضی در دادگاه جزای بسیار متفاوتی با انجام این عمل در محلی غیر از محل کار دارد .
وقتی فردی به عنوان معلم یا مدیر و معاون در مدرسه حاضر می شود ضرب و شتم و اعمال خشونت علیه وی علاوه برخشونت علیه فرد ،شکستن حریم اماکن دولتی و برهم زدن نظم عمومی تلقی می شود ؛ به همین منظور انتظار می رود که مسئولین آموزش و پرورش و قوه ی قضائیه تدابیری بیاندیشند.
وزارت آموزش و پرورش برای حفاظت از پرسنل خود می تواند بخش یا شعبه ای را برای پیگیری این کارتشکیل دهد تا این مسئله علاوه بر جرم فردی و نزاع دو طرف جزای عمومی نیز در پی داشته باشد .
اینکه در وقوع این حوادث معلم نیز مقصر است یانه بحث دیگر است .
در صورت خطاکار بودن معلم نهادهایی وجود دارند که به شکایت افراد در مورد عملکرد معلمان رسیدگی کنند ولی این مسئله که هر کسی به شکل سلیقه ای و با ذهنیت خود بخواهد مسئله را پیگیری کند و معلم را مورد خشونت قرار دهد نه تنها موجب قربانی شدن معلم و آموزش مدرسه می شود بلکه حیثیت و ساختار و جایگاه نظام آموزش و پرورش خدشه دار می شود.
از مسئولین محترم انتظار می رود قبل از وقوع و تکرار حوادث مشابه اقدامات لازم را انجام دهند.
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
نظرات بینندگان
اگر مربيان ما شيوه آموزش و تربيت دانش آموزان را بلد نباشند چه كنيم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
واقعا ربطي به وزيران دارد.
مربيان ناكارآمد در آموزش و تربيت را مي بايست اخراج كرد. زيرا شاگردان ناكارآمدي را تحويل جامعه مي دهند.