دولت باید تا 16 آذر ماه لایحه ی بودجه را تقدیم مجلس کند . دولت تدبیر و امید ، همچون دولت اصلاحات ، در عمل نشان داده که به این ضرب العجل پای بند بوده و این مهم تا تاریخ فوق قریب به یقین اتفاق خواهد افتاد .
سهم آموزش و پرورش در بودجه ، همیشه ناچیز بوده و از این بابت ، این وزارتخانه ، هیچ گاه حال و روز خوشی نداشته و اغلب مورد کم لطفی و بی مهری شدید قرار گرفته است ( مخصوصا در طول 7 ، 8 سال گذشته ) .
با این حال ، مطابق عادت مالوف ، تا تصویب لایحه در مجلس ، فعل و انفعال خاصی در رابطه با این سهم ناچیز آموزش و پرورش از بودجه عمومی دولت صورت نمی گیرد و نقطه ی شروع فعل و انفعالات ، معمولا حین تصویب بودجه یا بعد آن بوده است .
آنچه که مشخص و محرز است ، این است که مجلس شورای اسلامی ، نسبت به این سهم نمی تواند چکش کاری خاصی انجام دهد ، و همان بودجه پیشنهادی با اندک تغییراتی به تصویب می رسد .
تا ارائه لایحه بودجه و تصویب آن در مجلس ، زمان زیادی باقی نمانده است .
انتظار این است که در این مدت محدود ، همه ی گروه ها و تشکل های فرهنگی دست به دست هم داده و انرژی و توان خود را صرف موضوع افزایش بودجه آموزش و پرورش کنند و بر طبل اختلافات و انتقادات نکوبند.
مخصوصا از بزرگان ، فعالان و افراد تاثیر گذارِ تشکل های فرهنگی این انتظار دو برابر است ؛ چرا که اگر این عزیزان ، قبل از تصویب بودجه بر طبل اختلافات بکوبند ، بعد از تصویب آن ، سایر فرهنگیان باید آب در هاون آموزش و معیشت بکوبند .
سرنوشت میلیون ها دانش آموز و معلم به این بودجه گره خورده است .
شایسته است که اگر غم ِآموزش داریم و درد ِ معیشت ، و اگر برای کرامت معلم و دانش آموز ارزش قائلیم ، برای مدتی کوتاه هم که شده اختلافات را کنار بگذاریم و با یک دلی و یک رنگی و اتحاد و با رسانه ای کردن و پر رنگ کردن موضوع افزایش بودجه ، دین خود را نسبت به دانش آموزان و معلمان انجام دهیم.
اهمیت موضوع آن گاه بیشتر مشخص می شود که سیاست نامبارک صرف جویی وزارت آموزش و پرورش را به یاد آوریم . سیاستی که امسال به شکلی خاص ظهور و بروز پیدا کرد و چامعه ی معلمی و متعاقب آن جامعه ی دانش آموزی را با دردسرهای خاص خود روبه رو کرد .
البته سیاست صرفه جویی به شرط اینکه برای جلوگیری از ریخت و پاش های بیهوده و هدر رفت سرمایه باشد ، می تواند منشا آثار خیر باشد ، ولی وقتی هدف آن ، استثمار و بهره کشی از معلمان شود ، آموزش و فرهنگ را در مسیر نابودی پیش خواهد برد .
موضوع افزایش بودجه آموزش و پرورش ، اگر به شکل علمی و تجزیه تحلیلی و با ارائه ی آمار و ارقامِ مستند رسانه ای شود ، آثار مثبتی به همراه خواهد داشت .
به هر حال به هر روش معقول و منطقی باید دست یازید تا نتیجه ای حاصل شود . می توان در گروه های تلگرامی وابسته به فرهنگیان ، این موضوع را به عنوان یک مطالبه و در خواست عمومی مطرح و درباره آن صحبت کرد ( کاری که در بعضی از گروه ها در حال انجام است ).
می توان در همین سایت وزین ، درباره ی آن سخن ها گفت و نوشت ...
اگرچه سیاست های صدا سیما را در قبال معلمان پسندیده نمی دانیم ، ولی اگر بتوان با روش هایی ، موضوع افزایش بودجه آموزش و پرورش را به برنامه زنده ی " گفت و گوی ویژه " شبکه 2 سیما یا برنامه زنده ی " نگاه 1 " شبکه یک سیما انتقال داد و آن را با حضور کارشناسان سازمان مدیریت و برنامه ریزی و نمایندگان معلمان مورد بحث زنده قرار داد ، شاید کار در خور تحسینی صورت گرفته باشد .
این نکته مهم و کلیدی را اصلا نباید فراموش کرد که در تمامی این گفته ها و نوشته ها ، پیکان « انتقادات و نیز راه کارها » باید متوجه " سازمان مدیریت و برنامه ریزی " باشد.
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
https://telegram.me/sokhanmoallem
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
بسیار عالی و به موقع به این مساله اشاره کردید.
بهترین فرصته که تشکلها از حالت اسمی و فرمایشی خارج و در قواره تشکل صنفی واقعی ظاهر شوند و از حقوق جامعه فرهنگیان دفاع کنند.
بقول همکارمان به فکر شغل دوم باشیم تا فرصت از دست نرفته و پیر نشده ایم.
همین حرفها را می زنید که همیشه سر معلم را بی کلاه می گذارند و میگند اینا شغل دوم دارند
جایی باید زنگ بزنیم ؟؟؟؟؟ یا ایمیل بدیم ؟
شماره و
آدرس بدید ما همه آماده ایم
فکر کنم معلمان تهرانی نه مشکلی دارن ونه معوقاتی وگرنه جواب میدادن ویا دنبال کارومیگرفتن!!!؟
همکاران عزیز زمان انجام هر کاری در نتیجه بخش بودن آن خیلی تاثیر دارد پس بیاییید با هم اعتراضات صنفیمان را در بهترین زمان به نتیجه برسانیم یا حق...