5 اكتبر مصادف با 13 مهر روز جهاني معلم بود. اين روز در بيش از 100 كشور جهان جشن گرفته ميشود. يونسكو هر ساله شعار يا جملهاي كوتاه را درباره نقش كليدي و راهبردي معلمان در نظر ميگيرد و شعار سال 2015 اينچنين است:
ميدان دادن به معلمان، ساختن جوامع پايدار
با وجود عضويت ايران در سازمان جهاني يونسكو و پذيرش رسميت و گرامی داشت اين روز از سوي مسئولان و وزير آموزش و پرورش وقت، هنوز برگزاري يا گرامي داشت اين روز تابع سليقه افراد و شرايط اجتماعي جامعه ماست. پس از وزارت دكتر نجفي تنها در زمان وزارت مرتضي حاجي بود كه اين روز رسما از سوي وزارت آموزش و پرورش اعلام و معلمان نسبت به آن مطلع و توجيه شدند.
امسال وزارت آموزش و پرورش دولت تدبير و اميد برنامه خاصي را براي بزرگداشت اين روز اجرا نكرد. هرچند شايسته بود در راستاي «امنيت فرهنگي» و «اعتماد به معلمان» برنامهاي در خور از سوي مسئولان وزارت آموزش و پرورش براي روز جهاني معلم در نظر گرفته ميشد.
روز جهاني معلم فرصتي منحصر به فرد براي همه به ويژه مسئولان وزارت آموزش و پرورش و معلمان است كه توجه جامعه و افكار عمومي را به نقش كليدي آموزش در توسعه پايدار و ساختن يك جامعه سالم جلب کند. گذشتن از چنين فرصتهايي و سكوت در برابر اهميت اين روز گشايش چنداني را در وضعيت كنوني و نيز وضعيت معلمان ايجاد نخواهد كرد.
روز جهاني معلم روزي است براي همبستگي معلمان در سراسر جهان و فرصتي است كه آنها داشتههاي خود را به روز كنند و با در نظر گرفتن فرصتها و تهديدها، نظام آموزشي جامعه خود را به سوي بهرهوري هرچه بيشتر سوق دهند.
با اينكه در شعار روز جهاني معلم بر اختيار دادن به معلمان و پررنگ كردن نقش آنان تاكيد شده اما به نظر ميرسد كه حداقل در نظام آموزشي ما چنين وضعيتي براي معلمان كمرنگ است. با وجود آنكه نظام آموزش و پرورش بر دو عنصر معلم و دانشآموز بنا شده است اما بايد به اين واقعيت تلخ اعتراف كرد كه با وجود ادعاي مسئولان مبني بر پررنگ بودن نقش آنها در فرايند تصميمگيريها و تصميمسازي متاسفانه معلمان نقش چنداني در اين روند نداشته و ندارند. آنها همواره نقش مجري فرامين و بخشنامهها را داشته و نقششان در طراحي يك نظام آموزشي ارگانيك و ديناميك بعضا ناديده گرفته شده است. معلمان جز مدرسه نقش چنداني در ساير سطوح مديريتي و برنامهريزي وزارت آموزش و پرورش ندارند و حتي در كتاب و محتواي آموزشي كه توسط آنها و در كلاس تدريس ميشود هم بازيگر فعالي نيستند.
توجه به معلم و شرايط او به ويژه مشكلات معيشتي و اقتصادي بايد از حد حرف فراتر رفته و وارد فاز عمل شود. معلمان بايد اين بهبود را در زندگي خود حس و تجربه كنند. در اين زمينه بايد پاسخي اقناعگرانه به مطالبات و خواستههاي آنها در سه سطح «معيشت، منزلت و معرفت» داده شود.
اگر قرار است كه كشور ما بر اساس اسناد و چشم اندازهاي ترسيم شده در تراز اول منطقه مطرح باشد چارهاي جز پياده كردن و توصيههاي يونسكو و بهرهگيري از ساير تجارب كشورهاي توسعه يافته را نداريم.
مسئولان و جامعه بايد به اين باور و اعتقاد برسند كه موتور توسعه و پيشرفت جامعه از مجراي آموزش و پرورش مي گذرد و كليد طلايي اين موفقيت در دستان معلم و ميدان دادن به اوست.
نظرات بینندگان
وقتی یک ارگان را با کمترین هزینه همیشه اداره کردیم چرا باید هزینه بیشتری پرداخت کنیم
همین طرز تفکر باعث تربیت نسلی ضعیف شده نسلی که کامل بی تفاوت شده