در جديدترين بخشنامهاي كه درباره ادامه تحصيل صادر شده، بر اين نكته تاكيد شده كه هر فرد فقط يكبار ميتواند از مزاياي ارتقای مدرك بهره ببرد، يعني فردي كه با فوقديپلم استخدام شده، فقط حق دارد مدرك ليسانس را اخذ كرده و از مزاياي آن بهرمند شود و اين يعني راه ادامه تحصيل براي او بسته ميشود!
اگر سيستم آموزشي را در اين رابطه در نظر بگيريم، بهروز بودن و آگاهي بيشتر يافتن از علم تخصصي فرد، براي او دچار مشكل شده و او را وارد بنبستي به نام توقف علمي ميكند!
توجه به اين نكته مهم است كه سيستم آموزشي آيينه تمامنماي رشد و توسعه محسوب ميشود و در نظر گرفتن آن ميتواند زمينه ارتقای كيفيت را فراهم كرده و جاذبههاي متعدد علمي را به همراه داشته باشد.
دنياي امروز، دنياي كشفيات و اختراعات و ابداعات جديد است. در اين دنيا علم و دانش حرف اول را ميزند. چرا وقتي كه هر روز با كشفهاي جديد علمي روبهرو هستيم و توجه به مسائل علمي، پژوهشي از اولويت بالايي برخوردار است، بايد شاهد چنين تصميمي باشيم؟
آنچه در نهادهاي آموزشي بايد به صورت خاصي مورد توجه قرار گيرد خروج از روزمرگيهاي علمي است. بنبست ادامه تحصيل، ارتقای كيفي را دچار خدشه كرده و در محدودهاي كليشهاي، آن را گرفتار ميكند. عدم توجه به اين حوزه، توقف در پيشرفت را به همراه دارد.
بيگمان اجراي چنين طرحي، آن هم در نهادهاي آموزشي، دل زدگي از نقش آموزشي را به همراه خواهد داشت. معلم بايد دانشآموزش را به سمت ارتقای دانش رهنمون كند و اين باور را در او پرورش دهد كه هميشه راه ترقي به رويش باز است و ميتواند در هر زماني به رشد علمي خويش بينديشد.
چه اشكالي دارد معلمان هر مقطع تحصيلي از مدارج بالاي علمي برخوردار باشند تا جديدترين يافتههاي علمي را به دانشآموز منتقل كنند؟
مگر نبايد آموزش و پرورش را از ارتقای كيفي علمي فربه كنيم؟
مگر در نظام رتبهبندي، به امر پژوهش توصيه نميشود؟
اگر نگاهي گذرا به سيستم ادامه تحصيل داشته باشيم، در اين سيستم، چندي قبل ماموريت آموزشي حذف شد! حالا هم راه ادامه تحصيل بسته شده است.
طبعا اين نگاه به جاي رشد، سكون را به ارمغان ميآورد كه پيامدي جز انفعال را به همراه ندارد.
بياييم نگاهي برجستهتر را به آموزش داشته باشيم تا خدايناكرده آموزش دچار روزمرگي و كليشهاي شدن نشود.
ناگفته پيداست كه زيربنای هر تحول و حركت جديد، آموزش و داشتن نيروي انساني متخصص است. در اين ميان معلمان از آنجا كه وظيفه دارند ديگران را آموزش دهند، اگر بهروز نباشند و با تغيير و تحولات جديد خود را همراه نسازند موفقيتي حاصل نميكنند. عدم موفقيت معلمان يعني ناموفق بودن دانشآموزان و نظام آموزشي.
روزنامه آرمان
نظرات بینندگان
7سال بعد: اخراج معلمان با مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد
10سال بعد:ممنوعیت بکار گیری معلمان با مدرک دیپلم و بالاتر
12سال بعد:طرح استخدام معلم با حد اقل سواد خواندن و نوشتن در مجلس رای نیاورد
15سال بعد: طی مراسمی با شکوه درب آموزش و پرورش برای همیشه تخته شد و از معدود معلمانی که در این ماتمکده زنده مانده بودند تقدیر به عمل آمد و سپس آنها را برای ثبت در تاریخ روانه موزه کردند.