با آغاز سال تحصیلی از تاریخ 31 شهریور 94 و پذیرش یک میلیون و سیصد هزار کلاس اولی توسط مدارس ابتدایی یکی از بزرگترین و شکوه مندترین فرآیند و فعالیت کشوری سرانجام گرفت و از اول مهر بیش از 13 میلیون دانش آموز جهت امر الهی تعلیم و تربیت راهی مدارس خواهند شد که اگر بخواهیم خانواده ها را به حساب بیاوریم در واقع 40 میلیون ایرانی و حتی اتباع خارجی توسط مدارس سامان دهی شده و به آنان تا پایان سال تحصیلی خدمات ارائه خواهد شد که از بزرگترین و تاثیر گذارترین امور در هر کشوری است .
اما در این تحلیل کوتاه می خواهم سهم مدرسه و سهم نیرو های اداری و ستادی در اجرای این امر مهم را به تصویر در آورم .
نیروهای اداری و ستادی برای این بازگشایی که با توجه به مصاحبه وزیر محترم که فرمودند هیچ مشکلی در این امر وجود نداشته و کارها به سامان رسیده است چه کرده اند ؟
اگر نظری به بخشنامه های ستادی و اداری داشته باشید ، اکثر دستورات ارائه شده جنبه محدودیت و ممنوعیت دارد و تا این تاریخ ریالی سرانه به حساب مدارس دولتی واریز نشده است .
اکثریت مدارس با کمبود در زمینه های مختلف روبرو بوده و هستند ؛ حتی در امر سامان دهی نیرو برای مدیران و معاونین هم کلاس در نظر گرفته شده تا خدای ناکرده به بودجه آموزش و پرورش فشاری وارد نشود !
در سامان دهی نیروی انسانی، نرم دانش آموز حداقل 33 و حداکثر 39 نفر پیش بینی شده و در واقع مو را از ماست کشیده اند و با حداکثر سخت گیری برای مدارس صرفه جویی کرده اند .
سوال اینجاست که بدنه ستادی و اداری 350 هزار نفری آموزش و پرورش که بودجه بیشتری از مدارس صرف شان شده و می شود برای بازگشایی مدارس چه کاری جز اعمال محدودیت ها ، ممنوعیت ها و سخت گیری و.....انجام داده اند ؟
البته تیم های نظارتی دائم به مدارس سر می زنند که مطمئن شوند این محدودیت ها و ممنوعیت ها و سخت گیری ها و .... دقیقا اعمال شده است یا خیر و اگر از مشکلات حرفی زده شود فقط سری تکان می دهند و اگر بتوانند گزکی از مدرسه بگیرند که دیگر عیش کامل می شود و مدرسه باید تمکین کند و حرفی نزند !
اما کار سنگین و متراکم مدارس چه در ایام تابستان و چه در طول سال بر کسی پوشیده نیست و مدرسه باید امور خود را درست و کامل انجام دهد و اگر غیر از این باشد مردم متضرر خواهند شد . بنا برای اثر بخشی کار مدارس کاملا روشن و شفاف بوده و با این بازگشایی شکوه مند به گفته وزیر مدارس وظایف خود کامل و درست انجام داده اند و مهر ، مردم کشور فرزندان شان را به مدارس فرستاده اند ، اما سیستم ستادی و اداری ما حتی به وعده های خود هم نتوانسته عمل کند .
قرار بود اواخر شهریور سرانه واریز کنند ؟
احکام رتبه بندی را به مدارس ارسال کنند ؟
پاداش بازنشستگان را بدهند ؟
بدهی حق التدریس سه ماه آخر سال قبل را بدهند که نداده اند و ده ها موضوع دیگر که از حوصله این یادداشت خارج است .
این بدنه اداری بوروکرات و ناچابک و پر هزینه اجازه رشد و تعالی به مدارس نخواهد داد و اگر کادر مدرسه خود به فکر نباشند هیچ موفقیتی حاصل نخواهد شد .
حال که صحبت از حذف چند صد هزار از نیرو های آموزش و پرورش به گوش می رسد ، آیا سیستم اداری آموزش و پرورش با نیمی از این 350 هزار نفر اداره نمی شود ؟
چون مدارس ما با حداقل نیرو در حال انجام کارهای بزرگ و چشم گیر هستند که نمونه آن بازگشایی شکوه مند مدارس بوده و در ادامه ارائه خدمات به مردمی که بسیاری از آنها از قشرهای محروم و فقیر جامعه ما هستند .
به امید روزی که « مدرسه محوری » در آموزش و پرورش نهادینه شود و سیستم اداری پشتیبان و تامین کننده نیاز های ضروری آن باشد .
در پایان از نقش شهرداری ها در کمک به مدارس باید تقدیر کرد که بخشی از فعالیت های عمرانی مدارس را به خوبی انجام داده و کمک کار این پروسه بوده اند .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
1- بالا بردن تراکم کلاسها به نحوی که برخی از کلاسها تا 45 دانش آموز را در خود جای داده اند آنهم با مدارس و کلاسهای کوچک و به شدت فرسوده ، برای صرفه جویی در پرداخت دستمزد معلم سه کلاس را تبدیل به دو کلاس می کنند و هزینه پرداخت حقوق یک معلم را صرفه جویی می کنند.
2- کلاسهایی که در سالهای قبل با حق التدریس نیروهای رسمی و پیمانی به صورت اضافه کار تشکیل می شدند امسال به نیروهای پیش دبستانی واگذار شده اند و به همکاران رسمی متقاضی اضافه کار ( به خصوص معلمان مرد برای ترمیم حقوق و دستمزد نا چیزشان ) کلاسی تعلق نگرفته، به این صورت اضافه کاری که قرار بود به یک معلم پرداخت شود به دو یا سه نفر از نیروهای حق التدریس پرداخت می شود و باز هم صرفه جویی در پرداختها به وجود می آید.
و به این صورت قسمتی از اعتبارات رتبه بندی معلمان تامین می شود.