یکی از اساسی ترین سوالاتی که به ذهن هر انسان متفکری در یک جامعه مسلمان و شیعه خطور می کند ، پرداخت « حقوق زیر خط فقر به معلمان » است که کار آنها با انبیا مقایسه شده و آنان خردمندان جامعه قلمداد می شوند و قرار است انسان های شایسته تحویل جامعه آینده دهند .
چنین مقام شامخی برای هیچ شغلی حتی پزشکان و پرستاران که وظیفه ای بس حیاتی و مهم در امر سلامت جامعه و رفع درد های جسمی و روحی دارند هم تاکنون دیده نشده است .
البته « ساده زیستی » با « فقر » تفاوت بسیاری دارد و به فرمایش بزرگان دین ما از فقر و نداری مزمت شده و همواره تاکید شده اگر فقر ورود کند ایمان از دری دیگر بیرون می رود و یا لا معاش لا معاد .
بنابراین ساده زیستی به مفهوم یک زندگی متعادل آبرومند برای همه افراد یک جامعه است که هر فردی مطابق جایگاه خود باید آن را تعریف کند .
در خصوص معلمان یک جامعه که قرار است الگویی برای دانش آموزان آینده ساز باشند ، در ابتدا رعایت شان و منزلت و نحوه زندگی آنهاست که دانش آموزان متوجه شوند که با علم و اخلاق می توان با عزت و آبرو زندگی کرد و هم برای خود و هم برای جامعه مفید فایده بود .
معلمی که بر اساس اعلام عمومی بانک مرکزی زیر خط فقر حقوق می گیرد و همه انسان های این کشور و حتی دنیا و حتی مسوولین کشور واقف به این موضوع دردناک هستند چرا هیچ گونه اقدامی نمی کنند ؟ و حتی در صورت اقدام به کار های کوچک مثل رتبه بندی آن را محدود کرده تا عده ای از شاغلین و بازنشستگان از آن بی بهره باشند ؟ و مابقی نیز با دریافت های اندک همچنان مهر زیر خط فقر را بر پیشانی داشته باشند ؟
جواب یکسان مسوولین محترم دولتی و حکومتی این است اعتبار لازم را نداریم .
با اجازه من این جمله را بدین شکل اصلاح می کنم :
بودجه کشور درست و عادلانه تقسیم نمی شود و به همین دلیل معلمان این جامعه که شغل شان شغل انبیاست زیر خط فقر حقوق می گیرند و تحقیر می شوند .این در حالی است سایر قشرها از کاسب و دلال و غیره و حتی کارمندان سایر نهاد ها و بانک ها و...از خوان نعمت دریافتی های بالای خط فقر بدون مشکل اعتبار استفاده می کنند و فقط معلمان باید بار فقر و تحقیر حاصل از کمبود اعتبار را به دوش کشند .
به امید رفع این معضل بزرگ تعلیم و تربیتی از جامعه به دست دولت تدبیر و امید
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
عزیزان فرهنگی با حرف گره مشکلات ما باز نمیشود.
خودتون شاهد اجرای رتبه بندی نیم بند هستید...
همکاران حق گرفتنی است کسی حق ما را دو دستی تقدیممان نمیکند.
فرصت را غنیمت بدانید که اگر گذشت پشیمانی سودی نخواهد داشت.
1. 6 سال اول خدمت، کلا رتبه بندی در کار نیست ( ارتقاء معیشت معلم صفر).
2. 6 سال تا 12 سال خدمت، رتبه پایه و فقط 15 درصد حق شغل (ارتقاء معیشت معلم خیلی ناچیز به مدت 6 سال).
3. 12 سال تا 18 سال خدمت، رتبه ارشد و فقط 25 درصد حق شغل (ارتقاء معیشت معلم ناچیز به مدت 6 سال).
4. 18 سال تا 24 سال خدمت، رتبه خبره و 35 در صد حق شغل (ارتقاء معیشت معلم متوسط به مدت 6 سال).
5. 24 سال خدمت تا بازنشستگی، رتبه عالی و 50 درصد حق شغل(ارتقاء معیشت معلم نسبتا خوب به مدت6 سال، اگر خدمت سربازی داشته باشد حدود 4 سال در رتبه عالی حقوق دریافت خواهد کرد- فقط و فقط 4 سال!!!!!!!!!).
نتیجه اینکه:
عملا ارتقاء معیشت در طول خدمت 30 ساله معلم فقط و فقط در 10 یا 12 سال پایانی خدمت خواهد بود. یعنی یک سوم عمر خدمتی یک معلم از نظر معیشتی ارتقاء خواهد یافت.