براي دومين بار محمدباقر نوبخت، معاون رييس‌جمهور و رييس سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كه مسووليت سخنگويي دولت را هم برعهده دارد صبح كاري خود را با ديدار نمايندگان تشكل‌هاي معلمي آغاز كرد. برگزاري اين نشست در فاصله يك هفته‌اي و گفت‌وگوي دوساعته در اين جلسه نويددهنده رويكرد مثبتي در دولت يازدهم نسبت به جايگاه تشكل‌هاست.
اين رويكرد مثبت را در سخنان و مواضع شخص نخست دولت يعني رييس‌جمهور هم شاهد بوديم. او در جمع معلمان كه به مناسبت روز معلم در ارديبهشت‌ماه سخن مي‌گفت بر حق اعتراض معلمان تاكيد ورزيد و به نوعي تشكل‌هاي صنفي و مدني را يك فرصت دانست. روحاني نه‌تنها خطاب به معلمان بلكه به كارگران هم اشاره كرد و از اينكه اين قشر و صنف پس از سال‌ها امكان تجمع را پيدا كردند، ابراز خوشحالي كرد.
علي‌اصغر فاني در قامت وزيري كه مشهور به محافظه‌كاري است نيز احتياط را كنار گذاشته و از همان ماه‌هاي نخست وزارت در تعامل با تشكل‌هاي صنفي و سياسي عملا نشان داد براي اين نهادها رسميت قايل است و از ارتباط با فعالان استقبال مي‌كند.
اين جمله فاني كه گفته بود بايد فرهنگ امنيتي به امنيت فرهنگي تغيير يابد شاه‌بيتي شد براي يك مطالبه ديرينه كه همواره از سوي فعالان صنفي معلمان مورد تاكيد قرار مي‌گرفت چراكه كنشگران مدني حوزه تعليم و تربيت ادامه فعاليت خود را در فضاي امن و آرام، ممكن مي‌دانستند.
اصرار فعالان تشكل‌هاي مدني بر تعامل با مسوولان در واقع اصرار بر پيمودن مسير مدني براي بيان مطالبات است و تاكيد بر اين رويكرد كه حل مسائل آموزش‌وپرورش به طور يكجانبه حل نخواهد شد.
پاي بندي به مسير مدني و الزام‌هاي كنشگري صنفي از طرفين مي‌تواند تضمين‌كننده استمرار اين مسير باشد در اين راستا از دولتمردان و نهادها و دستگاه‌هاي دولتي انتظار مي‌رود پيشقدم باشند چرا كه آنها در مسند قدرت قرار دارند لازم است اعتمادسازي از سوي آنها آغاز شود چرا كه جلب اعتماد از طرف صاحب‌منصبان اميد را در جامعه معلمي گسترش مي‌دهد و سرمايه‌هاي انساني را در مسير اهداف دستگاه تعليم و تربيت قرار مي‌دهد.
اميد و اعتماد از شاخص‌هاي مهم رواني و اجتماعي است كه هم نشانه مدنيت است و هم تقويت‌كننده و گسترش‌بخش ويژگي‌‌ها و سرمايه مدني و انتظار مي‌رود در دولتي كه نام تدبيرواميد را بر خود گذاشته، توجه جدي‌تري به اين مهم صورت گيرد.
معاونان وزير به ويژه معاون پشتيباني و حقوقي و امور مجلس نيز نشست‌ها و ديدارهايي با نمايندگان تشكل‌هاي معلمي داشتند و به تبع آنها مديران كل در استان‌ها و روساي برخي مناطق نيز تعاملاتي با فعالان صنفي معلمان برقرار كردند.
اين موارد كه در دوره هشت ساله دولت نهم و دهم به كلي تعطيل شده بود و باوري به آن وجود نداشت جامعه معلمان را به تحرك و پويايي واداشت؛ تحرك و پويايي‌اي كه بي‌ترديد بايد رنگ و بوي مدني داشته باشد تا استمرار داشته و اعتماد متقابل را موجب شود.
هر چند در ماه‌هاي اخير تحركات جامعه معلمي در مواردي با سوءظن مواجه شد اما به طور كلي براي دولتمردان دولت يازدهم ثابت شده است كه معلمان و تشكل‌هاي معلمي بر قرارگرفتن در مسير مدني و صنفي اصرار دارند. چهره‌هاي شاخص و با تجربه تشكل‌ها تمام تلاش خود را به‌كار گرفتند تا عطش ايجادشده براي بيان مطالبات را مديريت كنند و از كشيده شدن به وادي افراط و هرج و مرج جلوگيري شود.
معلمان مي‌دانستند و مي‌دانند فضاي ايجاد شده پس از استقرار دولت يازدهم يك فرصت است؛ فرصتي كه هم نبايد از دست داد و هم نبايد تبديل به تهديد شود.
نظرات بینندگان
هنوز مجمعی تشکیل نشده, عضو گیری انجام نشده, انتخابات هیات مدیره انجام نشده,
این آقایون و خانمها چطور عضو تشکیلات شدند ?
با رای وزیر!
چرا تجمع خودجوش معلمان به آن بلیه دچار شد?!
چرا سایت کانون معلمان فانی شد?!
چرا نمایندگان اسمی معلمان فقط نشست برگزار میکند به صرف میوه و مخلفات اما جرات گفتن حقیقت را ندارند?!
چرا از بیزاری معلمان نسبت به طرح فانی آقای وزیر حرفی نمیزنند?!
چرا از معلمان حمایت نمیکنند?!