مهلت ثبت نام داوطلبان نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی به پایان رسید و بنا گزارش سایت تابناک به نقل از سخنگوی ستاد انتخابات کشور طبق آمار رسمی برای 290 کرسی مجلس شورای اسلامی نزدیک به 49000 نفرداوطلب مدارک خود را بارگذاری کرده اند ( به طور میانگین برای هر کرسی 180 نفر)
بیشترین متقاضیان ثبت نام نمایندگی مجلس با 470 نفر برای هر کرسی مربوط به شهر کرج مرکز استان البرز می باشد. البته نامزد شدن و رای دادن حق همه افراد واجد شرایط در هر جامعه مدنی می باشد اما اگر این استقبال همگانی نظام مند نباشد و همه ولو با حسن نیت قصد نمایندگی داشته باشند آیا شدنی است؟ این سئوالی ست که این روزها فکر خیلی ها را مشغول کرده و در نوشته حاضر هم سعی برآن است تا در حد بضاعت خود به آسیب شناسی شیوه کاندیداتوری همگانی نامزدها بپردازم واین که چگونه این خیل بزرگ داوطلب نمایندگی در غیاب احزاب تاثیرگذار؛ راسا خود را برای نماینگی مردم محق دانسته و برای ثبت نام تقریبا هجوم آورده اند و این هجوم باعث شکل گیری تناسبی غیر منطقی بین تعداد 290 کرسی موجود مجلس و لشکر 49000 نفره داوطلبین شده و لابد هر کدام برای اداره کشور طرح و برنامه خاص خود را دارند و با انگیزه های مختلف قصد تصاحب این کرسی ها را دارند . (یک مویز وچهل قلندر! ).
البته در نگاه اول شمار بالای این تعداد متقاضی را شاید بتوان به حساب احساس مسئولیت شهروندان متقاضی و یا آنچه را که خود متقاضیان بعضا با حالتی متواضعانه ! « احساس تکلیف » می نامند گذاشت و چون در این نوشته فرض بر حسن نیت همه متقاضیان می باشد؛ اجمالا می توان آن را گامی مثبت در جهت ارتقای مشارکت عمومی دانست. ضمن اینکه دولت و وزارت کشور هم گرمی بازار انتخابات و تشکیل صف های طولانی رای دهنده گان را نقطه قوت می دانند ( ارسال پیامک عجیب و بی سابقه دعوت عموم شهروندان برای نامزد شدن در انتخابات را نیز می توان ازاین منظر نگریست) اما اگر با نگاهی تحلیلی و جامعه شناسانه و از زاویه بررسی کیفی و نه کمی به نتایج انتخابات قبلی که تقریبا با همین روند برگزارشده بنگریم آثار منفی فراوانی درآن خودنمایی می کند که خود معلول نقصان بزرگتری است و آن غیبت یا حضور کم رنگ غایبان اصلی پروسه انتخابات درمردم سالاری های مدرن یعنی احزاب و تشکل ها و سندیکاهای صنفی در انتخابات می باشد و از آنجایی که در ایران احزاب و نهادهای صنفی و مدنی هنوز نخواسته اند و یا نتوانسته اند سر نخ اصلی انتخابات در کشور را به دست گیرند اکثر نامزدهای نمایندگی مجلس و شوراها ترجیح می دهند به صورت منفرد در انتخابات نامزد شوند و در صورت انتخاب شدن در طول دوره نمایندگی هم بین جریانات سیاسی شناور بمانند .
از این رو با توجه به تعداد فراوان داوطلبین برای برنده شدن در این ماراتن نفس گیر و پرهزینه بعضا به انواع اقسام ادعاهای غیر اصولی و وعده وعیدهای غیر قابل اجرا متوسل و بسیاری از رای دهندگان را گمراه می کنند.
اصولا سهولت کاندیدا شدن در کنار وسوسه کسب موقعیت اجتماعی و سیاسی و احیانا مادی و عوامل جذاب دیگر می تواند محرک قوی و جذابی برای عموم مردم باشد تا به شرکت در انتخابات به عنوان یک فرصت نگریسته و در این فرصت فراهم شده « شبه بخت آزمایی » بخت خود را بیازمایند. (نگاهی بیندازید به مصاحبه های تلوزیونی بعضی از کاندیداها در دوره های قبل که بعضا با شیطنت خبرنگاران همراه و باعث خنده مخاطب می شود) و بسیاری ازآنها متاسفانه متحمل هزینه های سنگین مادی و معنوی نیز می شوند .
تعدد بیش از اندازه نامزد ها یک اشکال بزرگ دیگر هم دارد وآن خورد شدن و تقسیم آرای شهروندان بین نامزدهای مختلف است بدین معنی که در بعضی از حوزه های انتخاباتی آرا نماینده را ه یافته به مجلس شورای اسلامی یا شورای شهر حتی کمتر از 20 درصد کل آرا ماخوذه می باشد ؛ طبیعی است که قلت آرا یک نماینده وزن و جایگاه حقوقی او را در مقام قانونگذاری تنزل می دهد چون نظر او بازتاب دهنده نظر اکثریت جامعه نیست.
از اشکالات دیگر کم رنگ بودن نقش احزاب ؛ پاسخ گو نبودن نمایندگان منفرد در برابر خبط و خطاهای احتمالی و احتمال تکرار همین خطاها توسط نماینده ای دیگر در دور بعدی ست(1) . در صورتی که نامزدهای نمایندگی اگر قبل از کاندیدا شدن توسط احزاب معتبر نخست در درون حزب غربالگری و در قالب فهرستهای حزبی به مردم معرفی شوند و به دلیل داشتن برنامه های کارشناسی شده در چارچوب مرام نامه و خط مشی احزاب که معمولا بر اساس خرد جمعی شکل گرفته است کمتر دچار اشتباه می شوند و در واقع این برنامه های مدون و کارشناسی شده احزاب است که در معرض قضاوت و رای مردم قرار می گیرد نه شکل و شمایل ظاهری و یا جایگاه اجتماعی کاندیدا های منفردی از قبیل ورزشکاران و یا سلبریتی ها ( البته در جایگاه اصلی خود معزز و محترم هستند.)
به عبارت دیگر همان گونه که در دنیای صنعت و تجارت برندهای خوشنام و مشهور صنعتی و تجاری تلاش زیادی می کنند تا با حفظ کیفیت کالای خود در کنار نیاز سنجی بازار از رقیبان جا نمانند ؛ در دموکراسی های ریشه دار ؛ احزاب با سابقه به منزله برندهای سیاسی معتبر نیز از همین روش پیروی می کنند و سیستم خودکنترلی درون احزاب برای حفظ وجهه حزب مانع از قدرت گرفتن و یا بالا آمدن افراد فاقد صلاحیت می شود (2).
و کلام آخر اینکه ؛
هرچه انتخابات به سمت و سوی حزبی شدن پیش برود بسیاری از هزینه های اجتماعی و سیاسی و احیانا اتهام و شبهه دخالت سلیقه ای در خصوص رد یا تایید صلاحیت نامزد ها از گردن نظام برداشته و به عهده خود احزاب گذاشته می شود و البته و صد البته رسیدن به همه این ایده آلها در صورتی ممکن است که تمام بازیگران سیاسی کشور قوانین بازی دموکراسی را بلد و به آن پای بند باشند .
1- تخلفات متعدد و سوءاستفاده از موقعیت در بسیاری از منتخبین ؛ مخصوصا در میان بعضی از نمایندگان شوراهای اسلامی شهر و روستا دیده شده که بعضا به بازداشت و حتی در مواردی باعث انحلال شورای محلی شده است گواه این مدعی است و مهمتر اینکه تاکنون هیچ حزب و یا گروه سیاسی مسئولیت تخلفات این افراد را به عهده نگرفته اند .
2- فاقد صلاحیت بودن یک فرد برای کاری خاص الزاما به این معنی نیست که ان فرد در همه جا فاقد صلاحیت باشد.خیر به طور مثال یک خلبان با هزاران ساعت پرواز را اگر رانندگی بلد نباشد نمی توان پشت فرمان اتوبوس نشاند .
***
سقوط !
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
همچنین این موضوع نبود سواد سیاسی و بودن لودگی سیاسی را نشان می دهد که مردم فکر می کنند همه این چیزها مسخره بازی هست
سپاس از بیان واقعیت.
من نیز انگشت به دهان متعجب تر از همیشه، با خود می اندیشیدم که با این همه بحران در عرصه های گوناگون جامعه، این افراد شجاعت، جسارت، توانمندی، توانایی و قدرت حل مسایل را و مهم تر از همه خودخواهی برای تصور شایستگی این پست حساس را چگونه در خود متصور می شوند؟!!!!
شاید چون عمده فاکتور ثبت نام سن و مدرک تحصیلی، اعلام شده، پس سن به عنوان یک عامل بدیهی و مدرک به عنوان رکوردداری ایران در پدیده کردانیسم، طبیعی است مدعی بودن سیاهی لشکری بدون کفایت و شایستگی تا این حد.
کاش قادر بودیم اعتراف کنیم که فشار مشکلات لاینحل کشور با دانش و توان من، بیشتر از طاقت تحمل و قدرت عقلانی من است.
اگر من نالایق کنار کشم یقین لایق توانمند پا پیش می گذارد. چون جامعه و دموکراسی و عقلانیت به آن صحه می گذارد.
نماینده مجلس شوند.
حال این پیش ثبت نام است منتظر ثبت نام اصلی باشیم تا بیشتر شگفت زده بشویم.
نکته خوبی بود و از عجایب اگر چهار تا حزب بود همه این ها را مدیریت می کرد و این موضوع کاملا نشان دهنده وضع سیاسی ایران است که هر کی به هر کیه
البته احتمال می دهد یه مقدار هم ممکن است این آمار ساختگی باشد جهت نشان دادن همراهی مردم با این نظام که البته از نادانی این هاست که با این کار بیشتر آبروی خود را می برند
همچنین احتمالا به بسیجی ها و خودی ها دستور دادن فعال باشند تا تنور انتخابات را داغ کنند یا نگذارند افرادی خارج از خودشان وارد این عرضه شود
هر چه هست از زندگی در زیرزمین جهان و در تاریکی لذت ببرید