محمد مخبر در جلسه‌ای در خصوص ایجاد عدالت آموزشی و بررسی وضعیت بازماندگان از تحصیل که وزیر آموزش و پرورش و مسئولان پژوهشکده‌ها و نهادهای عمومی و انقلابی حضور داشتند، توصیه‌هایی برای رسیدن سریع‌تر به عدالت آموزشی و بازگشت بازماندگان از تحصیل داشتند و آمادگی کامل دولت سیزدهم را در رسیدن به اهداف سند تحول آموزش و پرورش اعلام کردند.
معاون اول رئیس جمهور به شکل‌گیری قرارگاه‌هایی در برخی استان‌ها برای بازماندگان از تحصیل، ضرورت مهارت آموزی برای دانش‌آموزان، تمهید برنامه‌ای ویژه برای عقب ماندگی مهارتی دانش‌آموزان در دوران کرونا و گنجاندان آن در برنامه هفتم توسط مجلس، تقویت هنرستان‌ها برای افزایش سطح اشتغال، تقویت مدارس دولتی در خصوص سرانه مدارس و سرانه تغذیه و بررسی و تدوین طرح ارزیابی تحصیلی بدون امتحان در آموزش و پرورش، اشاره کردند و خواستار پیگیری این موضوعات شدند.
ارزیابی بدون آزمون و امتحان می‌تواند بهترین نتیجه را برای فراگیران به همراه داشته باشد، زیرا از آنها خواسته می‌شود که در طول دوره درسی یا دوره آموزشی به صورت منظم و مداوم درس‌ها و فعالیت‌های آموزشی را انجام دهند.
ارزیابی بدون امتحان می‌تواند برای فراگیران چندین فایده داشته باشد:
کاهش فشار روانی: داشتن امتحان برای بسیاری از دانش‌آموزان و دانشجویان باعث فشار روانی و استرس می‌شود. از طرفی، عدم نیاز به شرکت در امتحان می‌تواند باعث کاهش این فشارها و ایجاد راحتی برای دانش‌آموزان و دانشجویان شود.
توسعه مهارت‌های دیگر: امتحانات معمولاً بر روی یک موضوع خاص تمرکز دارند و بررسی می‌کنند که آیا دانش‌آموز یا دانشجو با مطالب آموزشی آشنا است یا خیر. اما ارزیابی بدون امتحان می‌تواند به دانش‌آموزان و دانشجویان این امکان را بدهد که بتوانند مهارت‌های دیگری را توسعه دهند، مانند تحلیل، نوشتن، صحبت کردن و...
ارزیابی در محیط غیراضطراری: برخی دانش‌آموزان و دانشجویان در محیط امتحانات اعتماد به نفس کمتری دارند و نمی‌توانند برای نشان دادن دانش و مهارت خود بهتر عمل کنند. اما با ارزیابی بدون امتحان، آنها می‌توانند در محیط آرامتر و غیراضطراری نشان دهند که چقدر درس خوانده‌اند.
عدم نیاز به حضور در کلاس: در بعضی موارد، دانش‌آموزان و دانشجویان نمی‌توانند به دلیل مسائل شخصی یا به دلیل بیماری، در کلاس حضور داشته باشند. اما با ارزیابی بدون امتحان، آنها می‌توانند به راحتی در خانه خود با موضوعات درسی آشنا شوند و ارزیابی شوند.
ارزیابی بدون امتحان در بسیاری از کشورها به عنوان یک روش ارزیابی آموزشی استفاده می‌شود. در کشورهای فنلاند، انگلستان، آمریکا، استرالیا و کانادا نیز دانش‌آموزان و دانشجویان به جای امتحان‌ها، باید پروژه‌هایی را تهیه کنند و نشان دهند که چقدر درس خوانده‌اند و چقدر مهارت‌های خود را توسعه داده‌اند.
در سیستم آموزشی ایران نیز ارزیابی بدون امتحان به عنوان یکی از روش‌های ارزیابی، مثل ارزیابی پایان‌نامه‌ها در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری، از این نوع ارزیابی استفاده می‌شود.
همچنین، در برخی دروس، از پروژه‌ها و تحقیقات بدون امتحان به عنوان یکی از روش‌های ارزیابی استفاده می‌شود. در این نوع ارزیابی، فراگیران باید با استفاده از دانش و مهارت‌های خود، پروژه تحقیقاتی را تهیه کنند و نشان دهند که چقدر درک دارند و چقدر مهارت‌های خود را به کار گرفته‌اند.
در کل، ارزیابی بدون امتحان در سیستم آموزشی ایران نیز به عنوان یکی از روش‌های ارزیابی استفاده می‌شود، اما در مقایسه با سایر کشورها، کاربرد آن کمتر است که امیدواریم با اجرای درست و کارشناسی این طرح در مقاطع مختلف تحصیلی و رشته‌های مختلف درسی، آموزش و یادگیری به نحو شایسته‌تری ادامه پیدا کند.
اگرچه ارزشیابی توصیفی در مقطع ابتدایی نیز با نقد‌های جدی روبه رو می‌باشد، آیا اجرای این طرح می‌تواند برای دانش‌آموزان در مقاطع متوسطه اول و دوم و یادگیری بهتر و مؤثر‌تر، مفید باشد .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
بحث نبود آزمون و اتکا به روش ارزیابی در عمل بسیار دهان پر کن است
اما
فقط دهان پر کن است و برای ساختار اداری تنبل و بدون پشتوانه نظری و تحقیقی و علمی و واقع بین که دنبال تحولات نمایشی است بسیار خوب است
ارزیابی کیفی توصیفی در مقطع ابتدایی خود هنوز به خوبی مورد بررسی قرار نگرفته که چه نتایجی دارد که در این مورد هم یک نفر امده یک سناریو جدید من درآوردی می نویسد که انگار این ساختار با خط یک نفر خط می گیرد.
ارزیابی کیفی توصیفی در ابتدایی فاجعه بار شده است همین و همین کافی است تا چنین حرف های صد من یه غاز بیرون نیاید
و این حرف های صد من یه غاز نشان دهنده عدم تسلط به موضوع و تحقیق پیرامون آن است
این نوع ارزیابی حس رقابت و ارزش درس را پایین آورده است
دانش اموزان و اولیا و دیگران درک درستی از وضعیت درسی فرد ندارند
این نوع ارزیابی باعث شده است که هر کس بیاید جلو و در مورد وضع دانش آموز اظهار نظر کند حتی اولیا و خود دانش اموز یعنی مرجعیت معلم به عنوان ملاک مهم توفق فرد از بین رفته است
و به این ترتیب مرجعیت و اهمیت معلم نیز زیر سوال رفته
دانش آموزان ضعیف و والدین مشکل دار به همین شکل از زیر بار جدیت در درس فرار می کنند چون می دانند به هر شکل قبولند و ...
چرا این نوع ارزیابی، مشکل ساز است؟
چون یک روشی است که از درون آموزش و پرورش ایران بیرون نیامده است و با شرایط و اوضاع ما همخوانی ندارد
یک نمونه وارداتی که بستر آن درست نشده است
مثلا از ژاپن نقشه های طرح های ساخت تویوتا به ایران آورده شود و همه می دانند چطور باید ساخت و چه کار باید کرد اما وقتی در عمل از نظر قطعه سازی و ساخت برخی قطعات مهم و مهارت متخصصان و ... آماده سازی نشده باشد آن ماشین نهایت تبدیل می شود به یک گاری و شاید اصلا حرکت نکند و تتنها عمر و وقت افراد را بگیرد
حال با این مثال برویم در آموزش و پرورش به عنوان یک ساختار بسیار پیچیده تر که از شرایط و پشتوانه های فرهنگی، تاریخی و انسانی تشکیل شده است
بعد طرح و نقشه ارزیابی خارجی را وارد این ساختار انسانی و اجتماعی بکنیم ببینید چه اتفاقی می افتد؟
امکانات آزمایشگاهی و ... بسیاری لازم دارد
مرجعیت معلم نباید زیر سوال رود
کتاب ها باید متناسب با این وضع باشد نه این که مثل ایران که برای یک بچه ابتدایی سوم 6 تا کتاب حیجم وجود داشته باشد که معلم اصلا نرسد که روی ان کار کند
کشورهای دیگر در مدارس قران و هدیه با این حجم ندارند که نصف ساعات مدارس را گرفته باشد
و همچنین این نوع ارزیابی برای اجتماعی مناسب است که خانواد های پیگیر و متول داشته باشد که اکثریت ایران چنین وضعی ندارند
همین سیاست بازی های تحول گرای بدون پشتوانه فکر و نظریه و علم و تحقیق موجب شده آموزش و پرورش مردابی از مشکلات گردد و بوی گندش همه جا را گرفته است.
به نظرم اگر این ها حرفی نزنند و از این حرف های خاله زنکی نزند و افاضات عالی نفرمایند و بگذارند به حال خود، خود این ساختار بهتر عمل می کند
اگر دلسوز این بازمانده از تحصیل ها هستید جانا
هزینه و بودجه ای تهیه کنید و معلم های قوی را در تابستان و روزهای تعطیل اضافه را بر سر آنها بگذارید تا ببینید چه اتفاقی می افتد
و همچنین و چنان که این کودکان بازمانده از تحصیل به چه دلیل باز ماندند؟!
این ها به خاطر نداشتن امکانات و شرایط مالی خانوادگی و ... از تحصیل ماندند
وگرنه آموزش و پرورش ما همینطوری بذل و بخشش نمره دارد و خیالتان راحت
بروید فکری به حال وضع مالی و خانوادگی این ها بکنید
نه اینکه با این حرف های دهان پر کن و تیتر خبری برای خود اعتبار سازید و آموزش و پرورش را دست آویز امیال خود کنید
بس است
در قبل از آمدن کیفی توصیفی ما نمره مفت زیاد داشتیم و اوضاع خوب نبود بعد از امدن این روش نامیمون، تقلب و از روی دست هم نوشتن و کار کردن به معنای کار عملی و مشارکتی عادی شده
کسی تلاشی نمی کند چون نیازی ندارد بخواند یا نخواند قبول است نهایت خواندن و نوشتن بلد نباشد یک خوب می گیرد
دانش اموزانی را دیده ایم که در پایه مثلا پنجم و ششم که در اندازه کلاس اول دبستان سواد ندارد و نمی تواند بخواند و بنویسد این یعنی فاجعه؟!
اینکه کسی می گوید در روش عملکردی و کیفی توصیفی در کشورهای دیگر هم امتحان و ارزیابی کتبی و ... وجود ندارد بدانید یک فرد بی سواد و دهان بین است
در آن کشورها نهایت به شکل ما شاید نباشد اما آنها مثلا ای بی سی دی می دهند یا ارزیابی های ترتیبی روی برگه دارند و از امتحان استفاده می کنند
و اصلا قرار نیست که حتما ما این تحولات را از کشورهای دیگر کپی کنیم
بله تحولاتی لازم است اما با کمی تغییر در حجم و محتوای کتب و آوردن ارزیابی ترتیبی ای بی سی و دی می تواند تا حدی کمک کند
حقوق معلم را درست کنید
کلاس را افزایش داده و امکانات را زیاد کنید
فضای باز انتقاد و فعالیت معلم ها را باز کنید
رفاه عمومی را افزایش دهید
کتابخوانی و کتابفروشی ها را افزایش دهید
و ....
و همیشه یادمان باشد با فریب خودمان ما ، آنچه که می خواهیم نمی توانیم بشویم بلکه آنچه را که نمیخواهیم می شویم و گسترش می دهیم (کثیف،فاسد و تنبل)
هر گونه کم کاری، بدکاری و بدون دلیل در جایی ایستادن تمام مصداق فساد است و تازه جرم چنین افرادی بسی هزاران برابر سنگین تر از آن دزد هزار میلیاردی است
جامعه ما را همین ها به همین جا رسانده اند
اولین فساد اینکه این ها به واسطه رانت به این جا رسیده است
دومین فساد اینکه با وجود نداشتن شایستگی و دانایی نظر دادن با نظرات صد من یه غاز جامعه را به نابودی می کشانند
بدبختی این است که این فراد از اظرافیانی مانند خودشان برخوردارند به همین دلیل حتی اگر با وجود نداشتن عقل سلیم ، توانایی داشتن آن از طریق اطرافیان هم ندارند
و بدبختی دیگر این است که حتی در اطرفیان دورتر و رسانه ها هم دیگر کسانی نیستند که تحلیل درستی کرده و جلوی خرابکاری های این ها را هم بگیرند