لایحه برنامه هفتم توسعه برای سالهای 1402 تا 1406 تدوین شده که دارای 22 فصل و 7 بخش است که بخشهای اقتصادی، زیربنایی، فرهنگی و اجتماعی، علمی، فن آوری و آموزشی، سیاست خارجی، دفاعی و امنیتی و اداری، حقوقی و قضایی است.
در پیش گفتار این لایحه آمده است: برنامه هفتم توسعه چهارمین برش از سند چشمانداز 20ساله کشور و اولین برنامه در راستای تحقق بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی است که برای تحقق عدالت و با رویکرد مسئله محوری بر موضوعات انسانی و مهم کشور تمرکز نموده است . این برنامه با اتکا به اسناد بالادستی از جمله؛ سند تحول دولت، مردمی برنامههای اولویتدار مشخصی را براساس پیشرانهای توسعه محور انتخاب و مبنای حرکت توسعه مستمر و باثبات در جامعه تنظیم و تدوین نموده است
این برنامه با هدف توسعه پایدار و تعاملی ایران با تأکید بر تقویت قابلیتهای داخلی و افزایش کارایی و اثربخشی حکومت در زمینههای مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تدوین شده است.
به طور کلی، در برنامه هفتم توسعه، توسعه آموزش و پرورش به عنوان یکی از اصلیترین محورهای توسعه منابع انسانی در نظر گرفته شده است و برای تحقق این هدف، برنامههای گوناگونی از جمله توسعه فن آوریهای آموزشی و پرورشی، توسعه بنیانهای دانشبنیان و تحقیقات کاربردی در زمینه آموزش و پرورش و توسعه فضای کارآفرینی در آموزش و پرورش تدوین شده است.
برای رسیدن به این اهداف، برنامه هفتم توسعه در زمینه آموزش و پرورش اقدامات متعددی را شامل میشود. برخی از این اقدامات عبارتند از:
- افزایش سرمایهگذاری در زمینه آموزش و پرورش، به ویژه در زمینههایی که نوآوری، کارآفرینی و تحقیق و توسعه را ترویج میدهند
- ایجاد زیرساختهای لازم برای استفاده از فن آوریهای آموزشی در تمامی مقاطع تحصیلی
- توسعه آموزش مهارتهای کاربردی و حرفهای در تمامی مراحل آموزشی
- تقویت مدیریت و نظارت بر آموزش و پرورش با استفاده از فن آوری های نوین
- تحقیق و توسعه در زمینه آموزش و پرورش، به ویژه در زمینههایی که به توانمندیهای نیروی کار کشور کمک میکنند
- توسعه آموزش نسل جدید به منظور بهرهوری از فن آوری های نوین در آینده.
برنامه هفتم توسعه در زمینه آموزش و پرورش در ایران، تغییرات مهمی را در این حوزه ایجاد کرده است. در زیر به برخی از این تغییرات اشاره میشود:
- افزایش دسترسی به آموزش و پرورش؛
- بهبود کیفیت آموزش و پرورش؛
- توسعه فن آوری های آموزشی؛
- توسعه آموزش مهارتهای کاربردی و حرفهای؛
- تحقیق و توسعه در زمینه آموزش و پرورش؛
- توسعه آموزش نسل جدید؛
- توسعه زیرساختهای آموزشی؛
- توسعه آموزش در مناطق محروم.
اگرچه در برنامه ششم بسیاری از اهداف و مقاصد، محقق نشدند و یا با رشد و پیشرفت کمی کمی روبه رو بودند، امید است که مجلس و دولت با در نظر گرفتن واقعیات جامعه و انجام تحقیقات و نیازسنجیهای علمی بتوانند برنامهای را تدوین کنند که بیشتر مسائل و چالشهای کشور در حوزههای مختلف و بهویژه در مسایل آموزشی و تربیتی کاهش یابند.
امروزه آموزش و پرورش از فقدان منابع مالی مناسب و کمبود نیروهای توانمند و با انگیزه رنج میبرد. مشکلات معیشتی، عدم رسیدگی به اعتراضات رتبهبندی، عدم پرداخت فوقالعاده ویژه برای فرهنگیان، تأخیرهای طولانی در پرداختهای قانونی، نداشتن برنامههای آموزشی و توانمندسازی برای معلمان و مدیران، همسو نبودن برنامههای درسی با تغییرات جامعه، نداشتن انگیزه ادامه تحصیل و نا امیدی از آینده، تأثیرات سوء فضای مجازی بر اخلاق و رفتار و گفتار دانشآموزان، مهاجرت نخبگان، دانشجویان و دانشآموزان برتر و.... بخش کوچکی از مشکلات آموزشی کشور به شمار میروند که اگر فکری اساسی در برنامه هفتم توسعه در حوزههای آموزشی و پرورشی نشود، کشور دچار بحران شدیدی درسالهای آتی خواهد شد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
کیفیت آموزش و پرورش و ...
مبارزه با فساد و ....
رفاه مردم و ...
و الان برنامه هفتم توسعه !؟
حرف، حرف، حرف
یکسری حرف های بیهوده
وقتی دولت و حکومت از هم جدا باشد و از مردم اینها جدا باشند پیشرفتی وجود ندارد همانطور که دیده ایم