تعدادی از مدارس به خصوص دبیرستان ها با دو نیت در تابستان ها کار می کنند؛ یکی رفع اشکال و تقویت بنیه علمی دانش آموزان و یکی کسب درآمد.
هدف اول را مدارس دولتی و غیردولتی هر دو دنبال می کنند، مخصوصا دولتی ها که معمولا تعداد دانش آموزان شان زیاد است و با حجم زیاد کتاب های درسی و زمان محدود آموزشی جور نیست. اما در مدارس غیردولتی باید اذعان داشت که نیت غالب، کسب درآمد است چون چرخ این مدارس به هر حال باید بچرخد و به صرفه نیست که در تابستان تعطیل باشند.
اما در این میان با مدارسی مواجهیم که از فرصت تابستان برای تدریس کتاب های سال آینده استفاده می کنند که البته این رغبت در مدارس دولتی به ندرت و در مدارس غیردولتی به وفور دیده می شود، مخصوصا برای دانش آموزانی که سال آینده باید در کنکور شرکت کنند.
در واقع استدلال این است که با مرور درس های سال آینده، در سال تحصیلی فرصتی برای تمرکز بر تست زنی و مرور نکات کنکوری ایجاد شده که از این رهگذر درآمدی نیز عاید مدارس می شود.
البته برخلاف کلاس های رفع اشکال تابستانی که واکنشی است به فرصت محدود آموزشی و جا نیفتادن برخی نکات درسی در طول سال (و می تواند فوایدی برای دانش آموزان داشته باشد)، تدریس زودهنگام کتاب های سال آینده یک چالش محسوب می شود.
علت این که دانش آموزی که مطالب درسی را زودتر آموخته یا با آنها آشنا شده در طول سال رغبتی برای آموزش و اشتیاقی برای یادگیری ندارد، مشکلی است که در دانش آموزان کلاس اولی که در دوره پیش دبستانی الفبا و اصل ریاضی را آموخته اند نیز دیده شده است.
اما مشکل اصلی وقتی بروز پیدا می کند که معلم تابستانی دانش آموزان با معلم آنها در طول سال تحصیلی متفاوت باشد و تفاوت در روش های تدریس، دانش آموزان را دچار سردرگمی کند.
جام جم
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفتوگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.