سخن از پیشینه تلاش فرهنگیان جهت رسیدن به حقوق مکفی و متناسب با واقعیت های اقتصادی آنقدر گفته شده است که نقل مجدد آن به امری تلخ و دردآور تبدیل شده است.
حرف های متناقض و عملکرد تصمیم گیران، به روشنی نشان می دهد که رتبه بندی به ویژه در حوزه رفع مشکلات معیشتی فرجامی نخواهد داشت، چرا که هنوز آموزش و پرورش در اولویت ارکان تصمیم گیر نیست و فعلا به عنوان یک دستگاه هزینه بر دیده می شود.
سال ۹۸ آموزش و پرورش جزو آخرین دستگاه هایی بود که افزایش ۵۰ درصد امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری را اجرا نمود؛ مسئولین با ژست های خاص، مدام عنوان می کردند رتبه بندی را اجرا کردیم، در حالی که سال ها فرهنگیان از امتیازات این قانون محروم مانده بودند؛ متاسفانه برخی تصمیم گیران بین قانون مدیریت خدمات کشوری و طرح رتبه بندی تفاوت قائل نیستند و دانسته و ندانسته اظهار می نمایند که رتبه بندی را در سال ۱۴۰۰ ادامه خواهیم داد در حالی که رتبه بندی اجرا نشده است.
جهت مطالبه گری، گروه هایی در فضای مجازی تشکیل شده است و در کنار این گروه ها، برخی تشکل های سیاسی در جلسات با نمایندگان دولت و مجلس، نشست و گفت و گوهایی حول طرح رتبه بندی دارند؛ به نظر می رسد این گروه ها و تشکل ها، تصویر روشنی از اختلاف حقوق و مزایای فرهنگیان با سایر حقوق بگیران ندارند، زیرا وقتی مبلغی جزئی به حقوق ها اضافه می شود راضی می شوند و این رضایت خود را به عنوان پیروزی فرهنگیان قلمداد می کنند و یا اینکه بیشتر بحث های گروهی و حزبی را دنبال می کنند تا بحث های صنفی و مطالبات فرهنگیان...
پیگیری حق یک گروه یا صنف، ارزشمند است اما هدف گذاری باید مشخص باشد؛ افزایش حقوق به میزان هزینه های زندگی و رفع اختلاف فاحش موجودِ بین دریافتی معلمان و سایر حقوق بگیران یا افزایش به هر میزان و مبلغ؟
در بخش دیگر که مسئولین اقدامات خود را عنوان می کنند، نشانه ای مبنی بر عزم جدی برای حل مشکل وجود ندارد.
روز دوشنبه هفدهم آذر، آقای نوبخت معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه در لایو اینستاگرامی به بحث رتبه بندی فرهنگیان پرداخت و نهایتا از اختصاص هشت هزار میلیارد تومان بودجه برای اجرای رتبه بندی در سال آینده خبر داد و البته اشاره کردند در صورتی که به مبلغ بیشتری نیاز باشد تامین خواهد شد از کجا و چگونه و ابهاماتش بماند ...
پس از این مصاحبه مسئولی دیگر از اختصاص ۵ هزار میلیارد تومان حرف می زند، دیگری از عزم دولت برای حل موضوع سخن می گوید و دیگری از عزم مجلس برای انجام این امر...
برخی نمایندگان در روزهای پایانی مجلس دهم با صدای بلند و مصاحبه های پیاپی طرح رتبه بندی را از دولت مطالبه می کردند، اما پس از انتخابات ( چه پیروز و چه بازنده اما مسئولیت دار جدید) به مرادشان رسیدند و دیگر مطالبه ای در این زمینه ندارند!
سایرین هم بدین شکل؛ یکی اعلام می کند من وظیفه خودم را انجام دادم و باقی ماجرا با من نیست، یکی می گوید من نوشتم دیگر با من نیست، یکی بررسی کرده، یکی بودجه داده، یکی ۶۵ درصد حقوق افزوده، یکی میانگین حقوق را به ۵/۵ میلیون رسانده، و یکی و یکی و یکی...
همه اعلام می کنند تلاش و نتیجه کار ما بی سابقه بوده است، اما واقعیت این است که عقب ماندگی حقوق و نبود مزایا همچنان باقیست.
این قصه همچنان بین یکی ها می چرخد بی آنکه کار درست شود...
به راستی کدام یکی راست می گوید و کدام یکی ناراست می گوید؟
چرا اختلاف حقوق به علاوه مزایای پرداختی بین این دستگاه و سایر دستگاه ها بسیار است اما عده ای اختلاف را جزئی اعلام می کنند؟
اگر قرار بر رفع مشکل فرهنگیان باشد باید بودجه را با توجه به اختلاف واقعی بین حقوق و مزایای سایر حقوق بگیران و معلمان، فشار اقتصادی و رقم واقعی تورم، هزینه سبد معیشت و تعداد پرسنل این وزات خانه در نظر گرفت و رقم اختصاصی باید شفاف، از منابع قابل حصول و متناسب با کاستی ها باشد.
به نظر می رسد باز هم بازی رتبه بندی ادامه خواهد داشت.
در مطلب بیست و پنجم تیر سال جاری با موضوع "رتبه بندی" در سایت صدای معلم مطرح کردم که :
"در پایان یک سوال مهم مطرح است که پاسخ به آن می تواند ابهامات را مرتفع نماید:
چگونه کارکنان دولت تنها با اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری از حقوق و دریافتی مناسب برخوردار هستند که البته نداشتن دغدغه معیشت حق همگان است اما معلمان ،طبق گفته مسئولین، با اجرای دو قانون مدیریت خدمات کشوری و طرح رتبه بندی، دریافتی پایین تری دارند؟ چرا قصه حقوق و مزایای معلم تمام شدنی نیست؟"
در پایان با عنایت به سخنان مقام معظم رهبری در شهریور ماه سال جاری که بسیار روشن و شفاف از سازمان برنامه و بودجه ، دولت و مجلس خواستند مشکلات آموزش و پرورش را حل کنند، انتظار داریم رقم لازم جهت رفع این مشکل در بودجه سال ۱۴۰۰ دیده شود و دوباره چشم معلمان به واژه های، اما و اگر، نشد، در دست بررسی و...، نیفتد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
چند سال با روان معلم بازی کردن کاش یک دادگاهی بود با کسی که دروغ می گفت یا خلاف واقع می گفت برخورد می کردن کاش با کسی که حرف می زنه ولی عمل نمی کنه برخورد می کردن و هزار ای کاش
اخر دروغ گو که نمی تونه دروغ گو محاکمه کنه خانه از پایبست ویران هست
نتیجه معلم باسواد معلم با فرهنگ معلم توانمد معلم بدونه دقدقه معلم در رفاه معلم با پول معلم با خونه معلم با ماشین شاستی معلم با خانواده سطح بالا برای ساختار نظام مشکل ساز هست پس رتبه و موتبه و امثال این بازیچه هست
جالب اینجایت که کسانی که باید دنبال حق ما باشن مقابل ما هستن از مدیر مدرس شروع کن تا رئیس اداره تا مدیر کل تا معاون وزیر تا خود وزیر
مدیر مدرسه اگر کسی از حق و حقوق صحبت کنه اسمش را حراست می ده
رئیس اداره مدیری از حق حقوق معلم صحبت کنه سال بعد مدیر نیست
رئیس اداره اگر از حق حقوق معلم دفاع کنه سال بعد رئیس اداره نیست
مدیر کل از حق حقوق معلم صحبت کنه سال بعد مدیر کل نیست
معاون از حق و حقوق معلم دفاع کنه فردا اخراج می شه
وزیر اموزش و پرور ش اگر دنبال حق و حقوق معلم باشه فردا استعفا باید بده