« بحران آموزش » نیازمند مدیریت است

به خانه‌هایی می‌اندیشم که به‌زودی و سرعت برق و باد، باید دوباره «خانه-مدرسه» شوند.
▫️به مادرانی فکر می‌کنم که در کنار دهها کار روزانه‌ی درون و بیرون خانه، باید دل‌مشغول زمان برخط‌شدن فرزندانشان در کلاس‌های مجازی باشند.
▫️به پدرانی اندیشه دارم که در پی یک روز تلاش معاش و مشاهده‌ی ساعتیِ جهش قیمت‌ها -کلید که در قفلِ در می‌چرخانند- تازه با فرزندان حوصله‌سررفته مواجه می‌شوند.
▫️به زمان‌ها و فضاهایی فکرم مشغول است که از یک‌سو در برابر خانه‌نشینی بچه‌ها کم آورده‌اند و از دگرسو آینده‌ی تحصیلی فرزندان را با ابهام و نقص روبرو کرده است.

به‌ حق آنچه امروز در کنار دیگر بحران‌های اقتصادی و اجتماعی، نیازمند مدیریت است، «بحران آموزش» است.عادتمان داده‌اند، که اصطلاح «مدیریت بحران» را به «سردرگمی بعد از بحران» تعبیر و تفسیر کنیم. مگر تا کنون جز این بوده؟ آخرینش حادثه‌ی غمبار و بسیار تأسف‌برانگیز مرکز درمانی سینا اطهر.

آقای مقام مسئول در مدیریت بحران شهر تهران، بعد از حادثه تازه فرمایش می‌کنند که:
«پنجاه بیمارستان در پایتخت فاقد ایمنی هستند و لکن به خاطر مصالحی(!) نامشان را اعلام نمی‌کنیم!» بنازم به این همه مصلحت‌سنجی و سنجیده‌گویی! بگذرم.

وزارت آموزش و‌ پرورش چه‌میزان برای مواجهه با بحران آموزشی ناشی از تعطیلی مدارس، آمادگی دارد؟ اصولاً چه میزان متخصص و پشتیبان برای نوع «برخط» آموزش در چنته دارد؟ ...و به متخصصان و ایده‌پردازان این فن تا چه حد فراخوان داده است؟

قاعدتاً در این فراخوان تخصصی، دیگر ضرورتی برای سین‌جیم اعتقادی و احراز صلاحیت‌های عبادی و تسبیح و پیشانی نباشد تا یک نرم‌افزار «شاد»، اما بی‌عیب و نقص را سامان دهند.

آیا هنوز و‌ همچنان،  دل‌مشغول همان‌ مناسبات و روابط دوران دور از بحران هستند و در سرنوشت‌سازترین وزارتخانه‌ی کشور، تخصص‌ها را در زمره‌ی حواشیِ ملاحظات می‌بینند؟ ...یا این بار، بحران خانه‌نشینی دانش‌آموز و خانه‌به‌دوشی والدین و آموزش از درون خانه را پشت درِ «اول مهر» حس می‌کنند؟ خدا کند دست‌اندرکاران عالی آموزش و‌ پرورش، مثل آن مقام والای مدیریت بحران تهران، بعد از شروع مهر نگویند:
«...در حال مطالعه برای تدوین نرم‌افزازهای آموزش برخط بودیم که ناگهان هم بودجه‌مان ته کشید و هم دیدیم پاره‌ای تدارکات انتخابات ۱۴۰۰، مقدم بر این تدارکات آموزشی است!

آموزش و پرورش دیر و زود دارد، سوخت و سوز ندارد!»

عجالتاً که در حال تحمل تاوان همان دیرکردهایی هستیم که اتفاقا بسیاریش سوخت شده است.

روزنامه اطلاعات