رمضان؛ ماه خدا ، خودسازی و خدمت به همنوعان

  به راستی چه ماه با برکت، با عظمت و مبارکی است. ماه رمضان! که حضرت باری تعالی فرموده اجر و پاداش روزه داران را خودم خواهم پرداخت! پاداش صائمین مخلص و صادق ماه مبارک رمضان به قدری وسیع و گسترده و با ارزش است که حق تعالی و جل شأنه خود بدان واقف بود و به عهده گرفته است. عظمت و شأن این ماه تا بدانجاست که در پایان ماه شعبان المعظم پیامبر بزرگوار و معظم اسلام (ص) خبر ورود رمضان را بشارت داده و آن را ضیافت الهی نامیدند که همگان بر سفره بابرکت و نورانی آن از سوی پروردگار مهربان جهانیان دعوت شده اند. حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) توصیه فرمودند که در این ماه بسیار قرآن تلاوت و قرائت کنید. یتیمان و بینوایان را فراموش نکنید با احساس تشنگی و گرسنگی در این ماه بزرگ الهی، تشنگی قیامت را به یاد آورید. حتی خواب شما روزه داران در این ماه عبادت محسوب می شود و خداوند درب رحمت خود و درهای بهشت و آسمان را به روی بندگانش باز کرده و دست ها و پاهای شیاطین را به زنجیر کشیده است و ....

خاصیت رمضان چنین است که هم آدمی را ساخته و پرداخته و مصفّی و مزکی و مخلص و پاکدامن می نماید و هم این که وی را به یاد دیگران و به خصوص گرسنگان و محرومان انداخته و احساس وظیفه و مسئولیت و سپس جهاد و ایثار و تعاون و همبستگی، اتحاد، وحدت و هضم در اجتماعات مومنین و موحدین را زنده و پدیدار می نماید.

بحث افطاری دادن و همچنین ذکات فطریه نمونه و مثلی روشن از این رسیدگی به همنوعان و به ویژه مستمندان و نیازمندان به شمار می آید که به راستی چه برکات و آثار مثبت و بهجت آوری را به همراه دارد.

رمضان از ریشه "رمض" اتخاذ شده و به معنی و مفهوم آتش و سوختن و تصفیه شدن و خالص گردیدن می باشد و پر واضح است تا انسان خود را نشناسد و درنیابد و اصلاح و پاک و خلص نگرداند چگونه قادر خواهد بود به رتق و فتق امور دیگران همت گمارده و در صدد رفع و دفع گرفتاری محرومان و مستمندان جامعه برآید؟

در روایات و احادیث نورانی معصومین (ع) روزه صرفا صوری و فیزیکی بدون روح و باطن و معنی مذمت و نهی شده و فرموده اند چه بسا روزه دارانی که نصیب آنان از روزه صرفا رنج تشنگی و گرسنگی می باشد!؟

در کتاب امالی شیخ طوسی و در جلد 96 بحارالانوار مرحوم مجلسی از قول پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) نقل شده است که هر کس رمضان را از روی ایمان و برای خدا و پاداش او روزه بگیرد و به عبارت برخیزد، گناهان گذشته او آمرزیده می شود. همچنین در کتاب غررالحکم از مولا علی(ع) چنین رسیده است: "روزه نفس از لذات دنیوی سودمند ترین روزه هاست"

پیامبر اسلام فرمودند:" روزه روی شیطان را سیاه می کند و انفاق در راه خدا پشت شیطان را می شکند و دوست داشتن به خاطر خدا و مواظبت بر عمل صالح، دنباله او را قطع می کند و استغفار، رگ قلب او (شیطان) را می برد." باز از پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) نقل شده " الصوم فی الحر جهاد- روزه گرفتن در فصل گرما، جهاد محسوب می شود."

آن چنان که از کتاب نفیس صحیفه سجادیه حضرت زین العابدین (ع) مستفاد می شود روزه یکی از راه های شکرگذاری به درگاه خدا و موجب سپاسگزاری به درگاه حضرت حق می باشد.

روزه خاص الخاص و بلکه اخص اخص الخاص ، اوج و تعالی روزه بنده ی مومن و خالص است که نه تنها از محرمات و مکروهات ، بلکه از پاره ای مباهات نیز می گذرد و انسان روزه دار به آیات آفاقی و انفسی راه پیدا کرده از مقامات و درجات و فازهای تخلیه ، تحلیه و تجلیه گذشته و به مقام فناء و بقاء بالله گام می گذارد . انسان روزه دار با لحاظ نمودن کلیه مقدمات ، ملزومات و شرائط ، مقام محسن و احسان را درک می کند و این فراتر از آن است که حتی روزه سپر دوزخ گشته ، خشوع و خضوع آورده و از بند شیطان رسته و رضوان الهی را در آغوش کشیده « دعیتم فیه الی ضیافه اله » را فراچنگ آورده به درب های  باز آسمان و ملکوت و لاهوت و جبروت نگریسته و به رحمت و غفران الهی نظر افکنده و آمرزیده شده است . در چنان جایگاه و موضعی ، چه باک از این که شیاطین و ابلیس حتی در غل و زنجیر نباشند و د رهای جهنم نیز باز گردند !

او در رمضان از ذوب شدن گناهانش در کوره حرارت و روزه نفس و زبان و قلب فراتر رفته و این کلام صادق آل محمد ( ص ) را به خوبی ادراک نموده که روزه حجابی است میان انسان و گناه ! و یا آن جا که حضرتش فرمودند : " کسی که روزه می گیرد بایستی چشم و گوش و زبان و مو و پوست بدن او هم روزه باشد ! "

چه افتخار و مدالی از این بالاتر که شخص صائم در مقام اولیاء الهی و تالی تلو عصمت و معصوم قرار گرفته و از خصّیصین درگاه حضرت ربوبی محسوب می گردد . « طوبی لهم و حسن مآب ».

آری !

رمضان است ، رمضان ، یکی لز اسماء الله است ، رمضان قطعه ای ناب و خالص از بهشت الهی است و در روایات چنین آمده است که اگر انسان روزه دار به ادراک کامل و حقیقی ماه مبارک رمضان نائل آمده و مفتخر گردد آرزو می کند کاش همه سال و همه روز رمضان باشد !

رمضان است که بهار قرآن و ماه جهاد است ، در اولی درجه و منتها درجه آن .

چنین صائمی با آن همه ویژگی ها و خصوصیات بارز و مخصوص ، مشمول نزول هماره و هر شب و روز و هر لحظه قرآن کریم بر بنده حق می شود ، مطلع الفجر و لاینقطع محقق می شود ، ملائکه و روح همدم و همنشین او گشته ، قلبش محزن اسرار الهی و علوم و خزائن ربوبی می گردد .

شهر الصیام ، شهر الاسلام ، شهر الطهور ، شهر التمحیص ، شهر القیام در انتظار صائم حقیقی و بنده برگزیده و راستین الهی است که به مقام خلیفه اللهی در معنی اخص آن عروج می نماید .

امید که با روزه خود ، ضیافت الهی را  ادراک نموده ، از ثمرات روزه واقعی یعنی مغفرت الهی ، اجر عظیم ، طهارت نفس ، توبه حقیقی و نصوح و استقامت در راه خدا و مقام بندگی خداوندگار مستفیض گردیم و با این توشه ها سراسر عمر خود و دیگر بندگان و مومنان را بهشت برین و روضه خوائی گردانیم .

ان شاء الله .