مقدمه
اخیرا یک مسابقه نونگری و نواندیشی ما بین معاونان وزارتخانه در حال زایش است که تاکنون سابقه نداشته است ، اما آنان گوش ما معلمان را با جملاتی که درد دیرین نظام آموزشی است ، نوازش می دهند. البته این گفته ها برای ما معلمان آشناست اما جسارت اعتراف و بیان آنها از سوی معاونان وزیر ، تجربه ای جدید است. ما معلمان و منتقدین نظام آموزشی در برخی از سایت ها از جمله " صدای معلم " ، بر اساس تجربه عملی و حرفه ای خود ، این گفته ها را سالهاست که در خلوت و جلوت بیان می داریم اما نه تنها بهایی برای آنها قائل نبودند که گاه حتی تذکر و توبیخ هم برای مطرح ساختن آنها ، دریافت کرده ایم . شاید حضور جناب حسینی در جمع مسندنشینان وزارتخانه ، محرکی قوی برای ابراز چنین نظراتی گردیده است.
سرکار خانم حکیم زاده نیز این روزها با لحنی آشنا برای من معلم ، این روزها سخن می گوید که در زمان وزارت بطحایی ، سکوت را بر بیان ترجیح می دادند ، ایشان از تضاد طبقاتی در نظام آموزشی و از بی عدالتی آموزشی با تنوع مدارس سخن می گویند. در ضمن متأسفم که از طرف معاون متوسطه ، چنین همسویی دیده نمی شود ، شاید بهتر بود جناب حسینی به جای معاونت مدارس استثنایی ، در مسند معاونت آموزش متوسطه ، قرار می گرفتند.
علاوه بر تأثیر نقش حضور دکتر حسینی در وزارتخانه در طرح این نوگویی ها ، شاید فرضیه ای محال نباشد اگر جسارت بیان واقعیت توسط معاونان وزیر را در حضور و نحوه مدیریت وزیر جدید آموزش و پرورش نیز بجوئیم. چرا معاونان در زمان وزرای قبلی ، سفید را هم سیاه می دیدند اما امروز تفاوت فاحش این دو را حداقل فعلا در حد بیان مسأله ، می بینند ؟ امید که زمان را غنیمت شمارند و به عملیاتی کردن نظرات خود اهتمام ورزند.
گفته های معاون وزیر آموزش و پرورش
دکتر حسینی : " کاهش ساعت آموزشی و کتب درسی را باید در دستور کار قرار دهیم ".
" با اشاره به این که برای رهایی از بار آموزش زدگی ، کاهش ساعات آموزشی و کتب درسی را باید در دستور کار خود قرار دهیم ، ۱۲ هزار و ۹۰۰ ساعت آموزش از اول ابتدایی تا پایه دوازدهم داریم ، در حالی که میانگین جهانی ۸ هزار ساعت است!
وی خاطر نشان کرد: آموزش و پرورش و مدارس جعبه سیاه جامعه هستند ، نمیتوان جامعه را نگه داشت تا آموزش و پرورش را درست کرد که بعد جامعه درست شود، هر چه امروز در جامعه میگذرد ، از دیروز مدارس است و هرچه در آینده خواهد گذشت ، از امروز مدارس است. برای رهایی از بار آموزشزدگی ، کاهش ساعات آموزشی و کتب درسی را باید در دستور کار خود قرار داد. ساعت آموزشی باید به کمتر از ۸ هزار کاهش یابد. نظام ارزشیابی تعلیم و تربیت نباید آموزش محور باشد. سرنوشت دانشآموز بعد از ۱۲ سال در ایستگاهی به نام کنکور رقم میخورد، در نتیجه آموزشزدگی اتفاق میافتد. " (1)
نکات قابل توجه
* در نظام آموزشی ما ، رکوردداری در جنبه های مثبت و مفید ، هرگز صورت نمی گیرد و افراط در امر آموزش کاملا مشهود است. از خستگی روزانه و هفتگی و ماهانه و سالانه دانش آموزان و معلمان و مدیران و معاونان مدارس و حتی اولیا ، این رکورداری غیرمعقول ، جلوه گری می کند.
* 4 هزار و 900 ساعت آموزش اضافی نسبت به میانگین جهانی ، یعنی قربانی کردن کیفیت توسط کمیت . یعنی بیگاری و استثمار ذهنی .
* ایشان در زمان سرپرستی وزارتخانه نیز اعتقاد داشتند که اهمیت آموزش و پرورش در حد جعبه سیاه جامعه است. اما برای چنین جایگاهی باید به محتوا و نوع و میزان آموزش ، بیشتر بها دهیم . آموزش و پرورش زمانی جعبه سیاه جامعه تلقی می گردد که در جایگاه رفیعی قرار بگیرد و با ساز و کار فعلی ، پذیرش چنین گفته ای محال است. آموزش و پرورش کشور ما باید به مرحله برنامه ریزی در تولید تفکر و خلاقیت برسد تا
رسالت خطیر اطلاع رسانی یک جامعه را برعهده گیرد. جعبه سیاه باید فعال و پر از اطلاعات نادانسته باشد.
* تصور دست اندرکاران قانونگذار ما این است که تمام مشکلات جامعه از آموزش و پرورش است ، پس جامعه در یک طرف منتظر بماند تا آموزش و پرورش کشور ، بعد تحولات لازم ، به اصلاح امور جامعه بپردازد. آنان فراموش می کنند که اگر قوانین درست و لازم الاجرا وضع نکنند و اگر عدالت در قانون را ندید بگیرند ، آموزش و پرورش به تنهایی قادر به خود اصلاحی و یا اصلاح جامعه نیست. حرکت در تمامی ابعاد جامعه باید همسو و همزمان باشد و ما حق ارزشگذاری تقدم و تأخر نسبت به آنها را نداریم.
* آموزش زدگی ، کنکور زدگی و...... محوری تثبیت شده در جامعه که یأس و نومیدی و خودکشی عده ای از جوانان را رقم می زند. چون به آنان القا کرده ایم که تنها مسیر خوشبختی در این جامعه شرکت در کنکور و ورود به دانشگاه است. در غیر آن دو دانش آموزی ناتوان ، بی استعداد و بی مصرف برای جامعه هستی . و برای اثبات سخنان خود ، مافیای کلاس های تقویتی و کنکور و کتب کمک آموزشی را با دستان خود خلق کرده ایم تا حاکمانی مطلق برای اثبات نظرمان باشند. القایی که شدیدا روی والدین نیز اثر گذاشته است و در مدت زمان آمادگی برای کنکور ، والدین خصوصا مادران نیز زیر فشارهایِ عصبیِ شدیِ فاکتورهای هدایتی ، افسرده و یا بیمار می شوند.
اثرات مثبت کاهش ساعات آموزش و تعداد کتب درسی
تعداد و حجم کتب درسی فعلی در مدارس ، از جمله متغیرهای مؤثر بر آموزش حفظی و کمبود معلم و آموزش کنکور محور است. اگر ساعات آموزشی کاهش یابد :
* دانش آموز از خستگی و رخوت اَزبر کردن و انجام تکالیف انبوه ، رهایی می یابد .
* دانش آموز فرصت بازی و خلاقیت و تفکر را خواهد یافت.
* دانش آموزان از یادگیری تئوریک رهایی یافته و فرصت کسب مهارت های عملی بیشتر خواهد شد.
* معلم و دانش آموز فرصت مطالعه خواهند داشت.
* دقایق زنگ تفریح بیشتر و فرصت بازیابی انرژی توسط معلم و دانش آموز برای کلاس بعدی ، بیشتر خواهد شد.
* کاهش ساعات درسی و تعداد کتب درسی ، معضل کمبود معلم را نیز از بین خواهد برد.
اصل مهم تغییر مؤلفین کتب درسی است
نباید فراموش کنیم که ماندگاری چندین ساله مؤلفین کتب درسی ، خود بزرگ ترین علت عدم پویایی در نظام آموزشی است. برای ایجاد هر نوع تغییری خوشایند ، ابتدا باید نگرش افراد نسبت به موضوع عوض گردد. صِرفا با کاهش تعداد کتب درسی و یا ساعات آموزشی ، نمی توان به ایجاد تحولی اثرگذار دست یازید. برای همراهی عمل کاهش ساعت آموزشی ، باید تألیف کتب درسی را از حاکمیت افرادی که ایستایی و انجماد فکر و اندیشه خود را دهه ها به لابه لای کتب درسی ، منتقل ساخته اند ، رهایی دهیم.
سخن آخر
امید که گفته های معاونان فقط در مرحله سخن باقی نماند و در جلسات گوناگون و هماهنگی های درون و برون سازمانی بتوانند تحولی عظیم در آموزش و پرورش کشور به وجود آورند. امروز ما قدر درست بینی شما معاونان وزیر را به نیکی می دانیم ، اما ما دهه هاست بزرگ ترین شرط زندگی و اشتغال را از سوی این وزارتخانه از دست داده ایم لذا ابتدا در جهت احیای آن بکوشید ، ما " اعتماد " خود را به صداقت گفته ها و کرده های نیروهای ارشد ستادی از دست داده ایم . پس شما معاونان وزیر ابتدا بیندیشید که اعتماد از دست رفته معلمان را چگونه احیا سازید؟ سپس ، ما آن قدر تجربه اندوخته ایم که برای گفته های همسویتان با معلمان ، فقط ذوق زده و هیجان زده نشویم و انتظار عمل به قول تان را هر چه سریع تر داشته باشیم . جناب دکتر حسینی ، چگونه می خواهید این بزرگ ترین بحران آموزش و پرورش را پیگیری و اجرا نمایید ؟ راهکار عملی شما چیست؟
1) خبرگزاری پانا . 11/8 /1398 . http://pana.ir/news/ 965416
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
معاونت خود مدارس استثنایی
پیشنهاد نمی دهد ؟
چیزی که برای معاونت وزارت لازم نیست ،
مگر برای وزارت لازم هست ؟!
مسئولین مطلع نمیشیم ، گرفتاری اجازه نمیدهد
اما در این سایت چیزهایی می خوانیم که باورکردنی نیست. از نویسنده هم ممنون.
اما جناب، اگر دقت کنید تاریخ گفته ها ، ۱۱ آبان بوده و ایشان معاونت استثنایی را پذیرفته چنین
گفته اند.
این نشست ،تحت عنوان «بررسی جامعهشناختی بحرانهای آموزش و پرورش در ایران» که در مشهد برگزار شده است جناب دکتر حسینی نیز دعوت وسخنرانی داشته اند ارتباطی به موقعیت شغلی ایشان بعنوان ریاست استثنایی نداشته که اون دوست ناشناسمان ربط داده بودن به بی تخصصی ایشان وپرداختن به مقوله ای عیر از حوزه تحت امر
سیستم حاکم بر ساختار اداری ، بدجوری تازه کاران ستادی بالا را تغییر می دهد!!
تجربه عملی در این سایت ، حمایت عده ای از آقای صیدلو بود ، الان صف اعتراض بلند شده.
بلی ، آدم ها متفاوتند اما سیستم معیوب کجروی ما بیشتر افراد را مغلوب خود می سازد.
تازه اگر یکی هم نیرویی شایسته و کاری باشد ، اجازه کار کردن به او نمی دهند. نهایتش با دخالت و نفوذ سیاسی نمایندگان.
و گرنه جناب رییس جمهور اگر قصد بهبود شرایط آموزش و پرورش را داشتند ، جناب حسینی را وزیر می کردند.
در عالم سیاست هم ، هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و هر زمان در حال استحاله شدن.
لذا نصبحت این پیر را بپذیرید و هرگز از هیچ سیاستمداری به این ایمانی ، حمایت نکنید.
بسیار عالی بود و خواندنی.سپاس.
...
یادش به خیر، خیلی سال پیش در اوائل خدمتم در آ.پ، یک استاد پینگ پنگ از چین را به استان سمنان دعوت کردند تا برای بازیکنان کلاس آموزشی بگذارد.استاد مرحوم ما هم خیلی تلاش کرد تا چند ساعتی هم که شده او را به دامغان بیاورد تا از حضورش استفاده کنیم و موفق هم شد.برای ارتباط با ایشان با یکی از معلمان زبان انگلیسی شهر هماهنگ شده بود.زمان مقرر فرا رسید و سالن موج میزد از نوجوانان،جوانان،بزرگسالان و پیش کسوتانی که با اشتیاق خودشان را به سالن رسانده بودند.مربی چینی هم در سالن بود.اما برای معلم زبان کاری پیش آمده بود و تا 45 دقیقه ای که برای آمدن ایشان طول کشید کسی از خودش ندید با مربی چینی کلمه ای انگلیسی صحبت کند و این مایه خجالت همه ما بود و البته برای راهبران نظام آموزشی خجالت بیشتر،اگر درک نمایند.
من الان شنبه ۱۸ ابان تو به اصطلاح پژوهشسرای بو علی مشهد هستم «هنوز» کامپیوتر و اینترنت شان اماده نیست و ما بیکاریم. میخواستم به اداره زنگ بزنم این مسایل رو مطرح کنم رییسش اجازه نمیده!!!!!؟؟!!!!! از اول مهر تا حالا بیکاریم! مسیول نداره اموزش پرورش؟! با وزارت هم این مسایل رو در جریان گذاشتم اما پاسخی نگرفتم جز تهدید و ارعاب!!!!؟؟؟
در متن ، شبهات این نونگری و نواندیشی را ذکر کرده ام.
حال کپی برداری و یا واقعی است ، زمان نشان خواهد داد.
در ضمن جناب ذوعلم ،
پژوهش سرایی که تجهیزات الکترونیک ندارد ، به چه دردی می خورد و چگونه قابل توجیه است ؟!!
خود را از دست داده بودند؟
ما را به نیک اندیشی شما نیز اعتمادی
نیست . تا حال کسی با حلوا حلوا گفتن
شیرین کام نگردیده است.
برای ثابت ماندن در معاونت و شاید در آینده
وزیر شدن است ، چون یکی از طرق وزیر
آموزش و پرورش شدن از بدنه آن بودن است
و گرنه نمی توان باور کرد که معاونان به صلاح
آمده اند .اصلا و ابدا