دوستان بزرگوارِ سایت سخن معلم ؛
اصول موفقیت به ما می گوید اگر فقط بنشینید و فکر کنید که چرا مجموعه عوامل دست به دست هم نمی دهند تا شما به اهداف تان برسید در واقع خود را در مرحله ی تئوریک متوقف نموده اید و همچنین این اصل را گوشزد می کند که برای رسیدن به موفقیت های بزرگ باید موقعیت های کوچک را از دست ندهید ، لذا انسان باید با خود بیندیشد که چگونه می تواند برای رسیدن به اهدافش اقدامات عملی مناسب انجام دهد، بنابراین می خواهم این جمله ی معروف « بزرگ فکر کن ،کوچک شروع کن، همین الان شروع کن» را بهانه ای برای یک پیشنهاد به طور عام و درخواستی به طور خاص قرار دهم.
و اما پیشنهاد:
این سایت در ادامه ی دفاع از حقوق جامعه ی فرهنگیان در سطح ملی بهتر است به فکر دفاع از حقوق این عزیزان در مواردی که حالت درون سازمانی دارد نیز باشد و این مساله را جز اهداف و برنامه های خود قرار داده و هم به عنوان وظیفه دفاع از همکاران و هم در راستای رسالت رسانه ای پیگیرِ مشکلاتِ عمومیِ باشد که در موارد خاص برای همکاران پیش می آید( نظیر آنچه به عنوان نمونه در ادامه ی مطالب آورده شده است.)
این مساله هم گره ای از کار همکاران باز می کند و هم باعث همگرایی بیشتر معلمان و در نتیجه اعتباری برای دست اندر کاران سایت محترم سخن معلم خواهدشد. ضمن اینکه رفع حوائج مردم و گره گشایی از کار همنوعان در فرهنگ تعالیم دینی بسیار ارزشمند است و ثواب والایی دارد ، چنانچه امام حسن مجتبی«ع» در روایتی می فرمایند: «قضاء حاجة المؤمن أفضل من اعتکافِ شهرٍ»[1]
دوستانِ عزیز ممکن است در طول چند ماه گذشته از طریق اخبار صدا و سیما و رسانه های مختلف در جریان مساله ی همکارانی که با دریافت وام از بانک سرمایه به واسطه گری فروشگاه به اصطلاح فرهنگیان در شهر تهران دچار مشکل شده اند قرار گرفته باشید.
به نظر می آید علاوه بر اینکه کلاه گشادی بر سر این همکاران که غالباً از ناچاری و به جهت شرایط اضطراریِ خود این وام را دریافت کرده اند رفته است؛ مدتی است این عزیزان که با هزار بدبختی اقساط وام مزبور را می پردازند در استعلامات بانکی نیز به عنوان بدهکار بانکی معرفی می شوند که در این زمینه دچار مشکلاتی شده اند.(گزارش هایی از صدا و سیما هم در این زمینه پخش شد.)
لذا استدعا دارم با تهیه گزارشی مفصل از این همکاران که متاسفانه پیگیرهای فردی آنها را کسی جوابگو نیست و نحوه ی اعطای وام،مقدار سود و... از طریق مدیر کل محترم و یا حتی مقام عالی وزارت مساله را پیگری و به اطلاع این همکاران برسانید.
1- کافی، ج 2، ص198
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
1- آیا به جزء فرهنگیان محترم کارمندان دستگاه های دیگری نیز هستند و یا بوده اند که مشکل معیشتی و حقوقی داشته اند؟
2-اگر خیر چرا آن ها این مشکل را نداشته اند و اگر بلی آن ها چگونه این مشکل خود را به سامان رسانده اند؟
3- در این بین سهم چه کسی را برای حلّ این مشکل بیشتر می دانید؟ (خودت، وزیر، رئیس جمهور، نمایندگان مجلس، رهبری یا کسان دیگری)
4- ترتیب پی گیری مشکلات از کجا و توسطّ چه کسانی و به چه صورت و با چه شیوه هایی باید انجام شود؟
5- سهم شما در پی گیری مطالباتتان برای رفع تبعیض و فقر و برپایی عدالت در بین کارمندان دولت به شیوه های مسالمت آمیز آن از قبیل (نوشتن نامه- مقاله- مطلب برای سایت ها یا مجلات و روزنامه های مختلف و مسؤولین نظام (وزیر، رئیس جمهور، نمایندگان مجلس، رهبری و...) و یا داشتن ملاقات حضوری با آن ها یا تماس تلفنی چقدر بوده است؟
6- سهم شما در اعتراض های جمعی معلّمان در خصوص مسائل صنفی و کاری برای احقاق حقوقشان چقدر بوده است و آیا تا به حال کسی را تشویق به شرکت در این تجمّعات کرده اید؟
7- آیا برای حلّ مشکل خود از افرادی که عضو تتشکّل ها و احزاب سیاسی یا در پست های اجرایی مهمّی در هر سه قوّه (مجریه-مقنّنه- قضائیّه) و یا مجمع تشخیص مصلحت نظام هستند ؛ تقاضای کمکی چه از لحاظ لسانی، قانونی و... داشته اید؟
8- چه راه حل هایی پیشنهاد می دهید که بدون اینکه کسانی از بیرون نظام آموزش و پرورش از مسائل و مشکلات آن ها به نفع خود سوء استفاده جنایی و یا برای رسیدن به اهداف خود کنند منجر به تحقّق خواسته های فرهنگیان شود؟
9- چه طور می شود هم به اهداف تحقّق عدالت و رفع تبعیض در بین کارمندان دولت رسید و هم انگ خائن، مهره ی دشمن، توطئه گر، آب به آسیاب دشمن ریز و... نخورد و هم دشمنان درجه ی یک نظام اعمّ از داخلی و خارجی از این حرکت معلّمان به نفع خود سوء استفاده نکنند و آن را مصادره ی به مطلوب نکنند؟