در این روزها ،که کشته شدن معلم فقید بروجردی و بروز خشونت در مدارس، اذهان عمومی به خصوص معلمان را نگران و آزرده کرده است، محمود فرشیدی و تشکل متبوعش، کانون تربیت اسلامی، بدون توجه و اشاره به این حادثه، ضمن انتشار تبریک به ریاست جدید سازمان صدا و سیما ،خواسته هایی را از وی مطالبه نموده است. به گزارش خبرگزاری فارس ، در متن این نامه خطاب به رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران آمده است:
" انتصاب جناب عالی را به ریاست صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران صمیمانه تبریک می‌گوییم؛ حمد و سپاس شایسته خداوندی است که توفیق خدمتگزاری به اسلام و مردم را به بندگان شایسته خود عطا می‌فرماید و سلام و درود بر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و شهدای اسلام و تحیات فراوان به مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (دامت برکاته) که با درایت خویش عزت و اقتدار روز افزون ایران اسلامی را فراهم ساخته‌اند، بدین وسیله انتصاب جناب عالی را به ریاست صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران تبریک عرض می‌کنیم و امیدواریم در ظل توجهات امام عصر اباصالح المهدی ( عج الله تعالی فرجه الشریف) و با بهره‌گیری از رهنمودهای مقام معظم رهبری بیش از پیش موفق باشید و با توجه به تجربیات و تعهدی که به اسلام انقلابی دارید در دوران مدیریت جنابعالی شاهد تغییرات و تحولات چشم گیر در رسانه ملی باشیم "
در ادامه ی این بیانیه، فرشیدی خواستار حضور خود و اعضای کانون تربیت اسلامی به عنوان کارشناس در سیاست گذاری ها و برنامه های تلویزیون شده است :
" پیشنهاد می‌گردد:
1) اسناد تحولی آموزش و پرورش به ویژه فلسفه تربیت آن که مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی است به عنوان مبانی تربیت نظام جمهوری اسلامی در آن رسانه در بین نیروی انسانی تبیین گردد. ( اطلاع رسانی، پذیرش، اجرا –نهادینه)
2) حضور آموزش و پرورش و نهادهای مردمی مانند کانون تربیت اسلامی، کانون مدارس اسلامی و شخصیت‌های تربیتی در صدا و سیما اعم از سیاست گذاری و برنامه ها بیشتر شود"
جای بسی تاسف و شرمساری است که کانون تربیت اسلامی هیچ بیانیه و تسلیتی بابت مرگ یک انسان، آن هم معلم، صادر نمی کند اما درباره موضوع نه چندان مهمی مانند تغییر رییس صدا وسیما، بیانیه صادر می نماید و بدون هیچ تواضعی، خواستار حضور خود و اعوان و انصارش ، به عنوان کارشناس ،در سیاست گذاری ها صدا و سیما می شود!
گویی در این میان، او و تشکلش، تنها در پی مطرح کردن خودشان هستند.محمود فرشیدی، البته سابقه ی خوشی میان طیف وسیعی از فرهنگیان ندارد. نام او نا خودآگاه، برخوردهای خشن و تند با معلمان و تشکل ها را به یاد متبادر می کند.
در واقع، معلمان در زمان صدارت او، تاوان بی تدبیری های او و اعوان و انصاری چون محدث خراسانی و علی اکبر براتیان را دادند.جالب این که، دکتر احمدی نژاد، که در استیضاح اردیبهشت سال 86 دفاع جانانه ای از او کرده بود،به زودی فهمید که او جایگاهی در میان فرهنگیان ندارد و او را وادار به استعفا کرد؛ استعفایی که صدای هیچ کس،حتی اصول گرایان را در نیاورد و کسی به دفاع از او برنخاست.
این روزها فرشیدی دوست دارد مطرح شود و خود را به عنوان کارشناس خبره ی مسائل آموزش و پرورش جا بزند به این امید که شاید بخت و اقبال بار دیگر شامل حال او شود و بتواند بر کرسی وزارت جلوس کند ؛ اما هیچ فکر و برنامه ای ندارد به همین دلیل است که با بهانه کردن فتنه و از آب گل آلود ماهی گرفتن ، قصد دارد بزرگی کند و خودی نشان دهد.
متنی که چند وقت پیش، با عنوان اصحاب فتنه در کمین آموزش و پرورش، در خبرگزاری فارس انتشار داد بیانگر این مدعاست.البته روابط عمومی آموزش و پرورش پاسخی را به او داد، که البته به نظر من می توانست لحن قاطع و مستدل تری داشته باشد.
اعتماد به نفس بالای فرشیدی ،که به نوعی بیماری می ماند،آن قدر زیاد است که خواسته ها و دغدغه های خود را به عنوان دغدغه های همه معلمان و فرهنگیان جا می زند و از زبان همه ی آن ها سخن می گوید.به محمود فرشیدی باید گفت :
برای بزرگی باید قد کشید نه این که از شانه های دیگران بالا رفت.
نظرات بینندگان
دوست عزیز
محمدی
فکر کردن به مصالح جمعی بسی فراتر از اندیشیدن به منافع شخصی و یا احیانا گروهی است .
پایدار باشید .
موضع این کانون هم نسبت به تجاوز ناظم مدرسه سکوت بود. اطلاع رسانی را بی فایده می دانستند. کلاً فعالیت های این کانون بر روی محور سکوت و فایده می چرخد.
کسانی که دغدغه معلمی ندارد بهتر است سخن نگویند .
دوران سیاه برخوردهای امنیتی با معلمان مربوط به همین آقای فرشیدی است .
مگرهرکسی که طبق نظرمانبودحق داریم درمورداولجن پراکنی کنیم
توبه بهانه دفاع ازیک معلم اوج جهالت خودرابه رخ کشیدی ورچح آن مرحوم راآزردی واقعاحیف!حیف!