مدرسه طبیعت در واقع تلاشی است برای این‌که فرزندان این مملکت به‌خصوص بچه‌های ٥ تا ٩ ساله، به‌طور خودانگیخته عاشق مواهب طبیعی و جذب موهبت‌های سرزمین‌شان شوند. تلاش مان این است، همان‌طور که آنها وقتی کلماتی مثل پدر، مادر، مهربانی و عشق را می‌شنوند و احساس مثبتی پیدا می‌کنند، با شنیدن کلماتی چون درخت، زمین، آب، هوا، بلوط و هوبره هم به جای حس بد، حس خوشایندی را تجربه کنند و یادشان باشد که خلق این محیط‌زیست و این جانوران حکمتی داشته و ما باید تلاش کنیم که همه زیست مندان از موهبت زندگی در خورشان بهره‌مند شوند. این سواد محیط‌زیستی است که کمک می‌کند مردم یاد بگیرند چطور در عین این‌که نیازهای طبیعی‌شان را مرتفع می‌کنند، محيط‌زیست را هم دوست داشته باشند و از آن حفاظت کنند. ما فکر می‌کنیم این نقصی بود که نظام آموزشی داشت و توانایی حفاظت از محیط زیست را در کنار همه توانایی‌ها به دانش‌آموزان و مدیران آینده ارایه نمی‌کرد. ما فکر می‌کنیم تجربه طبیعت درقالب مدرسه طبیعت می‌تواند این تلاش را شروع کند که بچه‌ها نیم‌روز در طول هفته بتوانند به محیط طبیعی بروند و تحت نظارت مربی خودشان از نزدیک موهبت‌های طبیعت را لمس کنند. در این زمینه با سازمان محیط‌زیست هم هماهنگی کردیم که بچه‌ها بتوانند از محیط‌های حفاظت‌شده حیات‌وحش و مناطق طبیعی دیگر دیدن کنند و ضمن آموزش‌های مستقیم و غیرمستقیمی که می‌بینند، لحظات فرح‌بخشی را در طبیعت تجربه کنند.
ما پیش‌بینی کردیم که نظام آموزش و پرورش به سمت نظام مدارس جم (مدارس جامع محیط زیست) تغییر جهت دهد. قرار نیست درس‌های جدید مثل درس محیط‌زیست به درس‌هایشان اضافه شود بلکه قصد داریم ٥٦هزار معلم با کمک سازمان محیط‌زیست و NGOها آموزش ببینند و هرکدام یک تسهیل گر محیط‌زیست شوند.
به این معنا که معلمان علوم، ریاضی، تاریخ و... ضمن درس دادن شان به مثال‌های محیط‌زیستی بپردازند و بچه‌ها از این طریق به‌طور غیرمستقیم درگیر مباحث و ملاحظات اخلاقی محیط‌زیستی شوند. هدف مان این است که در پایان دوره متوسطه که بچه‌ها دیپلم می‌گیرند یاد بگیرند متناسب به اقلیم شان چه روش زیستی را انتخاب کنند که هم طبیعت سرزمین‌شان را حفظ کنند و از آن لذت ببرند و هم نیازهایشان را تأمین کنند.
بنابراین تصمیم داریم که این دوره‌های محیط‌زیستی را هم برای معلم‌ها و هم والدین بچه‌ها برگزار کنیم. همچنین یک پکیج آرمانی داریم که سازه‌های مدارس جم هم محیط‌زیستی شوند. یعنی مدارسی که از مواد پلاستیکی استفاده نمی‌کنند و بدون کاغذ آموزش می‌بینند و از مبدأ تفکیک زباله را یاد می‌گیرند. همچنین لازم است برای مدارس شیرآلات هوشمند تهیه شود و فضای سبزی که با کمترین میزان آبیاری دستی بتوانند فضایی محیط‌زیستی را برایشان بسازند. همچنین بچه‌ها یاد می‌گیرند از حیوانات و پرندگان کنارشان حفاظت کنند و به آنها آزار نرسانند و این مجموعه کاملی می‌شود که رفتارشان هم با توجه به سازه‌ای که در آن هستند در راستای حفاظت از محیط‌زیست است.
ما پیش‌بینی کردیم که با حضور خیرین مدرسه‌ساز و اسپانسرهایی که وجود دارد و پیشگامی مدارس غیرانتفاعی به‌تدریج این مدارس را در کشور گسترش دهیم. الان ٣٠ مدرسه محیط‌زیستی در تهران و برخی از شهرها فعالیت می‌کنند و علاوه‌بر آن موسسات خصوصی هم فعال هستند.
با توجه به این‌که هم آقای فانی و هم خانم ابتکار اراده کرده‌اند که این اتفاق بیفتد و آقای حدادعادل هم قول داده‌اند نهایت تلاش‌شان را برای این ماجرا انجام دهند، دورنمای مثبتی داریم.
امسال در مهرماه، ٦٠ مدرسه جامع محیط‌زیستی در مقاطع پیش‌دبستانی و متوسطه اول و دوم و در دخترانه و پسرانه راه‌اندازی می‌کنیم و بعد از آسیب‌شناسی و بررسی عملکرد با بهبود منشور مدارس این ایده را در سطح کشور اعمال می‌کنیم.
روزنامه شهروند
نظرات بینندگان