بعد از مدت ها انتظار، بالاخره نوبت به پاسخ گویی وزیر آموزش و پرورش رسید .
صدها هزار نفر فرهنگی پای گیرنده ها نشستند و چشم به دهان وزیر دوختند تا ببینند و بشنوند پس از مدت ها وعده و وعید، چه ره آورد تازه ای برای باز کردن گره کور مشکلات معیشتی فرهنگیان و رفع تبیعض ها با خود آورده است.
بالاخره انتظار به سر آمد و وزیر محترم و خسته ما که نای سخن گفتن نداشت، زبان به سخن گشود ؛ وزیر گفت و گفت و گفت. هر چه بیشتر گوش سپردم کمتر سخن تازه ای شنیدیم ، هرچه گفت تکرار گفته ها و وعده هایی بود که در طول سه ماه گذشته بارها و بارها از زبان ایشان و دیگر مسئولان شنیده بودیم.
از رتبه بندی جدید گفت بی آن که خود بداند چه شاخص های شاخصی برایش در نظر دارد ، از پرداخت مطالبات گفت اما با تردید و شاید و اگر ، از ساماندهی نیروها و بسته های پیشنهادی خود گفت که ناکارآمدی آن بر همه فرهنگیان واضح بود....
هر چه گوش سپردیم سخن جدیدی به میان نیامد ، هرچه پیامک زدیم و سوال کردیم خبری از خواندن سوال های فرهنگیان و پاسخ وزیر نبود ، هرچه منتظر شدم خبری از ارتباط تلفنی معلمان معترض و فعالان صنفی به برنامه نگاه یک میسر نشد ؛ هرچه صبر کردیم خبری از بحث و چالش در میان نبود و مجری محترم صرفا به خواندن سوال های تکراری بسنده کرد و زحمت به چالش کشیدن وزیر و نقد پاسخ هایش را به خود نداد.
این دیگر چه برنامه یک سویه و غیر منصفانه ای بود ؛ چرا شماره تلفن برنامه اعلام شد در حالی که هزاران پیام معلمان خوانده نشد !
آیا سازمان محترم صدا و سیما قصد امداد رسانی به مخابرات داشت یا فرهنگیان ؟!
آیا مجری محترم برنامه نگاه یک قصد چالش با وزیر درباره مشکلات فرهنگیان داشت یا طرح مسایل تکراری و مبرا کردن وزیر در ایجاد شرایط نابه سامان کنونی.
وزیر محترم آموزش و پرورش چرا زحمت مصاحبه تلویزیونی را به خود داد ؟
آمد تا آنچه همکاران خود می دانستند برایشان تکرار کند ؟
بالاخره تکلیف صدها هزار نفر فرهنگی که تا پاسی از شب چشم به صفحه تلویزیون دوختند و گوش و چشم به وزیر آموزش و پرورش چه شد ؟!
کدام خواسته مشروع و برحق آنها تحقق پیدا کرد ؟!
جناب وزیر !
وعده نگارش کتابچه جدید رتبه بندی بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری که معلمان را در حد کارمند تنزل می دهد خواسته شماست نه یک میلیون فرهنگی.
جناب وزیر !
تا کی فرهنگیان منتظر اجرای رتبه بندی باشند ، چند بار دیگر پیش نویس رتبه بندی نوشته می شود و به اجرا در نمی آید ؟
جناب وزیر !
معلمان خواستار اصلاح بخش هایی از طرح رتبه بندی دولت پیشین ( لغو آزمون های صلاحیت شغلی و.. گنجاندن بندی که رتبه بندی همه فرهنگیان را پوشش دهد) بودند نه کنار گذاشتن کامل طرح و سخن گفتن از طرح جدید.
جناب وزیر !
معلمان خواستار تغییر نظام رتبه بندی نبودند بلکه خواهان اصلاح جزیی و اجرای آن بعد از سال ها وعده و وعید بودند.
جناب وزیر!
ما فرهنگیان هرگز رتبه بندی جدید شما که جایگاه معلم را در حد کارمند تنزل می دهد نخواهیم پذیرفت.
ما خواستار تعیین جایگاه فرهنگیان هم طراز استادان دانشگاهیم.
ما خواستار برابری حقوق فرهنگیان با همتایانشان در آموزش عالی هستیم چرا که هر دو به شغل شریف معلمی مشغولند چه بسا کار آموزگان و دبیران سخت تر از استادانی باشد که 12 الی15 ساعت تدریس دارند.
همکاران فرهنگی دارای مدرک فوق لیسانس و دکترا نگران ارایه مقاله و کتاب و پژوهش نیستند چرا که دستی به قلم دارند و علاقه مند به پژوهش هستند. ترس آنها تنها از اعمال تبعیض در بررسی مقالات و پژوهش ها و رتبه بندی است.
همکاران لیسانس علاقه مند به پژوهش و نگارش تجربیات خود هستند و واقفند که لازمه ارتقا حقوق، ارتقا علمی است ؛ پس از ارایه مقاله هراسی ندارند ، چه بسا اگر بستر آموزش برایشان فراهم شود از هم تایانشان در آموزش عالی پیش بیفتند.
جناب وزیر
فرهنگیان از ارتقا علمی خود و بستری که این فرصت را در اختیارشان گذارد اعتراض ندارند ، بلکه نگران اعمال تبعیض هستند.
جناب وزیر
فرهنگیان به دنبال اجرای طرح رتبه بندی و اعمال80% حقوق اساتید در احکام حقوقی خود هستند ، چرا جنابعالی راه خطا رفته ای و از نگارش طرح جدید رتبه بندی سخن می گویی ؟
جناب وزیر !
ما خواستار احیای شان و منزلت فرهنگیان از طریق اجرای سیاست های اقتصادی و فرهنگی درست هستیم .
ما خواستار رفع تبعیض و پارتی بازی حاکم بر بدنه آموزش و پرورش و جایگزینی شایسته سالاری هستیم!
جناب وزیر !
در هیچ یک از سخنان جنابعالی دلالتی بر تحقق خواسته های فرهنگیان ، درمانی بر درد فرهنگیان و تسکینی بر آلام آنها نیافتم.
ساعت هاست که از خود می پرسم هدف از مصاحبه با شیخ فرهنگیان چه بود ؟!
چرا دغدغه‌های اصلی و مهم فرهنگیان بی جواب ماند ؟
و چه باید کرد ...
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
تنهاترین اقدام ، ...است .
والسلام و دیگر هیچ
شايد به خواب شيرين فرهادرفته باشد
فارغ از تمام تمابلات و جهت گیری های سیاسی ، وزارت آموزش و پرورش نیاز به وزیری دارد با صلابت ، قدرتمند ( حتی قدرتمندتر از رئیس جمهور).دوستان عزیز : خدا آن ملتی را سروری داد که تقدیرش به دست خویش بنوشت ، همچنین بسیار شنیده ایم که حق گرفتنیست نه دادنی.
پس اگر نشستن به خیال اینکه فلان طرح یا فلان قانون اجرا بشه واقعا سادگیست.
بیایم از تمام گرایش های سیاسی دل بکنیم و و کاری کنیم که شرمنده آیندگان نشویم ( کاری که پدران فرهنگی و قدما نکردند با بکنیم).
قدر مسلّم پافشاری های مکرر این مهم را محقق می کند.
پافشاری همراه با حفظ شعائر و صیانت از نظام .
پافشاری ، پا فشاری ، پا فشاری
چرا باید کارمندان وزارت نفت که تو اداره زیر کولر و کنار شوفاژ راحت و آسوده نشستند(نه نیروهای متخصصی که در مناطق جنوب کار میکنند) حقوق بسیار بالایی بگیرند?
سوال دیگه این که مگه درآمد نفت فقط باید تو جیب کارمندان پ متخصصان شاغل در این وزارت خانه برود,?
درآمد نفتی حق همه مردم ایران است و منفعت آن باید به همه برسد نه اینکه منحصر به شاغلان این وزارت خانه گردد, اگر با نگاه به وزارتخانه ها و ادارات درآمد زا نگاه شود دیگر کسی نمیتواند به خود اجازه دهد و بگوید آموزش و پرورش مصرف کننده است و ...... تولید کنند.
ادارات ونهادهای تولید کننده نباید فقط درخدمت بخش خاصی باشند بلکه درآمد حاصله باید به تمام مردم اختصاص باید.