همکار ارجمند
جناب آقای مزبان حبیبی
به خوبی می دانید که نقد همکاران و همفکران بسیار سخت است. طی دو سه روز گذشته، رفتار و اخلاق حاکم بر آموزش و پرورش فارس آن چنان مورد بی مهری واقع شده و از حوزه تفکر اصلاح طلبی خارج شده است که مجبور به اظهار نظر می شوم و برای نشان دادن حسن نیت ام با سرپرست آموزش و پرورش فارس نیز مشورت کرده ام . بی تردید سرپرست آموزش و پرورش فارس و بعضی از خواص نسبت به حسن ظن بنده باور و ایمان قلبی دارند.
تجربه به من می گوید که تنها راه احقاق حق، اصرار و پافشاری است. معلمان زیادی برای احقاق حقوق همکاران ، هزینه ها داده و حبس ها کشیده اند. اما همین فعالان صنفی هرگز پا را از گلیم قانون فراتر نگذاشتند. اگر بعضی از دستگاه ها تجمع و تحصن معلمان را غیرقانونی اعلام می کنند به دلیل پی نبردن به مر اصول ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی بوده است.
با وجودی که پافشاری و اصرار را تنها راه احقاق حقوق می دانم ولی با غوغاسالاری و همان گونه که سرپرست آموزش و پرورش فارس در پیام خود از آن تبری جستند، مخالفم .
چندین گروه مجازی تشکیل شده و به همه بد و بیراه می گویند. من از این فضا می ترسم. این فضا مرا به یاد دهه شصت می اندازد. دهه شصت شاید برای بعضی ها نان و آب به همراه داشت ولی با کمک فرهنگ تخریب، شایستگان از صحنه خدمت کنار رفتند. دهه شصت منهای خشونت یکبار دیگر طی سال های ۸۴ تا ۹۲ تکرار شد و بعضا کوتوله هایی حاکم بر امور شدند .
بنده همچون شما یک منتقدم و علی رغم ارادتم به سرپرست آموزش و پرورش فارس، در فردای مدیرکلی وظیفه ام انتقاد است.
همان طور که به مدیرکل سابق و اسبق و معاونین فعلی و سابق نیز نقد داشتم. وجود چنین فضایی مرا ناامید کرده است . همان طور که تنی از نمایندگان مرعوب شده اند.
آیا فکر نمی کنید این رعب و وحشت نتیجه عکس داشته باشد و نهایتاً کمیته انتصابات که تا مدتی پیش دیدی مثبت داشت، مجبور به تجدید نظر شود!؟
آیا چنین فرهنگی صحیح است؟. آیا نفی و تخریب هر آن کس که بر خلاف ما فکر می کند، صحیح است؟. آیا فرهنگ تخریب، برآیند تفکر اصلاح طلبی و عدالت محوری است !؟
در یادداشت خود به نمایندگان مجلس حمله کرده اید و به نوعی تخریب آنها در فضای مجازی را تأئید کرده اید؟
همه متفق القولیم که عموماً نمایندگان مجلس کارنامه درخشانی در ادوار گذشته و حال به جای نگذاشته اند. از طرفی می دانید بنده مسئول کمیته فرهنگیان مسعود رضایی بودم ولی ایشان طی این مدت حتی در حد یک مشاوره ده دقیقه ای از بنده کمک نخواستند. پست و منصبی هم ندارم و وامدار کسی هم نیستم ولی مجبورم عملکرد بعضی دوستان ناآگاه را آسیب شناسی کرده و عرض کنم که فرهنگ تخریب نتیجه عکس می دهد.
وقتی گزارشی تأئید نشده، تهیه می شود و تعدادی از نمایندگان فارس متهم به دریافت رشوه می شوند. بعد از اینکه گزارش مذکور به کمیسیون اصل نود می رسد و پورمختار رئیس کمیسیون بدون در نظر گرفتن جوانب، آنرا به دفتر وزیر ارسال می کند، آیا توقع موضع گیری از جانب نمایندگان ندارید؟ آیا نظر چنین نمایندگانی برنمی گردد؟ آیا این نمایندگان نسبت به نبود تعامل در آینده دچار تردید نمی شوند؟
در اینکه حامیان سرپرست آموزش و پرورش از فعالان لیست امید بوده اند، شکی نیست ولی آیا مخالفان ایشان سهمی در حمایت از لیست امید نداشته اند؟اگر آنها نیز کمپین تشکیل دهند، آیا سنگ روی سنگ بند می شود؟
با این موج که راه افتاده است، شأن نمایندگی را تعیین مدیرکل و ..... نشان داده و جایگاهی غیرانفعالی در شرایط فعلی برای شان در نظر گرفته اید.
اگر نماینده ای که الفبای تعلیم و تربیت نمی داند بخواهد برای آموزش و پرورش تعیین و تکلیف کند، چه انتظاری از دستگاه آموزش و پرورش می توان داشت !؟
گرچه وزیر به دلیل کسب رأی اعتماد، وامدار نمایندگان است ولی ما باید مدیرکل مان را از وزیر طلب کنیم نه از نمایندگان مجلس. ما فرهنگی فرهیخته کم نداریم.
چرا به جای غوغاسالاری و استمداد از کسانی که به زیر و بم آموزش و پرورش آشنایی ندارند، این فرهنگیان فرهیخته با وزیر ملاقات نمی کنند . قطع به یقین وزیر با سبک و سنگین کردن تیپ شخصیتی نمایندگان معلمان، بهترین تصمیم را خواهد گرفت.
با رواج فرهنگ تخریب که این روزها به راه افتاده است، در آینده نه چندان دور شاهد تخریب فرهنگ خواهیم بود.
فرهنگ قانون مداری و شایسته سالاری مبتنی بر سعه صدر که دولت های اصلاحات و اعتدال سعی بر ایجاد و احیاء آن داشته اند، تنها توسط ما قوام و دوام می یابد.
عبدالرسول احمدی در پیام خود و در ادامه اعلام نارضایتی نسبت به حرکت های اخیر می نویسد:
باورم این است که دوستان اجازه دهند در فضای آرام تصمیمات توسط مراجع ذیربط اتخاذ شود. در شرایط فعلی پذیرش مسئولیت ایثار است که اگر هست اصرار و التماس بر آن دون شأن فرهنگی و انسانی است .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفتوگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.