چند روزی از انتشار خبر حذف هرگونه آزمون در مقطع ابتدایی میگذرد که عکسالعملهای متفاوتی را بهدنبال داشته است. وقتی سید محمد بطحائی، وزیر آموزش و پرورش خبر از مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش، در خصوص حذف هرگونه آزمون از دوره ابتدایی داد، این موضوع مورد استقبال قرار گرفت تا جایی برخی مسئولان، از این تصمیم به «شجاعت» تعبیر کردند و به وزیر آموزش و پرورش بابت اتخاذ آن تبریک گفتند.
آنچه محرز است، این است که با تحولات صورتگرفته در نظام آموزشی از جمله تغییر آن از نظام کمی و نمرهای به نظام کیفی و توصیفی، در رابطه با آزمونهای ورودی دوره متوسطه همیشه چالشهایی وجود داشته است. بهطوری که دانشآموزانی که تحت سیستم کیفی توصیفی تعلیم میبینند، در پایه ششم خود را در معرض رقابتی سهمگین که کم از کنکور دانشگاهها برای این کودکان ندارد، مییابند. این دانشآموزان باید در پایههای پایینتر تکلیف خود را روشن میکردند؛ یا قبول میکردند که قید مدارس خاص مثل تیزهوشان و نمونهدولتی را بزنند و به روند عادی تحصیل خود بپردازند یا اینکه با پشتکار و بهطور پیوسته از پایههای پایینتر شروع به زدن تست و کار با کتابهای کمکآموزشی و رفتن به کلاسهای ویژه کنند.
شرایط زمانی سختتر میشد که اصرار خانوادهها به دلایل مختلف از نگرانی نسبت به آینده فرزند تا چشم و همچشمی، فشار بر روی کودک را افزون میکرد. این چنین بود که کودک تمام نشاط کودکیاش را در استرس و لابهلای تستها و کلاسها بهجا میگذاشت و با شرکت در آزمونهای ورودی این مدارس، مهر پایان به دوران کودکی خود میزد؛ حال با موفقیت یا سرخوردگی از شکست.
در سوی دیگر ماجرا معلمان پایه ششم ابتدایی بودند که خصوصا در مدارس غیردولتی و مراکزی که اولیای دانشآموزان از آنان انتظار بیشتری داشتند، تحت فشار مضاعفی برای تدریس قرار داشتند؛ چون از طرفی حجم کتابها بیش از حوصله نظام کیفی توصیفی است، از طرفی تحت فشار قانون عدم استفاده از کتب کمکآموزشی قرار داشتند و از طرفی خروجی کلاس آنها باید قبولیهای تیزهوشان بود. به جرأت میتوان اذعان کرد که این سیستم به شدت معلمان این پایه را – بهویژه در مدارس غیردولتی – فرسوده میکرد.
البته ضرورت وجود یا عدم وجود مدارس استعدادهای درخشان در جامعه از منظر استعدادهای خاصی که در برخی از دانشآموزان بهعنوان سرمایههای کشور وجود دارد، خود جای بحث مفصلی است که در فرصتی دیگر با استفاده از نظرات صاحبنظران به آن خواهیم پرداخت، اما آنچه از منظر دانشآموزان و معلمان در سطح عمومی ابراز میشود، خرسندی از تصویب حذف آزمونها در مقطع ابتدایی است.
در این میان اما اعتراضها و نقدهایی هم بر این مصوبه و زمان اعلام آن وارد است که در روزهای اخیر از سوی تعدادی از دانشآموزان پایه ششم و نیز اولیای آنان مطرح شده است.
دانشآموزانی که حتی از سالهای گذشته خود را برای آزمون ورودی مدارس تیزهوشان و نمونهدولتی آماده کرده بودند و در سال تحصیلی جاری نیز از ابتدای سال، سخت مشغول درس و آزمونهای مختلف و کلاسهای تست شده و هزینههای گزافی بابت کلاسها و کتابهای مربوطه متحمل شده بودند، دقیقا زمانی که وقت ثبتنام در این آزمونها بود، با خبر عدم برگزاری آزمون مواجه شدند، که این موضوع ناراحتی مضاعفی برای آنان و خانوادههایشان به همراه داشت.
به نظر میرسد تصمیمگیری درخصوص حذف آزمونهای مدارس سمپاد ونمونهدولتی اگرچه مزایایی داشت، اما بهدلیل نابههنگام بودن آن، باعث ناراحتی و سردرگمی دانشآموزان پایه ششم و خانوادههایشان شد. شاید بهتر بود این تصمیم در ابتدای سال تحصیلی اتخاذ میشد یا در زمانی مناسب اعلام میشد تا هزینههای مادی و معنوی دانشآموزانی که امسال خود را برای شرکت در این آزمونها آماده کرده بودند، به هدر نمیرفت.
روزنامه مردمنو (زنجان)
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
این کار باید می شد و بجا هم شده...
نه مامعلمان تعهد پرکردن جیب مافیا و مولفان و ناشران کتب به اصطلاح کمک اموزشی انان هستیم و نه والدین.
خودشما متناقض حرف می زنید از یک طرف می گویید حجم کتاب ها در ابتدایی زیاده و از یک طرف از ضرر و زیان خرید کتب می فرمایید؟!؟!
من به عنوان یک استاد دانشگاه کاملا با حذف مدارس سمپاد و نمونه دولتی مخالفم و این کار را یک کار عوام فریبانه می دانم. هیچ موقع نشاط با شعار به دست نمی آید.
مورد دیگر مدارس غیر انتفاعی قبلا برای بهتر شدن تلاش می کردند ولی الان دیگه نیازی به تلاش مضاعف ندارند .
وزیر محترم در آستانه تصویل بودجه فقط فرهنگیان را به حاشیه کشاندند وهدف اصلی آموزش را فقط استرس هفت ونیم درصد دانش آموزان دانستند وبه طور خلاصه فرهنگیان از مطالبات خود و معوقات خود را فراموش کردند و عده ای مخالف شدند و عده ای موافق ؟؟؟؟
آیا بهتر نبود با کارشناسی های متعدد سعی در رفع مشکلات مدارس سمپاد نمایند و یا فقط هدف حذف این مدارس باشد که کمی اعتراضهای مدارس عادی فرو کش نماید ؟
«دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفائی کشور به طور رایگان گسترش دهد.» شاید زمانی که اولین مدارس غیرانتفاعی در کشور شروع به فعالیت کردند، کسی تصور نمی کرد به دنبال این مدارس، مدارس دولتی نیز از حالت رایگان خارج شوند و شهریه هایی برای خود تعیین نمایند.
بله این موضوع یعنی داستان تکراری دریافت پول توسط مدارس دولتی وغیر انتفاعی در سال های اخیر، دومین دغدغه خانواده هایی که زندگی معمولی داشته و از پس شهریه های سنگین مدارس غیرانتفاعی برنمی آیند. آیا توسعه مدارس غیر انتفاعی مغایر با قانون اساسی نیست ؟!که وزیر محترم مداح گویان ایشان بر طبل توسعه مدارس غیر انتفاعی می کوبند ودر عوض مدارس نمونه دولتی که بیشتر دانش آموزان روستایی در آن حضور دارند را منحل می کنند ؟!
اینکه مردم یک کشور، از وزارتخانهای که مستقیمترین تاثیر را در زندگی تکتک خانوادهها دارد انتظار داشته باشند با درایت بیشتری تصمیمگیری کند، طبیعی است. شما مسئول هستید آقای وزیر! واژه مسئول، بیش از بار تصمیمگیری، بار «پاسخگویی» به همراه دارد.