باسمه تعالی
با سلام به محضر شریف تمامی فرهنگیان و دلسوزان عرصه مهم و راهبردی تربیت
با مروری بر نوشته های فوق ، به نظر می رسد مشکل اساسی و نیاز امروز دستگاه عظیم تعلیم و تربیت ، چنین مجادله ای نباشد .
نکته ظریفی در فراز پایانی مرقومه جناب آقای دکتر کفاش وجود داشت که تصور می شود کمتر مورد عنایت قرار گرفته ؛ « فکر نمی کنید برخی خوشحال باشند از اینکه همیشه درحال تخریب همدیگر باشیم ، تا در این دعوا مسائل اصلی آموزش و پرورش گم شود و پرداختن به فرعیات مجال پرداختن به اصول را از ما بگیرد؟ »
این مسأله ، واقعیت تلخ امروز ماست ؛ که متأسفانه شاهد رویاروئی دلسوزان با یکدیگریم .
اجازه می خواهم نکته ای را به استحضار همکاران محترم برسانم .
تقریباً زمستان سال 1389 بود که یکی از دوستان قدیمی وزارت خارجه ، تازه از مأموریت ریاست نمایندگی جمهوری اسلامی ایران ( سفارت ) در یکی از کشورهای اروپایی تشریف آورده بودند و به عنوان معاون وزیر وقت امورخارجه هم منصوب شده بودند .
براساس یک رویه قدیمی متقابل ، به دیدارشان رفتم ؛ ضمن گفت و گو درخصوص موضوعات مختلف ، به ویژگی های آموزش و پرورش آن کشور اروپایی رسیدیم .
ایشان براساس آنچه که به صورت ملموس و نیز ملاقات هایی که با رده های عالی رتبه سیاسی و آموزشی آن کشور دریافت کرده بودند ، ساختار نظام تعلیم و تربیت کشور متوقف فیه را ترسیم و به این نکته اشاره کردند که دلیل موفقیت دستگاه آموزشی آن کشور ، سیاست گذاری صحیح و تمرکز بر « تربیت » دانش آموزان از سنین کودکی و دوره های پیش دبستانی و ابتدایی با محوریت « تقویت وحدت » ، « همبستگی ملی » و « کار جمعی و گروهی » ، در قالب مضامینی کاملاً ساده و فراگیر بوده است که نهایتاً در بزرگ سالی ، مشکلات کمتری در عناوین شمرده شده را شاهد هستند .
این مثال را از این رو آوردم تا تأکیدی داشته باشم بر ضرورت همراستایی دیدگاه ها و ارائه راهکارهای عملی برای ارتقای کارکرد آموزش و پرورشی که امروز در « شَأن » و « تَراز » مردم عزیز پَهن دشت اسلامیمان نیست .
فرصت ها را قدر بدانیم !
حقیر در طول سال های متمادی خدمت در وزارت آموزش و پرورش توفیق همجواری با یازده تن از معاونین محترم وزیر را داشته ام و همه دوستانی که به اخلاق و رفتار اینجانب مشرف هستند ، می دانند که معمولاً کمتر در مورد افراد سخنی می گویم و هرگز اهل مبالغه و خدای نکرده ذکر الفاظ و عباراتی که به آن معتقد نبوده ام ، نیستم .
در این میان ، جناب آقای دکتر حمیدرضا کفاش ، در زمره نازنین مردان مرد عرصه های سخت آموزش و پرورش بوده و هستند که متأسفانه به رغم توانمندی های مختلف ، پس از سی و هشت سال سابقه خدمت بابرکت در عرصه های « جهاد » ، « ایثار » و « معلمی » و وضعیت خطرناک برخی عوارض شیمیایی باقی مانده در ریه خویش ( یادگار باقی مانده از سال های فرماندهی در لشکر پرآوازه و افتخار سردار رشید اسلام ، جناب آقای دکتر قالیباف ) ، به بازسازی راهی برای « تنفس جدید » حوزه راهبردی تعلیم و تربیت مشغول بوده و هستند .
دفاع های جانانه ایشان از آموزش و پرورش را دوستان حاضر در جلسات مختلف « کمیسیون آموزش ، تحقیقات و فناوری » و جلسات اخذ رأی اعتماد وزیر محترم و یا استیضاح های پی در پی مجلس شورای اسلامی ، از یاد نخواهند برد .
یادداشت های پی گیری امور روزانه معاونت را که از ساعت 3:30 صبح هر روز تنظیم می کردند ، با بهت ناشی از این همه تلاش و تحرک ، مستمراً دریافت و برای اجرایی شدن آن برنامه ریزی می کردیم .
عضویت در بیش از 34 ستاد ، کمیته ، کارگروه و جلسات مهم حقیقی و حقوقی درون دستگاهی و نیز بیش از 38 بخش مهم برون دستگاهی ( از کمیسیون فرهنگی دولت ، جلسات معاونت فرهنگی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی ، كمیته تعیین مصادیق مجرمانه اینترنتی ، شورای توسعه فرهنگ قرآنی شورای عالی انقلاب فرهنگی ، هیات امنای بنیاد ملی بازی های رایانه ای ، شورای فرهنگ عمومی ، كمیسیون فرعی فرهنگی هیات دولت ، شورای اجتماعی وزارت كشور ، جانشینی فرماندهی ستاد مركزی راهیان نور ، كمیسیون عالی ارتقای محتوای مجازی شورای عالی فضای مجازی ، شورای توسعه امنیت پایدار و ... گرفته تا شورای فرهنگی مجمع تشخیص مصلحت نظام ، همه و همه برای ارتقای عملکرد آموزش و پرورش از جمله زحمات و خدمات زائدالوصف ایشان به خانواده بزرگ آموزش و پرورش و نازنین فرزندان و آینده سازان تمدن نوین اسلامیمان بوده و هست .
بلند طبعی ، بلند نظری و بزرگ زادگی از خصلت های ویژه دکتر کفاش بوده که در این سال ها ایشان را بی نیاز از عنوان شغلی می ساخت و اشتغال در جایگاه های مدیریتی ، تنها ابزاری برای تعقیب تحقق آرمان ها و اهداف بلند دستگاه تعلیم و تربیت بود .
روزی ایشان به حقیر فرمودند ، در سال های ابتدای مدیریت ، تلاش می کردم تا همه افراد باظرفیت و توانمند را در کنار خود و در حوزه مدیریتی ام مستقر نمایم ولی اکنون تلاش می کنم افراد متعهد و توانمند را در بخش های مختلف آموزش و پرورش ( اعم از مدرسه ، منطقه ، استان و ستاد ) به کار گیرم ، چون اعتقاد دارم نفع آن متوجه آینده آموزش و پرورش خواهد بود ؛ حالا خودم کمی با سختی بیشتر امور این حوزه کاری را پی گیری می کنم !
تلاش برای ایجاد شکاف میان ایشان و وزیر محترم آموزش و پرورش ، از سر « کم اطلاعی » دوستان است ! چرا که این دو نفر در شمار یاران قدیمی سال های طولانی ، از تربیت معلم خراسان گرفته ، تا سال های حضور مشترک در لبنان و سپس در همکاری به عنوان دو معاون وزیر و . . .
به هر حال ، غرض یادآوری این مهم بود که این عزیزان و سایر پیشکسوتان و بزرگان آموزش و پرورش ، در شمار ذخیره های ارزشمندی هستند که امروز و آینده این دستگاه و از همه مهم تر ، فرزندان این سرزمین به آن محتاج هستند .
کمی ملایم تر ، از کنار مسائل حاشیه ای امروز عبور نمائیم تا فردای تمدن نوین اسلامیمان را بیمه کنیم ؛ که اگر اراده کنیم ، می شود .
حمد و ثنای بی منتها ، ذات مقدس خداوند متعال را سِزَد ،که تقدیر ما را در ساحت « فرهنگ » مقرر فرمودو به پیشۀ انبیاء عظام ، « تربیت » نوباوگان پَهن دَشت اسلامیمان ، آراسته ساخت .
حَمداً لِلّه ، حَمداً دائماً سَرمَداً مُتَّصِلاً یزیدُ وَ لا یُبید ، کَما تُحِبُّ وَ تَرضیَ .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
وای چه قشنگ. از قدیم گفته بودند گربه برای رضای خدا موش نمیگیرد. اما الان گویی اقای کفاش برای رضای خدا !!!! موش که هیچ گربه هم میگیرد و متنهای سفارشی سفارش میدهد. برادر ....از این بزرگزاده!@!! برای نوشتن این مطلب؟ خجالت نمیکشی؟ ملایمت در مقابل دروغ؟ .... خاک بر سر تعلیم و تربیتی که تو و امثال تو منادی ملیمت و حاشیه!!! اش باشند.
شاید اگر مسئولان عادت داشتند حرفهایی را که می زنند بعد ها جوابگوی حرف خودشان هم باشند الان این پیگیری صدای معلمان چندان عجیب و نامانوس نبود برای برخی ازعزیزان و یک درخواست ساده مبنی بر اینکه ادعای داشتن دکترا از طرف جناب ترکمن راست است یا دروغ تعبیر به مبارزه با ازشهای انقلاب و افراد انقلابی نمی شد.
فرض کنید ایشان یک دیپلمه هستند . خب که چه؟
اینکه جناب کفاش چقدر طرح و برنامه اجرا کرده اند مهم نیست،مهم نتیجه کار ایشان و یا هم کیشانشان است که به دین گریزی معلمان و دانش آموزان دامن زده
هر آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند ،هیچ گاه با ظاهر مدهبی و شعار دادن نمیتوانیم تاثیرگذار باشیم در عمل باید ثابت کرد
دفاع از دروغ به اندازه دروغگویی زشت و ناپسند است و حمایت از دروغ ما را در ظلمی که دروغگو به مخاطبانش روا داشته شریک می کند
تعصب داریدروی پست معاون پرورشی همه حق دارند مسئولین رانقد کنند ما هم از همکاران وقاطبه فرهنگی هستیم برای ما خنده وشوخی افراد مهم نیست عملکرد وفیدبک حاصل از سالیان سال مسئولیت است است که ارزش داردمادر آموزش وپرورش نیاز مبرم به مدیران فکور وآرام وخلاق وبدور از فضای جنجالی وسیاسی ودر عین حال آشنا به علم روانشناس وجامعه شناسی وعاشق معلمی نیاز داریم ولا غیر در ثانی آدمهایی که خود سفارشی هستند چرا فکر می کنند ما سفارش شده هستیم .البته سفارش وجدانمان ما وادار به عکس المعل میکند
بنده چندان اطلاعات سیاسی و حرفه ای ندارم باور بفرمایید فقط وفقط قصدم دانستن این مطلب بود که آیا جناب ترکمن درم ورد دکرتا داشتنشان حقیقت را گفته اند یا در ان جلسه جو گیر شده اند . اینکه چطور این سوال ساده می تواند به این گونه برداشتها کشیده شود خودم مانده ام در نعجب.