عادت ؛ رفتار یا کنشی است که ناخواسته برای افراد ایجاد می شود. تکرار یک رفتار به مرور در فرد روند عادت را بوجود می آورد. فرد برای عادت خود آگاهی ندارد و حتی اگر عادت او را به برخی از حرکات یا رفتارهایش ذکر کنید، انکار می نماید. بخش قابل توجهی از زندگی ما در سایه همین عادت ، عادی می گردد.
برخی از عادات اجباری است چون حضور سر موقع در مدرسه و کلاس درس یادر خانه. یا عادت به غذا خوردن.
برخی از عادات اختیاری است چون عادت به خوردن ناخن یا عادت به بر هم زدن هر نوع صفی.
برخی از عادات اکتسابی است چون عادت پرش به حرف دیگری ، یا عادت به دروغ گفتن. یا عادت به غیبت کردن.
برخی از عادات پیامد مثبت دارد چون برداشتن زباله از زمین و انداختنش به سطل زباله یا دادن آب و غذا به حیوانات یا مطالعه روزنامه و مجله و کتاب .
برخی از عادات منفی است چون ریختن زباله در هر جایی حتی منزل، یا با صدای بلند حرف زدن هنگام به صدا در آمدن تلفن همراهمان. یا سیگار کشیدن در جمع.
ترک کردن خیلی از عادات بد گاه دشوار یا غیر ممکن است ،چون سیگار کشیدن و ایجاد برخی از عادات خوب نیز به همان اندازه دشوار است، چون عادت به مطالعه.
تفکر و اندیشه در هر موضوعی مهمترین کاتالیزور حرکتی یک انسان عاقل و بالغ هست عادت ، روندی است که همیشه یک آغازی برای آن بوده است. و به دلیل اهمیت ندادن یا دوراندیش نبودن فرد ، عادت تبدیل به جریانی جداناپذیر از شخصیت فردی یا اجتماعی او گردیده است. عادات مثبت همان ، ارزش ها و هنجارها یا باید و نبایدهای زندگی اجتماعی هر جامعه ای است. اما عادات بد در سایه ی بی توجهی به حقوق شهروندی یا همنوع به وجود می آید. بشر موجودی است که همیشه قادر به کنترل رفتار خود نیست. جامعه از بیرون او را به هدایت و کنترل خود در می آورد. شاید خودآگاهی برای همین یکی از لازمه های مقابله با این رفتار ناخواسته است.
عادت به مزاحمت تلفنی، عادت به سر کوچه و مسیر مدرسه ایستادن پسران ، یا نگاه به نامحرم، عادت به جیب بری، عادت به دزدی ، عادت به بزهکاری، عادت به مزاحمت در شبکه های اجتماعی . عادت به حضور در حوزه تلگرام و اینستاگرام و.... این ها نیز عاداتی هستند که همیشه خوشایند نیستند یا همیشه ما را به جامعه ای سالم متصل نمی سازند.
ما عادات سیاسی یا اجتماعی نیز پیدا می کنیم و همیشه عادات ما در چارچوب گروه های کوچک اجتماعی باقی نمی ماند. همچون :
عادت به گل بردن آن چنانی فردی یا گروهی برای محافل افتتاح مکانی یا مراسم ختم.
یا عادت به پاره کردن پوسترهای افراد یا گروه هایی که با آنان مخالفیم.
یا عادت برای بریدن رُبان های مراکز و سازمانهایی که بارها افتتاح می شوند.
یا عادت به وعده دادن هایی که دهه ها قادر به عملی نمودن آن نیستیم.
یا عادت به ایجاد تغییراتی که هیچ گاه توانایی انجام آنرا نداریم.
یا عادت به مدیریت و نشستن پشت میزی که خیلی از اوقات خود نیز قبول داریم که من شایسته آن نیستم.
یا عادت به فریادهای شبانه که در ماه محرم خصوصا تاسوعا و عاشورا بر می آوریم و بجای تفکر و مطالعه در درس جوانمردی و آزادگی حسین "ع" در کربلا، بیماران و سالخوردگان نیازمند به سکوت و آرامش را فراموش می کنیم.
یا عادت به مصرف گرایی مرضی که خود نیز دلیل خرید بی حساب خود را نمی دانیم و رفتار اجتماعی گردیده است .
یا عادت به اسراف در سفره های ماه رمضان که گویی همه ما در یک مسابقه تسحیلاتی شرکت جسته ایم و یا عادت به این باور که یقین هر چه در سفره رمضان است باید توسط ما تناول گردد. نه حساب ظرفیت معده هست نه حساب کالری دریافتی است آن هم بعد 17 تا 22 ساعت خالی بودن شکم.
و....
لحظه ای ایستادن ، لحظه ای اندیشیدن ، لحظه ای دنبال مقصر گشتن ، لحظه ای خود کیفری ، لحظه ای باور ، لحظه ای قدرت تشخیص سره از ناسره ، لحظه ای خود آگاهی از مجموع رفتارها و کنش های فردی یا اجتماعی ، به ما کمک خواهد کرد تا حواسمان به انتخابها و عاداتمان باشد. تفکر و اندیشه در هر موضوعی مهمترین کاتالیزور حرکتی یک انسان عاقل و بالغ هست.
بیایید در مسیر عادی شدن عاداتمان در پی آن باشیم که مبادا از لحاظ روحی یا جسمی به خود و دیگر همنوعان آسیب جدی وارد نماییم.
بیایید اجازه ندهیم که دیگران با دیکته کردن نظر و خواست خودشان ما را به عاداتی دعوت نمایند که باعث آزار خود یا خانواده خود گردیم.
از امروز به فهرست عادات خودمان بپردازیم و دقت نماییم که اختیار و خواست خودمان و دیگران در بوجود آمدن عادات منفی و مثبت در ما به چه میزانی مؤثر بوده است؟
خودآگاهی از شرایط زندگی ، روند زندگی را آسان می سازد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.