آیا می ترسیم که حقوق شهروندی را آموزش دهیم ؟ چرا به کودکان‌مان نحوه و چگونگی نقد کردنِ صحیح را نمی‌آموزیم ؟

اقای فتحی حرفاتون درست و منطقیه اما می شه در پاسخ چند جور عمل کرد که من فقط به شکل بدش که گاهی واقعیت هم داره پاسخ می دم: دانش آموزان فقط به دنبال تعظیلات هستند لذت می برند یه مقام بالایی رحلت کنه که مدرسه تعطیل بشه منتظرند که معلم پاش بشکنه و تا هفته ها نتونه بیاد مدرسه آن وقت شاید در عمل چیزی نشان ندهند اما در دلشان غوغایی از شادمانی به راه است که فقط به رفقایشان می گویند. کارگر تا کارفرما بالای سرش هست کمی کار می کنه همین که رفت دیگه از سرکارگر هم نمی ترسه و یه جا می خوابه تا وقت تموم بشه. معلم مدرسه از خدا شه که هر روز یکی از فامیل های نزدیک مدیر بمیره و او نیاد مدرسه. معاون فرق نمی کنه معاون مدرسه باشه یا اداره باشه یا اداره کل دوست داره رئیسش بمیره تا جاش بگیره و همیشه در این کمینگاه به کمین نشسته غافل از این که رئیسش از قبل یکی دیگه را انتخاب کرده. قاضی ما ماه ها و سال ها سر شاکی بخت برگشته شیره می ماله که صبر پیشه کن زیرا زد و بندهایی داشته که نمی خواد سودرسانش به درد سر بیفته .

بنظر شما مشگلات معلم یا بازنشسته در چند سطر قابل توضیح میباشد و‌گفت گو نهادینه میشود ، بابا ایول ،،،

ازاینکه نظرات اینجانب حدف میشود در سایت صدای معلم سپاسگزارم اقای پور سلیمان

چرا آموزش حقوق شهروندی در مدارس باعث پرورش یک شهروند مطلوب در جامعه نمیشه ایراد اصلی کجاست؟