اولویت پرورش بر آموزش به معنای تربیت شهروندان کارآمد و مفید برای جامعه است

  صدای گام های پاییز  آرام آرام به گوش می رسد ، از یک سو خش خش برگهای زرد درختان  زیر پای عابران پیاده موسیقی نت سوم فصل ها را می نوازد و پیام پایان آفتاب تموز را با تکانه های پاییز همراه می کند و ازسوی دیگر فصل شکفتن علم و دانایی و شادابی و مهر و مهربانی با بازگشایی مدرسه ها رقم می خورد.

مدیران  مدارس به عنوان نیروی محرکه ی اصلی در سامان دادن به فرآیند تعلیم و تربیت وظیفه و مسئولیت خطیری در برابر آینده ی فرزندان ایران دارند. آنان علاوه برآنکه باید محیط فیزیکی مدارس را برای ورود دانش آموزان مهیا نمایند ؛  وظیفه اصلی و مهمشان در طول سال تحصیلی ارائه ی یک برنامه ی منسجم و کارا می باشد  که  اسباب سربلندی آینده سازان کشور را فراهم نماید .

بدون شک برای ورود خیل عظیم دانش آموزان به مدارس باید بستر لازم در جهت غنی سازی و اثربخشی فرآیند تعلیم وتربیت  از طریق تصمیم سازان و تصمیم گیران و نهایتا مدیران مدارس  و معلمین عزیز به عنوان اصلی ترین عوامل آموزش پایدار؛  فراهم گردد.

سیزده میلیون دانش آموز در کنار معلمین دانا و ارزشمندشان  روز شنبه در سراسر کشور، شهرهای کوچک وبزرگ و دورافتاده ترین روستاهای ایران ، گامها و نفسها و قلب هایشان را یکی نمودند و در کلاس درس حاضرشدند.

به عنوان معلمی که  بیست و چهارسال از عمر خود را در کنار فرزندان سرزمینم گذرانده ام  احساس می کنم بچه های ایرانم در مدارس فقیر بار می آیند.

بر این باورم  که امروزه بایستی پرورش نسبت به آموزش اولویت داشته باشد بدان معنا که ما ابتدا بایستی از طریق پرورش صحیح ؛ شهروندان کارآمد و مفیدی را روانه جامعه نماییم تا اگر فرصت خدمت در سمت های مدیریتی کشور نصیب آنها نشد، بتوانند مسئولیت های مدنی و شهروندی  خود را به صورت درست ایفا نمایند .

متاسفانه این روزها دغدغه ی اصلی خانواده های دانش آموزان تکیه ی صرف آنها بر داشته ها و نمرات بالای  علمی فرزندانشان می باشد و تمام هم و غم خود را بر روی موفقیت آنها در امتحانات علمی مدارس و کنکور سراسری متمرکز می نمایند.

می توان گفت در این مسیرعده ای از مدیران مدارس و معلمین زحمتکش با همراهی با خانواده ها باعث تقویت این نگاه غلط می شوند.

مادامی که اولویت ما به عنوان خانواده و نهاد مدرسه فقط کسب نمره و سنجش های علمی باشد در برهمان پاشنه ی ناکارایی نظام آموزش و پرورش خواهد چرخید .

فرزندان ما در دوره ابتدایی و متوسطه اول می توانند با فراگیری و آموختن عملی و الگویی در مدراس که نمود یک جامعه ی کوچک بااهمیت می باشد، مهارت های زندگی را در کنار مدیران و معلمین  و با همراهی خانواده ها تمرین نموده  و خود را مهیای ورود به جامعه ی بزرگتر نمایند.

در این مسیرعده ای از مدیران مدارس و معلمین زحمتکش با همراهی با خانواده ها باعث تقویت این نگاه غلط می شوند   توجه به چند اصل ساده در مدارس از سوی معلمین و مدیران عزیز می تواند به شکوفایی توانمندی های  این عزیزان بیانجامد. کافی است کمی به آنها اعتماد کنیم و این گل های بوستان خرد و مهرورزی رادریابیم  ؛ به عنوان مثال می توان با سپردن مسئولیت های مختلف به دانش آموزان  آنها را درگیر مسائل و مشکلات روزمره نمود تا بیاموزند برای دست یابی به  اهداف متعالی زندگی  باید در عرصه های گوناگون اجتماعی حضور فعال داشته باشند ،می توان با تاکید براهمیت و ارزش سلام و احوالپرسی در محاورات و ملاقات های روزمره به آنها بفهمانیم که نسبت به هم نوع خود ،دوست خود،بزرگتر خود بی تفاوت نباشند و به همگان مهر بورزند ؛ می توان با باز نمودن فضای گفت و گو و اظهار نظر آنها را انسانهای نقاد ،پرسشگر و مطالبه گر بار آورد، می توان با تاکید بر عدم تضیبع حقوق دیگران در امور ساده ی روزمره  این مهم را در رعایت نوبت در بوفه ی مدارس ،آبخوری ها، ،کتابخانه ،  استفاده از سرویسهای بهداشتی و هنگام خروج ازمدرسه  به آنها آموزش دهیم که حقوق دیگران ارزشمنداست  و با تکرار این رفتارها انصاف و عدالت و اعتقاد به وجدان کاری واخلاقی  را درآنها نهادینه نماییم ،می توان با تاکید بر حضور به موقع در مدرسه و کلاس درس یادآور شویم که رعایت قانون  و نظم و انضباط در جهت بهتر زیستن و آسان زندگی نمودن و در واقع تاکید بر ارزش خویشتن می باشد ،می توان باتاکید بر آداب سخن گفتن و احترام به دوستان و معلمان  بر ذهن و روح و روانشان تلنگر بزنیم که در جامعه ی پیشرو، دنیا از آن انسانهای اخلاق مدار و مهربان و قدردان  می باشد ،می توان با تاکید بر دوری جستن ازخشونت و تندروی  آنها را انسانهای صلح جو و خوش قلب و آرام تربیت نماییم و این گونه می شود که پس از نه سال ابتدایی و متوسطه ی اول  فرزندانی داریم شجاع ،نقاد،پرسشگر ،مهربان،مسئولیت پذیر ، قانونمند، مطالبه گر ،صبور ،بااعتمادبه نفس  ومشارکت جو  .

این چنین انسانی با  کوله باری پربار  راهی مقطع تحصیلی متوسطه دوم می شود که با آموختن داده های علمی و تخصصی می توان امیدواربود که هم شهروندانی خوب و هم شهروندانی متخصص و علمی تقدیم جامعه نموده ایم......

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید