به نام خدا ؛ بهشتی هستم!

گروه گزارش/

همان گونه که قبلا نیز اعلام گردید ( این جا ) ؛ مجمع عمومی کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) پس از یک وقفه تقریبا ده ساله و با مجوز وزارت کشور از ساعت 16 الی 19 در کانون فرهنگی – تربیتی حر در منطقه 11 تهران برگزار گردید .
ابتدا و به درخواست نماینده وزارت کشور ، 5 نفر داوطلب عضویت در هیات رئیسه مجمع عمومی شدند .
سپس با انصراف یکی از نامزدها ، هیات رئیسه 4 نفره شروع به کار نمود .
دستورجلسه مجمع مطابق آن چه قبلا و در برنامه اعلام شده بود عبارت بودند از :
1. استماع گزارش هیئت مدیره
2. استماع گزارش بازرس
3 . تعیین میزان حق عضویت و نحوه پرداخت آن
4. انتخاب اعضای هیئت مدیره و بازرسان
اما رئیس مجمع ، با حذف یکی از موارد ، دستور جلسه مجمع عمومی را به شرح زیر اعلام کرد :
1- اعلام گزارش هیات مدیره
2- تصمیم گیری در مورد حق عضویت و مشخص نمودن شماره حساب مورد نظر
3- برگزاری انتخابات

سپس رئیس مجمع از آقای ایمان زاده به عنوان نماینده هیات مدیره درخواست کرد که به ارائه گزارش خود بپردازد .
با تذکر وزارت کشور مبنی بر آن که عضو هیات مدیره قبلی که کاندیدای دوره جدید است نمی تواند به ارائه گزارش بپردازد و قرار بر این شد که  خانم احمدی به عنوان مجری مراسم به قرائت گزارش هیات مدیره بپردازد .
متن کامل این گزارش به شرح زیر است :
گزارش زیر فشرده ای از عملکرد کانون صنفی معلمان در 11 ساله اخیر است .
در 8 سال دوره دولت های نهم و دهم فضای حاکم بر جامعه به ویژه برای تشکل ها اعم از صنفی و سیاسی ، فضای مناسبی نبود به ویژه در دولت دهم که شرایط به شدت امنیتی و سخت تر گردید و فضا برای هر گونه فعالیت مدنی پر هزینه .
به طور طبیعی ، فعالیت در چنین شرایطی نیار به تدبیر و تامل بیشتری دارد و چنان چه با دقت کامل صورت نگیرد چه بسا اثرات منفی و هزینه های آن بیشتر از فایده اش باشد .
با این وجود در همین زمان به ویژه در سال 85 فعالیت های گسترده ای در ارتباط با قانون مدیریت خدمات کشوری صورت گرفت که بازتاب های گسترده و برخوردهای شدیدی را به دنبال داشت .
شاهد بودیم که پس از آن و علی رغم کاهش فعالیت های میدانی و انجام اقدامات احتیاطی فراوان بیشترین بازداشت ها و بیشترین زندان رفتن ها برای برخی اعضای هیات مدیره کانون در همین دوره صورت گرفت و آثار آن هم چنان گریبان برخی همکاران ما را رها نمی کند .
این خود بهترین گواه برای نشان دادن وضعیت وشرایط آن دوره می باشد .
با این حال و تقریبا در تمامی این دوران ، کانون جلسات هفتگی خود را به طور منظم برگزار نمود و به مناسبت های مختلف و با توجه به رخدادهای مختلف ، نقطه نظرات خود را را از طریق بیانیه ، اطلاعیه ، نامه به افراد مختلف ، گفت و گو با نشریات و خبرگزاری ها و...به اطلاع همکاران رساند .
با شرکت در برخی مراسم و دیدار با برخی چهره های سیاسی و اجتماعی در جریانات جاری جامعه حضور داشت در حالی که به گفته برخی دست اندرکاران ، اغلب تشکل های صنفی و حتی سیاسی مطرح در این زمان نمود قابل ذکری در جامعه نداشتند .
به دنبال انتخابات ریاست جمهوری سال 92 ، فضای سیاسی جامعه و نگاه  امنیتی به تشکل ها تا حدودی تعدیل شد و علی رغم این که شاهد تغییرات مثبت و چشم گیری در مدیریت آموزش و پرورش نبودیم ارتباط میان مسئولان مختلف و تشکل ها تا حدودی افزایش یافت و این فرصتی بود برای بیان مستقیم نقطه نظرات در دیدارهای رسمی با مسئولان اجرایی کشور .
از اثرات شرایط جدید ، فراهم شدن امکان برگزاری جلسه شورای هماهنگی تشکل های صنفی سراسر کشور در سال 92 در تهران بود که پس از چندین سال ممانعت طی دو روز با آرامش ، نظم و محتوای قابل قبولی برگزار شد .
البته که برگزاری این شورا هم با اشکال تراشی ها و سختی هایی همراه بود اما سرانجام و به لطف الهی و تدبیر و تعامل و پی گیری و ایستادگی جدی و منطقی و همراهی برخی مسئولین وزارت آموزش و پرورش این اتفاق مهم رخ داد و تاثیر مثبتی در افکار و روحیه تشکل های شرکت کننده داشت .
در سه ساله اخیر هم با توجه به ضعف هایی که همواره در آموزش و پرورش تداوم داشته وشرایط نامطلوب کار و درآمد برای فرهنگیان تغییر چشم گیری نداشته است در پاسخ به اقدامات خود جوش همکاران ، کانون تجمعاتی را در جهت دفاع از حقوق مادی و معنوی فرهنگیان برگزار نمود که علی رغم نظم و آرامش مثال زدنی آن و پیش گیری هشیارانه از هر اختلالی متاسفانه منجر به بازداشت و صدور حکم های سنگین زندان برای برخی فعالان این تشکل شده است .

همچنین در 3 سال گذشته تلاش شده به منظور مطرح نمودن موضوع آموزش و پرورش و بیان کاستی های آن و یافتن راه هایی برای بهبود آن ، ارتباط مداومی با تشکل های صنفی مختلف و البته سازمان ها و نهادهای رسمی برگزار گردد .
در همین راستا ، دیدارهای متعدد و گفت و گو با مسئولان وزارت آموزش و پرورش ، نمایندگان مجلس و تشکل های صنفی درون و بیرون آموزش و پرورش و وزارت کشور برگزار شده و می شود که یکی از نتایج آن برگزاری همین مجمع عمومی است پس از گذشت 10 که شرایط انجام آن فراهم گردیده است .
ما برگزاری این مجمع را رخدادی مبارک برای جامعه فرهنگیان و به طور کلی جامعه مدنی کشور دانسته و آن را نوعی احیای حق تضییع شده در این سال ها تلقی می کنیم .
امیدواریم این حرکت در وهله اول سرآغازی برای حضور موثر و سازنده بدنه آموزش و پرورش  در تغییر شرایط نامطلوب این دستگاه عظیم و مهم برای پیشرفت کشور باشد و در نهایت زمینه تقویت نهادهای مدنی ، تشکل یابی اقشار مختلف و دخالت موثر آنان را در مدیریت جامعه فراهم آورد .
بیان این نکته نیز بسیار ضروری است که هیات مدیره کانون در پی دفاع مطلق از عملکرد خود نبوده و اقدامات و تصمیم گیری های خود را بدون اشکال نمی داند اما با قاطعیت اعلام می دارد هر آن چه انجام شده با هدف اعتلای آموزش و توسعه و پیشرفت کشور بوده است . "
سپس رئیس مجمع اعلام کرد که در جلسه هیات مدیره ، برای حق عضویت مبلغ 50000 ریال در ماه پیشنهاد گردیده است  و آن را به رای می گذاریم .
این پیشنهاد مورد قبول اکثریت حاضر در جلسه قرار گرفت .
نماینده وزارت کشور اعلام کرد که اعضای حاضر در مجمع می توانند خود را کاندیدا کنند و حتی امکان تغییر ( شیفت ) از کاندیداتوری هیات مدیره به بازرسی و بالعکس وجود دارد .
سپس اسامی کاندیداهای هیات مدیره توسط رئیس مجمع به صورت گروه های 5 نفری برای معرفی قرائت گردید .

محمود ایمان زاده :
 دبیر آموزش و پرورش منطقه 7 تهران .

محمود بهشتی لنگرودی :
به نام خدا
بهشتی هستم .

مهدی بهلولی :
دو نکته خدمت دوستان عرض می کنم .اولا خیلی خوشحال هستم که این مجمع تشکیل شده است .بعد از سال ها خیلی ها زحمت کشیده و این مجمع تشکیل شده است .
واقعا افرادی بودند که چند جفت کفش پاره کرده اند و در رفت و آمد کانون و وزارت کشور که بتوانند مجوز بگیرند .
بنابراین حفظ آرامش و برگزاری آبرومندانه آن از هر چیزی مهم تر است .
در آن گروه تلگرامی من مطلبی نوشتم و خودم را معرفی کردم .
سه هدف عمده دارم که برای هیات مدیره کاندید شده ام .
من حدود 12 سال با کانون ارتباط دارم .
هدف اول من تقویت بنیان اندیشگی و آموزشی و صنفی در کانون صنفی معلمان ایران است .
چه کانون ، چه بدنه فرهنگیان و چه خود آموزش و پرورش ؛ از نظر فکری بسیار بسیار ضعیف هستیم .
در کانون سعی کردیم با ترجمه مطالب ، با نوشتن ، با خواندن ، با پرسیدن  و... کمی سطح را بالا ببریم .
من می خواهم کانونی داشته باشیم که از نظر فکری سرآمد و زبانزد باشد .
ما باید از ورود اندیشه های ایدئولوژیک به آموزش و پرورش و کانون صنفی معلمان جلوگیری کنیم .
اندیشه های ایدئولوژیک اندیشه های محترمی در جای خودشان هستند .در صنف وقتی کسی برچسب ایدئولوژی می زند و وارد صنف می شود چه بسا منافع کانون صنفی را فدای مسائل ایدئولوژیک می کند .
نکته سوم این است که در گذشته کانون عده زیادی بودند- ببخشید تصحیح می کنم عده ای بودند – که تکروی کردند ، تشکل را پشت سرخودشان انداختند ، تشکل را در جایی قرار دادند که هیچ راهی نبوده که از آن ها حمایت نکنند ؛ در واقع ، تشکل را از بین بردند .
تکروی ، خودنمایی ، جاه طلبی  در کانون صنفی بسیار زیاد بوده است .
اگر من انتخاب شوم به عنوان هیات مدیره تا جایی که بتوانم رد راستای این سه هدف به جد پی گیر هستم .

خانم پاک ضمیر :
فوق لسیانس زبان و ادبیات فارسی هستم .10 سال سایقه کار دارم . معلم غیررسمی هستم در بخش خصوصی آموزش و پرورش .
در یک مدرسه غیرانتفاعی تدریس می کنم .
هدف من از آدن به هیات مدیره کانون بهبود مساله منزلت و معیشت معلمان شاغل در بخش خصوصی است به خصوص بانوان شاغل در این بخش .
همین طور رسیدگی پوشش وضعیت دختران دانش آموز .
به واسطه جنسیت ام که زن هستم این بخش از دانش آموزان همیشه نادیده گرفته شده اند چه در مناطق محروم و چه در مناطق برخوردار .
و همین طور زنان معلم که در مناطق برخوردار و محروم سختی هایی دارند که کانون صنفی گنجایش و ظرفیت آن را دارد که از آن ها حمایت کند  و وضعیت آن ها را به جامعه بشناساند .
هدفم از آمدن همین بوده است و همچنین تلاش برای تعالی وضعیت آموزش و پرورش کشور و آموزش و پرورش رایگان و برای همه کودکان این سرزمین .

حسین حامد :
بازنشسته آموزش و پرورش
بیش از 10 سال است با کانون صنفی در ارتباط هستم .
دوست داشتم قدمی در جهت منافع فرهنگیان و دانش آموزان بردارم .

محمد حبیبی :
خوشحال هستم که پس از 10 سال مجمع عمومی کانون صنفی برگزار می شود .
در این دو سه سال اخیرکه با دوستان فعالیت می کردیم امروز جامعه معلمی پویاترین و در واقع کنش مندترین جامعه ایران به حساب می آید و برگزاری این مجمع عمومی قدمی در نهادمند کردن جامعه ایران است .
امیدوارم که کانون صنفی معلمان مطالبات اصلی معلمان را به دور از بحث های جناحی ، سیاسی و فکری دنبال کند و عملا آن چه که در صنف و خاص معلمان است را پی بگیرد .
فکر می کنم یک روند متعادل و یک روند صنفی فقط می تواند آن جو جذب را و در واقع اثرپذیری روی معلمان باشد و من امیدوارم که 3 سال آینده می خواهیم مجمع عمومی برگزار کنیم یک مجمع عمومی با حضور حداقل 2 تا 3 هزار معلم برگزار کنیم .
آن هیات مدیره ای که بتواند به چنین هدفی برسد به نظرم کار اصلی خودش را انجام داده است .

فرحنار حیدری :
امیدوارم در کانون راه هایی را پیدا کنیم که منجر به مشارکت بیشتر شود .
مهم ترین کاری که کانون پی گیر یکند حقوق معیشتی معلمان است . معیشت معلم اگر درست شود و بدون دغدغه سر کلاس برود و توسعه معلم توسعه کشور است و مهم ترین رکن آموزش و پرورش دانش آموزان و معلمان هستند .
معلمان برای این که بتوانند با فراغ بال به فعالیت های آموزشی شان برسند کشور هم اوضاع خیلی بهتری خواهد داشت .
البته دو هدف دیگر هم دارم که یکی آموزش و پرورش رایگان برای همه دانش آموزان مطابق قانون اساسی است که همه باید آموزش رایگان داشته باشند و بیشتر ارتقای کیفی آموزش .

محمد رضاخواه :
دو سال است با کانون همکاری دارم .
در این مدت تلاشم این بوده است که مسائل و مشکلات معلمان که بیشتر معیشتی – منزلتی بوده است را با مسئولان فرادست در دولت یا حکومت در میان بگذارم .
این اطلاعات بدون هیچ گونه بحث سیاسی و ایدئولوژیک داده شود تا منجر به درگیری و یا اعتراضات بیشتر و یا شدیدتر نباشد .

حسین رمضانی سراجانی :
کاندیدای هیات مدیره هستم . متاسفانه به دلایلی می خواهم انصراف بدهم .
امیدوارم بقیه دوستان پایدار و موفق باشند .

یاسر ریگی :
این مهم ترین رویدادی است که برای کانون صنفی در این چند سال و برای جامعه معلمان اتفاق افتاده است .
امید که نتیجه اش مثبت باشد .
به چند نکته اشاره می کنم .
کار تشکیلاتی و صنفی در معلمان و به طور کلی در جامعه ایران یک ایراد اساسی که دارد سنت های غلطی است که در کار صنفی ریشه داشته است .
ما نمی خواهیم کار صنفی را به طور درست ، اصولی  و مدرن و امروزی انجام دهیم .
چند تا از این سنت ها را اشاره می کنم .
یکی بحث روزمرگی صرف در کانون صنفی معلمان است که متاسفانه علی رغم این چند سالی که با کانون ارتباط دارم وجود داشته است .
کانون فاقد تئوری مشخص و با یک عملگرایی کور کار خودش را پیش برده است  که البته آسیب های خودش را هم داشته است .
دوم ، جلوگیری از بحث فرقه گرایی در کانون صنفی است .
متاسفانه برخی افراد که کار صنفی انجام می دهند فکر می کنند که افرادی با تفکرات خاص که مورد تایید این ها است فقط می توانند کار صنفی انجام دهند .
کار صنفی که یک کار کاملا اجتماعی است و هر فردی با هر تفکری و با هر نگرشی حق دارد به عنوان یک معلم حق دارد در تشکل شرکت کند و فکر و نظر خود را ارائه کند و جامعه معلمان تصمیم بگیرد که آیا از این نظر پیروی کند و یا نکند .
یکی از کارهایی که باید انجام شود اجتماعی شدن بیشتر کانون است و هیات مدیره جدید باید کانون را اجتماعی تر کند .
سومین نکته این است که باید فاکتور هزینه را برای فعالیت صنفی همکاران پایین بیاوریم در عین این که  بتوانیم روی مطالبات خود بایستیم .
در عین این که مسیر را تعیین می کنیم بتوانیم هزینه را برای پی گیری مطالبات بدون هیچ گونه مماشات و به طور جدی پی گیر کنیم .
مهم ترین چیزی که باید در کانون صنفی و کار معلمی  روی آن  علاوه بر تشکل مستقل تاکید شود آموزش رایگان ، برابر و غیرطبقاتی برای همه این فرزندان این ملت است .

ادامه دارد