علی پورسلیمان روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار حوزه آموزش ایرنا اظهار کرد: مشارکت تشکیلاتی و قانون مند در ساختار قدرت در کنار حضور پررنگ در رسانه می تواند فرمولی نوین برای پی گیری مطالبات فرهنگیان باشد و جامعه را بر اساس محور آموزش به توسعه پایدار نزدیک کند.
وی اضافه کرد: لازمه منطقی دیده شدن الزاما ورود به خیابان ها نیست و صحن و راهروهای مجلس بهترین، موثرترین و منطقی ترین راه برای به روز شدن مساله آموزش و پرورش است.
کارشناس حوزه آموزش و پرورش با اشاره به اینکه رییس جمهوری در سخنانی به مناسبت هفته معلم حق اعتراض معلمان را به رسمیت شناخت، افزود: از سوی دیگر و برای نخستین بار برای راهپیمایی کارگران مجوز صادر شد و کارگران مطابق قانون به بیان خواسته ها و مطالبات خود پرداختند. پورسلیمان اظهار کرد: با وجود به رسمیت شناخته شدن حق اعتراض مسالمت آمیز از سوی رییس جمهوری و برخلاف کارگران، برای تجمع و یا راهپیمایی معلمان مجوزی صادر نشد.
وی ادامه داد: اولین و مهم ترین دلیل برای این کار می تواند حضور افرادی در مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از کارگران باشد که در لابی و مذاکره با سایر مسوولان و تصمیم گیران می توانند نقش به سزایی داشته باشند.
این کارشناس مسایل آموزش و پرورش با بیان اینکه در ارتباط با جامعه معلمان چنین چیزی وجود ندارد، توضیح داد: دو مرکز کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس و فراکسیون فرهنگیان وجود دارد که معلمان ارتباط و تعامل خاص و سازمان دهی شده با این دو ندارند و حتی عملکرد این دو از سوی جامعه فرهنگیان و معلمان در موضوع آموزش و پرورش با سوء ظن و بدبینی رصد و نگریسته می شود.
پورسلیمان افزود: نگاهی بر عملکرد این دو نهاد در موضوع استیضاح وزیر آموزش و پرورش و نیز سکوت و انفعال آن ها در موضوعات آموزش و پرورش و حتی فقدان یک برنامه مشخص برای اختصاص نطق های مجلس به موضوعات مختلف آموزش و پرورش می تواند این بدبینی و فقدان اعتماد را به همراه داشته باشد.
وی یادآورشد: موضوع آموزش و پرورش بیشتر هنگام طرح و بحث بودجه و نیز نزدیک شدن به انتخابات مجلس موضوعیت می باید و البته فقدان علاقه غالب نمایندگان مجلس در ابتدای تشکیل مجلس برای عضویت در کمیسیون آموزش و تحقیقات و علاقه وافر آن ها برای عضویت در سایر کمیسیون های سیاسی و اقتصادی می تواند قرینه ای بر این مساله باشد که آموزش و پرورش دغدغه مجلس و حتی مسوولان نیست.
« مدیر سایت سخن معلم » افزود: با وجود اینکه حدود یک سوم نمایندگان مجلس در فراکسیون فرهنگیان عضویت دارند اما تاکنون موضع مهم و یا راهبردی از این فراکسیون در مجلس مشاهده نشده است.
پورسلیمان با اشاره به اینکه این امر اختصاص به مجلس نهم نداشته و با درجاتی در همه مجالس موضوعیت داشته است، اظهار داشت: هر چند موضوع تشکیل " فراکسیون صنفی معلمان " خواسته فرهنگیان است اما برخی از معلمان بر این باورند که آزموده را آزمودن خطاست و در عین حال در مقابل، هیچ گونه پیشنهاد مشخص و یا عملیاتی برای این مساله ندارند و تنها راه برای دیده شدن و پی گیری مطالبات روش هایی مانند تجمع، تحصن و سایر راه های پرهزینه و فرسایشی می دانند.
وی ادامه داد: نکته مهمی که این دسته از فرهنگیان فراموش کرده و آن را در تحلیل های خود در نظر نمی گیرند آن است که افرادی که با عنوان معلم در این دو مرکز مجلس حضور و فعالیت دارند با رای سازمان دهی شده و تشکیلاتی معلمان به مجلس راه نیافته اند و از این رهگذر و به صورت منطقی، تعهدی برای پی گیری خواسته ها و مطالبات معلمان از سوی آنان وجود ندارد.
کارشناس حوزه آموزش و پرورش با اشاره به اینکه نباید از برخی موانع درون سازمانی و نیز پارامترهای روان شناختی و جامعه شناختی معلمان غافل بود، گفت: به نظر می رسد اولین مانع ، حس تشکل ستیزی و تشکل گریزی معلمان است.
پورسلیمان بیان کرد: از آن جا که معلمان از ابتدا خود را در کلاس درس دیده و خود را حاکم بلامنازع آن می پندارند و از شیوه های مرسوم یک سویه مانند سخنرانی بهره می جویند و شیوه های مشارکتی و تیمی در برنامه آنان راهی و جایی ندارد به همین دلیل تمایل چندانی برای عضویت در تشکل ها و گروه ها ندارند.
وی اضافه کرد: این وضعیت تک قطبی در نظام آموزشی، معلمان را به این باور رسانده است که آنان همه چیز را می دانند و حتی نیازی به نقد ندارند و عضویت در تشکل ها و پیروی تشکیلاتی می تواند این مرجعیت و یا اقتدار سازمانی را دچار نقصان و یا وقفه کند.
این کارشناس مسایل آموزش و پرورش گفت: این در حالی است که ورود به مجلس نیازمند برنامه ریزی و پیروی از کارهای گروهی است و دوران حرکت های فردی و یا یک سویه گذشته است.
پورسلیمان ادامه داد: معلمان غالبا سکوت کرده و علاقه ای برای کارهای گروهی و عضویت در تشکل ها ندارند، اما زمانی که فضا آماده می شود و آن ها تهدیدی را در مورد ثبات و یا امنیت شغلی خود احساس نمی کنند، به بهانه فراخوان یک تشکل و یا گروه به خیابان ها آمده و اعتراض می کنند.
وی اظهار کرد: اما همان تشکل و یا گروه هنگامی که از معلمان می خواهد تا به خانه های خود بازگردند تا فضا برای چانه زنی و یا مذاکره آماده شود، معمولا چنین چیزی مورد قبول معلمان معترض قرار نمی گیرد و حتی نمایندگان تشکل ها و گروه ها به خیانت، سازشکاری و تساهل متهم می شوند.
« مدیر سایت سخن معلم » یادآور شد: این در حالی است که پی گیری مطالبات باید تابع یک قاعده و مانیفست صنفی مشخص و نقشه راه باشد و میدان مبارزات صنفی تابع فرمول برد و باخت نیست.
پورسلیمان افزود: وجود افراد و نمایندگانی در مراکز رسمی و قانون گذاری می تواند توان چانه زنی و مذاکره نمایندگان معلمان را به صورت تصاعدی افزایش دهد و این جاست که حضور نمایندگانی از فراکسیون صنفی معلمان در مجلس احساس می شود.
فراهنگ**1883**1027
انتهای پیام /*
نظرات بینندگان
صحبتهاي آقاي پورسليمان تناقضي ندارد. ايشان يك روش را پيشنهاد مي دهد كه با آن مي توان به نتيجه رسيد. بين پيشنهاد جناب پور سليمان و فراكسيون فرهنگيان حال حاضر مجلس نيز ربطي ديده نمي شود. در ضمن شما كه نقد داريد راهكارتان چيست؟ استيضاح فاني! اينكه بايد توسط نمايندگان صورت بگيرد و اگر نمايندگاني نداشته باشيم كه اينكار را انجام بدهند چگونه بايد ايشان را استيضاح كرد؟
من نمی دانم چرا برخی ها از بیان برخی نکات هراسان و نگران می شوند ؟!
احتمالا به خاطر تاثیرگذاری سایت مردمی و وزین سخن معلم و نیز مدیریت توان مند آن آقای پورسلیمان هست .
اگر شما هم یادداشتی و یا نقدی دارید ارسال کنید تا همه از آن استفاده کنند .
مشکل این جاست که نه شجاعتش را دارند و نه سوادش را !
سلام
تاکنون نظرات مختلف را در نقد نظریه خود مطالعه کرده ام اما متاسفانه این نظرات بیشتر جنبه عقده گشایی دارند تا نقادی !
بنده پس از حدود دو دهه فعالیت صنفی و تشکیلاتی در جامعه فرهنگیان ایران به مسائل و نکاتی رسیده ام و آن ها را به ترتیب و ضرورت مطرح می کنم .
هر کشوری برای خود وضعیت خاصی دارد و به همین صورت دموکراسی و معیارهای آن هم تعریف می شود .
در ایران نیز و در زمان شکل گیری مجلس شورای ملی ، در ابتدا از اصناف و اقشار تشکیل می شده است .
چه اشکالی دارد که در یک ورژن مدرن تر و علمی تر بازتولید نشود ؟
مشکل تفکراتی مانند شما در این است که به دنبال قهرمان هستید و فکر می کنید وزیر باید سوپرمن باشد و یک تنه به سراغ مشکلات برود ؛ در جامعه ای که آموزش اولویت های نخست مسئولان نیست !
هر اولویتی قاعدتا بودجه و اعتبار خاص خودش را می طلبد ...
کار معلمان هم نباید در کنار گود ایستادن و سر دادن " مرده باد " و" زنده باد " باشد !
البته نقش وزیر مهم است اما مهم تغییر نگاه جامعه و مسئولان است .
به نظر می رسد شما و سایر دوستان مطالب بنده را نمی خوانید و بر اساس یک سری تفکرات قالبی و کلیشه ای که میان معلمان مرسوم و رایج است دست به ارزشیابی و قضاوت می زنید .
آیا شما معنای" رای تشکیلاتی " را متوجه می شوید ؟
آیا این فراکسیون 100 نفره محصول رای تشکیلاتی معلمان است ؟
اگر فقط یک معلم بتواند به صورت موثر و ریشه ای مفهوم فراکسیون و یا کمیته صنفی معلمان را در مجلس جا بیندازد انقلابی در مفاهیم و معانی و کارکردهای مجلس ایجاد خواهد شد .
یکی از مشکلات معلمان " پراکنده گویی " و " پرگویی " است . بنده در کجای این گفت و گو به فانی و استیضاحش اشاره کرده ام که شما از آن صحبت کرده اید ؟!
از دیگر مشکلات جامعه معلمان که البته یک بیماری فراگیر اجتماعی است " نیت خوانی " و یا به عبارتی " انگیزاسیون " است .
ماندن و یا نماندن فانی برای بنده هیچ منافع حداقل در سطح اقتصادی ندارد و بنده با هزینه شخصی خودم و برخی دوستان شواری نویسندگان سخن معلم این سایت را اداره می کنم .
به نظر می رسد جناب عالی مطالب سخن معلم را یا به صورت مستمر دنبال نمی کنید و یا خود را به تغافل زده اید !
آن قدر که در نقد فانی و سیاست هایش در این سایت نوشته شده است بعید به نظر می رسد که سایرین به آن پرداخته باشند .
قرار نیست سخن معلم با دید سیاه و سفید و مطلق انگارانه به قضایا نگاه کند و آن ها را تحلیل کند .
قرار نیست این سایت تحلیلی پیرو و اشاعه دهنده " پوپولیسم " رایج میان فرهنگیان و معلمان باشد .
ما هر کنش مثبتی را از هر کس ببینیم آن عمل را تشویق می کنیم . حال می خواهد فانی باشد و یا هر کس دیگر ...
به نظر بنده ، یکی از مشکلات جامعه معلمان آن است که نگاه بسیط و ساده انگارانه ای نسبت به مسائل و تحلیل آن ها دارند و همین ذهن های بسیط و ساده نگر موجب شده است تا معلمان حتی در مجلس بازیچه جریان های سیاسی و باندهای قدرت شوند ...
از دوستان انتظار می رود به جای ساده انگاری و سطحی نگری مسائل به صورت عمیق وارد مباحث محتوایی شوند و به ارائه طریق بپردازند .
و از دیگر مشکلات جامعه معلمان ما که در مسئولان نیز وجود دارد ، شعارزدگی است ...
تا زمانی که فرهنگ شفاهی رایج در میان معلمان متحول نشود و معلمان فن نقد را آموزش نبینند و آن ها را در کلاس ها پیاده نکنند ، تحول خاصی در آموزش و پرورش رخ نخواهد داد ؛ به شرط آن که در کنار " دیوار کوتاه معیشت " کمی فراتر از خود را نیز ببینیم ...
پایدار باشید .
وظيفه مجلس شوراى اسلامى قانون گذارى است نه دنبال كردن مطالبات صنفى و وظيفه معلم نيز تدريس است نه رفتن به دنبال سياست كه كار كسانى است كه سياست يا حقوق و ... را خوب بدانند كه اكنون بسيارى از نماينده ها اين شرايط را ندارند خصوصا فراكسيون فرهنگيان.با اين وضعيت كنونى معلمان نيز بايد براى ورود سازمان يافته به مجلس تلاش كنند
حالا کجایش را دیدی.
رفتی تو سنگر مشارکت خمپاره می اندازی تو خانواده نیرو های ولایی .عصبانی هم می شوی .
سیاسی کاری هزینه دارد.
می خواهی اسم سنگر خمپاره ات را معلم بگذاری.
اما دوست دارم شرف معلمیت را هزینه تخریب ولایتمداران نکنی.
ضمنا کجا از دیگران یک کار خوب راگفتی.
چرا به فرشیدی فحش می دهید.
خودت بهتر از هر کس می دانی پیام معلمان چیست.
سلام
پاسخ تان مستدل و عالی بود .
هاتوا برهانکم ان کنتم صادقین .
متاسفانه برخی از دوستان حرفی برای گفتن ندارند و شجاعت پذیرش اشتباهات را هم ندارند !
همین که با نام مستعار می آیند و شجاعت اظهار هویت خود را ندراند نشان می دهند که حبابی بیش بر روی آب کف آلود نیستند !
موفق باشید .
در پناه حق .
درست زدی توخال معلمان پرگو هستند وکمتر به حواشی و مسایل سیاسی دقت میکنند.
دراین موارد بیشتر بنویسید .همکاران ناراحت نشوند.
هر انسانی دارای عیب است من هم عیب هایی دارم.
مرحبا به این همه غرور خوب استاد شما قبل از پرداختن به این مسایل یه 2 واحدی درس سیاست یا دوره ضمن خدمت بصورت اجباری تو سایت وزینت برگزار می کردی تا معلم ها هم بتوانند سطح فکر شما رو درک کنند. شما که معلم نیستی چی از درد معلم ها و کلاس درس می دانی؟ عزیزم!!!!!!!!!!!! برو برای سیاست بازیهایت جای دیگری رو انتخاب کن!!!!!!!
آنوقت ما میفهمیدیم که بایک نظر فردی مواجهیم ...نه بایک نظر کارشناسانه
شما چقدر خودتان را قبول داری که این چنین حکمی می دهید؟
این کوچک بینی است؟یابزرگ بینی؟
سلام
بنده آقای پورسلیمان را کاملا می شناسم .
حریم خود را حفظ کن .
از سعه صدر ایشان سوء استفاده نکن که این شعر لایق توست :
" اي مگس عرصه سيمرغ نه جولانگه توست
عرض خود مي دري و زحمت ما مي داري
تو به تقصير خود افتادي ازين در محروم
از كه مي نالي و فرياد چرا مي داري "
والسلام ./
هستند عریزانی که آقای پورسلیمان را به عنوان کارشناس آموزش وپرورش پذیرفته اند وبرای ایشان احترام قایلند
دوست گرامی :ایشان متخصص مسایل آموزش وپرورش هستند.
وبرای تخصص باید ارزش قایل شد .
با ارادت مضاعف.
حسینی
من از اين همه تلاش شما سپاسگزارم.
به اميد روزي كه غر زدن هاي ما فرهنگيان كمتر شود و عقلانيت را مد نظر قرار دهيم.
سلام
از مجبت شما و سایر دوستان مهربان سپاسگزارم .
تندرست و پایدار باشید .
معلمی که جرات مخالفت با اقدامات خلاف قانون و سلیقه ای مدیر مدرسه را ندارد آیا جرات مخالفت با مدیران ارشد و وزیر و نمایندگان مجلس را دارد.
معلمی که. حتی در جریان تحصن و اعتراض همکارانش نیست یا خود را بهت بی تفاوتی میزند آیا حاضر به مشارکت هست.
متاسفانه تعداد معلمان منفعلی که حتی اهل شعار پ اعتراض لفظی هم نیستند بسیار است!
تا این ضعف,ترس, تردید, تسلیم به وضع موجود و انفعال بر معلمان تهران و شهرستانها حاکم باشد, مسئولان کشور اقدامی برای تغییر شرایط کنونی نخواهند کرد.
اميدوارم همكاران اعتنايي به اين مقاله ها كه در حمايت از فاني نوشته ميشه اعتنايي نكرده و در سال 96 به روحاني راي ندهند ادامه فعاليت اين دولت موجب ورشكستگي كامل آموزش وپرورش و افزايش معلمان سيصد هزار توماني خواهد شد كاري كه در گذشته با استخدام معلمان حق التدريسي انجام دادند و حاجي بابايي با استخدام اين نيروها كه حاصل ابتكار همين آقايان هست موجب شده تا اين عده كه اتفاقا خوشان مسبب اين بدبختي ها هستند عنوان كنند حاجي بابايي با استخدام اين نيروها موجب افزايش نيروي انساني و كاهش بودجه شده در صورتيكه حاجي بابايي نيروهايي كه در زمان هاشمي و خاتمي حق التدريسي بودند را تبديل وضعيت كرد
چرا باید بودجه تقدیمی دولت به مجلس در بحث آموزش وپرورش 23هزار میلیارد تومان ویکی دیگر از دستگاه های نظارتی که یک هزارم آموزش وپرورش نیست 22هزار میلیارد تومان باشد.
پس خواهش حقیر ودوستان بنده این است مسیر اطلاع رسانی سایت را از حالت وابستگی به وزیر ودولت تدبیرو امید که آرزوی موفقیت برایشان در برنامه هاراداریم ،خارج ودریک فضای متعادل فرهنگی وخارج از وابستگی عمل نمائید .
باور بفرمائید( هرگز نخارد پشت من جز ناخن انگشت من )...دولت ومجلس هرکدام در فکر منافع خود هستند وماباید با انسجام وباقدرت پیگیر حق وحقوق تضییع شده خوددراین دولت ودولت های قبلی باشیم
مانا باشید وپاینده همکاران فرهنگی
لذا از همكاران محترم انتظار مى رود ضمن رعايت انصاف و عدالت فرهنگى نظرات مستدل و خداپسندانه خويش را بدور از اتهامات واهى در سايت وزين "سخن معلم " منتشر و شكر گذار اين نعمت الهى و قدردان زحمات دست اندركاران آن باشند انشا ا....
آیا یک نفر به این همه مکاتبات و نامه نگاری های فرهنگیان جواب داد؟
شاید اگر یکنفر فقط یکنفر جواب می داد مسیر فرهنگیان این نمی شد
نسخه ای که شما پیچیدید عاقلانه ترین ومتمدنانه ترین نوع احقاق حق است چراکه باید اول خودمان راثابت کنیم بعد انتظار درک ودیده شدن داشته باشیم
خدا قوت وخسته نباشید
فرهنگیان دلاور حتی برای مقام عظمای ولایت حضرت آیت الله خامنه ای (حفظه الله)هم نامه نوشتند .
دیگر باید چه کنند ؟
برای حل مشکلات بغرنج آموزش وپرورش دعا کنند که حضرت ولی عصر (ص)هر چه زودتر ظهور کنند.
وخوب لابد تا آن موقع هم باید صبر کنند.!صبر جمیل !!!!!!!
اخبار اقتصادی - افزایش حقوق فرهنگیان تکذیب شد
وزیر آموزش و پرورش در خصوص افزایش ۲۵ درصدی حقوق فرهنگیان گفت: تا کنون در این خصوص خبری نشنیده‌ام.
1- آیا اعتراضات فرهنگیان از نوع اغتشاشی است یا صنفی که تنها بازتاب بحران نابابری فرصت ها در بین کارمندان دولت است؟
2- آیا نابرابری فرصت ها در بین بدنه ی آموزش و پرورش هم وجود دارد؟ (عوامل ستادی- غیر ستادی)-عوامل اجرایی( مدیر- معاون- کارمندان دفتری) با معلّمان- مقاطع مختلف( ابتدایی- راهنمایی- متوسّطه)- (زنان و مردان)
3- بر خلاف عدّه ی قلیلی از فرهنگیان که در اعتراضات شرکت می کنند، چه عامل یا عوامل دیگری، عدّه ی کثیری از آن ها (مخصوصاً عوامل ستادی - مدیران- معاونان- عوامل اجرایی- زنان- بازنشسته ها- مقاطع ابتدایی و تا حدودی راهنمایی) به سوی مدارس و کلاس ها می کشاند؟
1- بازگو کردن مشکلات و کمبودهای جامعه به مسئولین مملکتی نتیجه بخش است 2- احساس می کنم افرادی مثل من قادر به بهبود وضعیت خود نیستند 3 - فکر می کنم افرادی مثل من در تعیین بسیاری از رخدادهای زندگی خود نقشی ندارند.4- افرادی چون من دستمان به جایی بند نیست و حرفمان به گوش مسئولان نمی رسد 5- شهروند عادی هم می تواند بر تصمیمات دولت تأثیر بگذارد 6- در برخورد با تحولات کشور احساس ناتوانی می کنم. 7 - فکر می کنم مقامات و مسئولین کشوری به نظرات افرادی مثل من احتیاجی ندارند. 8- رأی دادن تنها راهی است که افرادی مثل من از طریق آن می توانند نظر خود را درباره چگونگی اداره امور توسط حکومت بیان کنند. 9- آن قدر در زندگی خود گرفتارم که نمی توانم به سیاست فکر کنم.