بی تفاوتی یا بی شعوری زیست محیطی ؟!

چند سالی است که در رابطه با آسیب های زیست محیطی تحقیق می کنم.

در این زمینه مسائل متعدد زیست محیطی را مورد بررسی و کنکاش قرار دادم. مهمترین سوالی که دراین زمینه ذهن مرا به خود مشغول کرد میزان پای بندی یا بهتر بگویم عدم پای بندی ما به ذغدغه های موجود زیست محیطی است. اینکه چرا ما نسبت به مسائلی چون کمبود و آلودگی آب ، آلودگی هوا و خاک، آلودگی دریا و مراتع و جنگل ها و موارد از این دست ساکتیم. و نه تنها ساکتیم که خود کاتالیزور تخریب و نابودی محیط زیست هستیم. در اینجا بود که بر مفهوم بی تفاوتی زیست محیطی تمرکز کردم.

بی تفاوتی زیست محیطی یکی از مصادیق بی تفاوتی اجتماعی است که از عدم علاقه به مسائل محیط زیست و باور به این که در مورد مشکلات این حوزه اغراق شده است ناشی می شود.

* ( عکس مربوط به معلمانی است که سال گذشته در برابر وزارت آموزش و پرورش تجمع کردند . خواسته آن ها اجرای قانون استخدام معلمان حق التدریس بود)

مردم ایران کمترین تمایلی به آسیب های زیست محیطی و مخاطرات پیش رو ندارند. جالب است بدانید حتی در مناطق و شهرهایی که مسائلی زیست محیطی مثل آب بسیار جدی است (مثل شهر یزد) افراد تمایلی به حتی جدی فرض کردن مساله ندارند.گو اینکه نمی دانند آب مصرفی آنان از صدهای کیلومتر آن طرف تر از استان دیگری تامین می شود.

البته به مثال های متعددی می توان در مورد بی تفاوتی زیست محیطی افراد در جامعه ایرانی اشاره کرد.

نکته جالب ماجرا اینجاست که اصلا تفاوتی بین با سوادهای و بی سوادها، زنان و مردان، شهری و روستایی و دارا و ندار در مورد دغدغه های زیست محیطی وجود ندارد.

همه شما به راحتی می توانید برای تائید این مدعا پدیده زباله ریزی را در جامعه ایرانی را در ذهن خود مجسم کنید.

* ( از میان آن همه معلم ، فقط یک نفر از جمعیت اقدام به جمع آوری زباله های ریخته شده کرد ) نه تنها ساکتیم که خود کاتالیزور تخریب و نابودی محیط زیست هستیم.

زباله ریزی در جامعه ایرانی روستایی و شهری و زن و مرد و پول دار و فقر و...نمی شناسد.
خاویر کرمنت در کتاب بی شعوری خود بی شعوری را مرضی می داند که می تواند هر کسی را در هر زمانی بدون هیچ هشداری آلوده کند.او می گوید بی شعوری ربطی به سواد ندارد، به رفتار آدم ربط دارد. حتی بعضی از بی شعور ترین افراد ، کسانی اند که متخصص محسوب می شوند و دیگران را راهنمایی می کنند. بی شعوری واگیر دارد...مشکل ما هیچ وقت احمق ها نبوده اند بلکه مشکل ما بی شعورها هستند.

* ( عکس مربوط به پایان نشست مدیران ستادی وزارت آموزش و پرورش با وزیر است - ساختمان شهید رجایی وزارت آموزش و پرورش ، طبقه هم کف )

بله ممکن است بی تفاوتی ما به مسائل زیست محیطی ناشی از عدم آگاهی از مخاطرات زیست محیطی باشد.اما آنچه در جامعه امروز ما درحال رخ دادن است نوعی بی شعوری زیست محیطی است.دقیقا به همان دلیل که فردی که در خیابان باریک دوبله پارک می کند بی شعور است، بی توجهی ما به بحران آب، آلودگی زیست محیطی، مساله زباله و خیلی از مسائل دیگر عین بی شعوری است.

به قول "کرمنت" ؛ بی ﺸﻌﻮﺭﯼ ﺍﺯ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ... ﺍﺯ ﺳﺮﺍﻧﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ .... ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺷﯿﻔﺘﮕﯽ ... ﺍﺯ ﺑﯽ ﻭﺟﺪﺍﻧﯽ.... ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻓﺎﺳﺪ ﻣﺎ....

کانال مسائل اجتماعی ایران