ماجرای تکالیف معلم ها برای والدین ...برای ديدن توسعه به دبستان ها بروید !

  یکی از مشکلاتی که در آموزش و پرورش این سال ها بیداد می کند؛ تکالیف معلم ها نه برای دانش آموزان که برای والدین است.
این دسته از تکالیف ، که بیشتر به تهیه مقاله و تحقیق و کار عملی مربوط می شوند به تکالیف مدارس مربوط می شوند که در آن از دانش آموز خواسته می شود برای فلان درس یا موضوع تحقیقی را از اینترنت بیاورند تا نمره مورد نظر معلم از آن درس را دریافت کنند یا کارهای عملی دانش آموزان است که  برای مناسبت های مذهبی و انقلابی و یا آموزشی از دانش آموزان خواسته می شود.

کار عملی یکی از مفیدترین و کارآمد ترین روش های آموزش برای پایدار کردن فرآیند یادگیری است و معلم نمی تواند این جریان آموزشی را نادیده بگیرد ؛ برای همین دیده می شود برخی از معلم ها به جای این که از دانش آموزان بخواهند ابزار کار طرح های عملی را به مدرسه بیاورند،به دانش آموزان آوردن فلان کار عملی را سفارش می دهند.

و البته رسما هم به دانش آموزان مشاوره می دهند که کار عملی را می توانند با همکاری اعضای خانواده خود تهیه کنند.
در عمل دیده می شود که بسیاری از مادران تهیه کننده کارهای عملی فرزندان خود شده و مقالات فرزندان خود را از کافی نت ها تهیه می کنند.
از همه بدتر اختصاص نمره به این قبیل کارهاست که معلم با علم این که دانش آموز در تهیه این کارهای عملی یک نقش کمرنگی داشته، می باشد.

رواج فرهنگ دروغ گویی و تقلب از چند سال پیش در مدارس ما با این رویکرد آموزشی در افکار و افعال دانش آموزان نهادینه می شود و متأسفانه این موضوع در آموزش و پرورش ما با اجرای طرح هایی مثل جابربن حیان و جشنواره نوجوان خوارزمی همچنان پیگیری می شود.
به طور مثال ؛ چرا باید دانش آموزی که در پایه اول ابتدایی هنوز از قدرت مطالعه و نوشتن برخوردار نمی باشد باید موظف باشد به هر ترتیبی شده است یک طرح اکتشافی و یا اختراعی را در قالب جشنواره جابربن حیان ارائه کند ؟

بی شک با وادار کردن دانش آموزان به تکالیف نامتناسب با توان سنی و هوشی یک نوع فرهنگ دروغ گویی، تقلب و دزدی در نهاد خانواده تک تک دانش آموزان شکل می گیرد که اگر به سادگی از کنار این معضل فرهنگی عبور کرد؛ ارائه آمارهای دروغ و رواج دروغ گویی به عنوان یک آفت آینده این کشور را تهدید خواهد کرد.

پیشنهاد می شود معاونان آموزشی به این مشکل که می رود زمینه ساز یک معضل مهم اجتماعی و فرهنگی شود، نگاه متعهدانه ای داشته باشند و تکالیف اینترنتی را که فاقد ارزش های مهارتی، فکری و خلاقیتی دانش آموزان است با دقت و هدف مندی بیشتری زیر نظر معلمان در فضای آموزشی تهیه شوند.
رواج کپی کردن از مطالب دیگران به نام دانش آموزان یکی از مشکلات مهم این گونه از تکالیف آموزشی است که باید مورد توجه باشد.
توانمند کردن فرهنگیان در زمینه پژوهش و فناوری یکی دیگر از پیشنهادات برای کاستن آسیب ها در این گونه تکالیف می باشد.

همچنین مدارس لازم است از فضاهای مناسبی برای اجرای کارهای عملی برخوردار باشند تا هم دانش آموز و هم فرهنگیان با رغبت بیشتری ، از اجرای کارهای عملی در فضاهای آموزشی، استقبال کنند.
نوشته ام را با جملاتی از داگلاس نودرث ، برنده نوبل اقتصاد به پایان می رسانم:

" اگر مي خواهيد بدانيد كشوری توسعه مي یابد يا نه ، اصلا سراغ فناوری كارخانه و ابزاری كه استفاده مي كند نروید اينها را به راحتی مي توان خريد يا دزديد يا كپی كرد !

خیلی راحت مي توان نفت فروخت و همه اينها را وارد كرد ، برای ديدن توسعه برويد در دبستان ها ببینيد آنجا چگونه بچه ها را آموزش مي دهند ؛ مهم نيست چه چيزی آموزش مي دهند بلكه ببينيد چگونه آموزش مي دهند .

اگر كودكان شما را پرسش گر، خلاق،  صبور ، نظم پذير ، خطر پذير ، دارای روحيه گفت و گو و تعامل دارای روحيه مشاركت جمعی و همكاری بار آورد اينها انسان ها و شخصيت هايی  خواهند شد كه مي توانند توسعه ايجاد كنند."

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید