اگرچه آموزش و پرورش مجری ده ها ماموریت های آموزشی و پرورشی و فرهنگی و اجتماعی است اما تنها مبحث مورد اندازه گیری در این نهاد انسان ساز درصد قبولی مدارس در امتحانات نهایی است که هر ساله در 3 ماهه اول سال تحصیلی توسط معاونت آموزش متوسطه آموزش و پرورش در مدارس رصد شده و در پی آن مدارس رتبه بندی می شوند .
این در حالیست که ماموریت های بسیار مهم تری توسط آموزش و پرورش در مدارس باید اجرایی شود که نتایج حاصل از آن در آینده نزدیک و دور در جامعه مصداق پیدا خواهد کرد ؛ اما در حال حاضر ، آموزش و پرورش ناکامی یا موفقیت مدارس خود را با درصد قبولی در کنکور دانشگاه ها می سنجد و همین امر باعث شده انواع مدارس دولتی شکل گرفته و عملا فرزندان این مرز و بوم بر اساس توانایی های مالی و معلوماتی خود مدارس مختلف دولتی تقسیم شوند .
مدارس نمونه دولتی ، هیئت امنایی ، تیز هوشان ، مدارس دولتی خاص و مدارس دولتی عادی که هر کدام طیفی خاص از دانش آموزان را در خود جای می دهند و به جای ایجاد تنوع نوع دانش آموزان به صورت طیفی فی المثل دانش آموزانی با معدل های 18 به بالا و یا بر اساس آزمون و...ثبت نام می نمایند و در این میان سهم مدارس دولتی عادی از جمعیت دانش آموزی ضعیف ترین ها از نظر درسی و اخلاقی و مالی است .
این بی عدالتی آموزشی محض باعث شده علیرغم کار سخت تر مدیران و معاونین و معلمان مدارس عادی دولتی به علت ضعف مفرط دانش آموزان این نوع مدارس در رتبه بندی های درصد قبولی و میانگین نمرات در رده های آخر قرار گرفته و خستگی بر تن این زحمتکشان بی ادعا همیشه بماند .
اگر مدارس عادی دولتی پذیرای این طیف از دانش آموزان نبودند ؛ آیا مدارس نمونه و هیئت امنایی و دولتی خاص می توانستند عرض اندام کنند و خود را موفق جلوه دهند ؟
اگر این طیف دانش آموزان در مدارس خاص دولتی پخش می شدند قطعا رتبه و درصد آنها پایین می آمد .
پس به نظر می رسد که مدیران و کادر مدارس دولتی عادی که پذیرای محروم ترین اقشار دانش آموزی بوده اند مورد تقدیر قرار بگیرند که بستر موفقیت را برای مدارس خاص دولتی فراهم نموده اند .
از این موضوع که بگذریم کار بزرگی که مدارس عادی دولتی با ضعیف ترین اقشار دانش آموزی موجود در خود انجام داده اند با این اندازه گیری پوشیده مانده است و ده ها ماموریت های دیگر که در این گونه مدارس انجام شده و در نتیجه از سقوط های اخلاقی ، افسردگی ، اختلافات خانوادگی ، هدایت های کار ساز و مشاوره های نجات دهنده و ده ها معضل دیگر این دانش آموزان که احتمال آلودگی آنان به جرم و مواد مخدر افزایش دارد تعدیل یا جلوگیری کرده است .
نباید فراموش کنیم که کار معلم نمره دادن یا کسب درصد بالا در دروس مختلف نیست .
کار اصلی معلم و مدرسه رفع دردمندی هاست که در اثر آن جلو ه های پیشرفت در زندگی آینده سازان این مرز و بوم را متبلور می سازد .
به ضررس قاطع ، کار مدارس عادی دولتی انسانی و شکوهمند است چون از اقشاری هستند که جز خدا کسی را ندارند و معلمانی که در مدارس محروم فعالیت می کنند جمله معرف معلمی شغل انبیاست را مصداق می بخشند ، حتی اگر با بی مهری مورد سوال و عتاب سیستم اداری قرار بگیرند که فارغ از ماموریت های بزرگتر و سازنده تر و پشتیبانی های لازم از این نوع مدارس و دانش آموزان فقط سعی می کند با مقصر قلمداد کردن مدرسه و معلم صورت مساله اصلی بی عدالتی آموزشی را پاک کند .
باز هم فراموش نکنیم که یک کارگر ساده با اخلاق از صدها دکتر مهندس بی اخلاق احتمالی در جامعه فردا کار ساز تر و موثرترند .
بنابراین سلامی می کنیم به معلم مدارس محروم .
خدا قوت ، خسته نباشی . اجرتان با امام حسین ( ع )
سلامی می کنیم به دانش آموزان زحمت کش که هم کار می کنند و هم درس می خوانند و توقعی هم ندارند .
سلامی می کنیم به مسوولین دلسوز .
سلامی می کنیم به مدارس برتر .
و درود می فرستیم به تمام کسانی که کمیت را فدای کیفیت برای این دو روزه دنیا نکرده اند .
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
https://telegram.me/sokhanmoallem
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان