راهیابی به مدارس تیزهوشان با هدف نجات از مدارس پرجمعیت دولتی و مدارس پرهزینه غیرانتفاعی و کسب رتبه های برتر کنکور آرزوی خانواده هاست.فرزندان معصوم که گاه درحد تیزهوش هم نیستند از سال اول مدرسه تحت تعلیم هنر تست زنی و نکته یابی با خشونتی ساکت مواجه اند .هزینه ها ی بسیاری در این راه از جیب خانواده ها در این اوضاع رکود صرف این امر می گردد.
آرامش روانی والدین هم که در این راستا به هم ریخته جای بسیار تامل دارد.از همه این ها که بگذریم آن دسته از فرزندانمان که در این آزمون ها پذیرفته می شوند دچار خودشیفتگی اند و آن دسته که بازمانده اند دچار احساس شکست و خود کم بینی.
آیا واقعا تبحر در تست و حل مسئله نشان دهنده ی تیز هوشی فرد است؟یا منظور ما از تیزهوش در این آزمون فقط کسی است که هوش ریاضی او بالاست؟در این صورت کسانی که در حیطه های دیگر تیز هوشند و بر اساس نظریه گاردنر می توان در سایر ابعاد هوش، آنها را تیزهوش نامید با سر خوردگی ناشی از شکست در این آزمونها چه کنند؟
موارد فوق برخی از مشکلات انتخاب تیزهوش به روش سابق است.اما معایب انتخاب تیزهوش به روش تعیین IQبرخی در بالا بیان شد.علاوه برآن برای چنین نخبگان و نوابغی باید مدارس مخصوص که محل شکوفایی آنها باشد طراحی گردد.آنان بخش مهمی از سرمایه های انسانی کشورند.نباید وقتشان صرف نشستن روی صندلی و گوش کردن به سخنرانی و حفظ مطالب و حل مسئله و خلاصه دروس تئوری شود.
در مدرسه تیزهوشان باید تمام امکانات اکتشاف و اختراع و مباحثه و آزمایش برای او مهیا گردد.نگاه به این برگزیدگان نگاه به رهبران آینده است.رفتار با آنها نیز باید در این حد باشد.به منظور پرورش روحی او در حد کرامت نفس و ایجاد علقه به کشورش.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.